Αφου μαγειρευουμαι καθομαστε στο τραπεζι και τρωμε αμιλητοι.Υπαρχει μπολικη αμηχνια μεταξυ μας και κανεις δεν μιλαει.Δινουμε κλεφτες ματιες ομως κατευθειαν αλλαζουμε βλεματα.
''Εμμ τι ωρα φευγεις αυριο;''Σπαω την σιωπη.
''Οκτω πρεπει να ειμαι στο αεροδρομιο.''
''Αχα...δεν μου ειπες ακομα..''Λεω σιγανα.
''Τι δεν σου ειπα;''Με κοιταει
''Τι θα κανεις εκει.''Λεω διστακτικα.Δεν θελω να τον πιεσω αλλα ξερω οτι κατι κρυβει.Εκεινο το συρταρι στο σπιτι του,μου ειχε προκαλεσει μεγαλη καχυποψια.Ειναι μονο 19 τι θα μπορουσε να κρυβει;
''Θελω να τακτοποιησω κατι πραγματα..στην Αθηνα.''
''Τι πραγματα;''Ρωταω και κοιταω αλλου.
''Δεν εχω ορεξη να μιλησω για αυτο τωρα..''Λεει και ξεφυσαει.
''Ει ...οκ σορρι δεν θελω να σε πιεσω απλως καποια στιγμη οταν εισαι ετοιμος θελω να μου πεις.''Του πιανω το χερι και με κοιταει.
''Νομιζω σ'αγαπω.''Μου λεει και αισθανομαι οτι με διαπερναει ρευμα δεν μου το εχει ξαναπει ποτε.
''Κι εγω νομιζω.''Του χαμογελαω και συνεχιζουμε να τρωμε ησυχοι.
Η ωρα ειναι 10 και καθομαστε στον καναπε βλεποντας CSI .Δεν σταματαει να σχολιασει για τους ηθοποιους και το ποσο χαλια παιζουν.Εγω δεν μπορω να σταματησω να γελαω και εκεινος συνεχιζει να με πειραζει για το γελιο μου.Χωνομαι στην αγκαλια του πιο βαθια και νιωθω τα ματια μου να κλεινουν.
Με σηκωνει στα χερια του και με μετακινει στο κρεβατι μου.Μισοανοιγω τα ματια μου και τον κοιταω.
''Πρεπει να φυγω μωρο μου.Δεν εχω κανει καν τα πραγματα μου και πρεπει να ξυπνησω νωρις.''Νευω και του κανω νοημα να ερθει να του πω κατι.
''Θα μου λειψεις.''Του λεω στα αυτι και εκεινος με φιλαει γλυκα.
''Εμενα να δεις.Θα σε παιρνω τηλεφωνο καθε τρεις και λιγο προσεχε.''Μου λεει και μου κλεινει το ματι.
''Εγω θα σε παιρνω πιο πολλες φορες μαλλον δεν με ξες.''Σκευτομαι ποσες φορες τον εχω παρει τηλεφωνο για να ζητησω την βοηθεια του ή απλως να ακουσω την φωνη του.Σκευτεται το ιδιο πραγμα και γελαει.Με καληνυχτιζει και βγαινει απο το δωματιο κλεινοντας την πορτα.Ο υπνος με παιρνει γρηγορα αφου μυριζω ακομα την κολωνια του Νικου.
Ακουω χτυπο στην πορτα.Τιναζομαι και κοιταω την ωρα.Ειναι 4 τα χαραματα.Πηγαινω αργα στην πορτα ενα ο χτυπος ολο και δυναμωνει.Μηπως ειναι καποιος κλεφτης;
''Ποιος ειναι;;''Ρωταω οταν φτανω στην πορτα.....
YOU ARE READING
Το τέρμα του Παραδείσου.
Teen FictionΗ Ελίνα ειναι 18 χρονων και μετα απο καποια γεγονοτα αναγκαζεται να βγει απο την ροζ φουσκα που βρισκοταν ολο αυτα τα χρονια. Θα καταφερει αραγε να κατανοησει την προδωσια και την κακια του κοσμου ή θα την υπερνικησουν οι κρυφοι τις δαιμονες;