Alya Arıkan, renklere aşık ancak hayata karşı bütün beklentisini kaybetmiş bir kadındır. Giydiği çiçekli elbiselere ve sürekli yüzünde taşıdığı sahte gülümsemelere rağmen, içinde her an her şeyden vazgeçmek üzere olan bir ruhu vardır.
Barbaros Dora...
Shame, such a shame. I think I kind of lost myself again. Day, yesterday, Really should be leaving, but I stay.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▪︎▪︎▪︎
"Hoşgeldin Gaye, demek yok mu?"
Olduğum yerde donakaldım. Şimdi karşımdaki kadının kim olduğunu bilince... Daha da farklı incelemeye koyulmuştum.
Zihnimde onlarca düşünce aynı anda uçuşuyordu.
Kimdi bu? Barbaros'un evinde ne işi vardı? Neden gelmişti? Hep böyle gelir miydi? Aralarında ne olmuştu? Beni biliyor muydu? Biliyorsa... Nasıl? Barbaros mu anlatmıştı? Nasıl anlatmıştı? Eğer bilmiyorsa... Neden? Arkadaşı mıydı? Eski bir sevgilisi mi yoksa dostu mu? Onu ne kadar tanıyordu?
Barbaros kapıyı biraz daha kapatıp Gaye'nin tamamen önüne geçene dek, onu rahatça görebildiğim o bir saniye içinde resmen görüntüsünü zihnime kazıdım.
O çok güzel bir kadındı.
Ve ilk kez, bir hemcinsimin güzelliği benim canımı acıtmıştı. Benden belki de on beş santim daha uzundu çünkü ayağındaki topuklularla birlikte Barbaros'un kaşlarına dek geliyordu. Oysa ben topukluyla ancak omzunu biraz geçebiliyordum.
Duruşu bile güzeldi. Kendinden emindi, bilirsiniz işte... Güzel ve zeki olduğunun farkında olan bir kadın olduğunu anlamak için sadece bir an görmenizin yeteceği tiplerdendi. Gözünüzü hemen üzerinizden alamayacağınız bir kadın.
"Seninle konuşmam gerek." Dedi bir Gaye. "Serdar ile ilgili."
Ne?
"Şimdi değil." Dedi Barbaros sertçe. "Şimdi, hiç zamanı değil."
Farkında bile olmadan kapıya doğru iki adım atmıştım. Gaye beni fark etmeden kapının eşiğini kapatan Barbaros'a doğru yaklaştı.
"Serdar bu sabah Rıfat'ı ziyaret etti." Dedi bastırarak, ancak sesini alçaltmıştı. "Yani, bunu duymak isteyeceksin."
Barbaros'un sırtında gerilen kaslarını buradan görebiliyordum. Kapıyı tutan elini o kadar sıktı ki, eklemleri bembeyaz kesildi.
"Rıfat..."
"Rıfat iyi." Dedi Gaye.
Ardından, Gaye'nin gözleri Barbaros'un kolunun altından benimle buluştu.
Gözlerindeki anlık şaşkınlığı görmek, tüylerimi ürpertmişti. Barbaros, onun içeri baktığını fark edince omzunun üzerinden başını çevirip beni gördü.
"Hah." Gaye sanki burada olduğuma inanamıyormuş gibi, siyah farla çerçevelediği gözlerini benden alamıyordu. "Bu... O mu?"
