Alya Arıkan, renklere aşık ancak hayata karşı bütün beklentisini kaybetmiş bir kadındır. Giydiği çiçekli elbiselere ve sürekli yüzünde taşıdığı sahte gülümsemelere rağmen, içinde her an her şeyden vazgeçmek üzere olan bir ruhu vardır.
Barbaros Dora...
Kafamı sallayarak elimdeki bardağı parmaklarımla sarmaladım. Barbaros'un evinden nasıl çıktığımı yarım yamalak hatırlıyordum.
Peşimden gelip, işleri iyice zorlaştırmıştı. Yolda bulduğum taksiyi çevirdiğimde, hayatımın sonuna kadar pişman olacağım kelimeler ağzımdan dökülmüştü.
Ona, eğer beni durdurmaya kalkarsan sana olan saygımı da kaybedeceksin, demiştim.
Neler söylediğimi hatırladığım an yoğun bir vicdan azabı ve pişmanlıkla yüzümü buruşturdum. Yüzü ne denli ifadesiz kalsa da, gözlerine çöken o huzursuz ifadeyi görmüştüm.
Ben taksinin kapısını kapatana dek beni aynı ifadeyle izlemekle yetinmişti. Taksi tam hareket edecekken, elini arabanın üzerine koyup şoförün camına doğru eğildiğinde ne kadar paniklediğimi hatırlayınca yüzümü ikinci kez buruşturdum.
Taksi şoförüne sakince para uzatmış ve oldukça kısık bir sesle adama fısıldamıştı.
Eğer onu evine sağ salim bırakmazsan, seni bulurum.
"Neler olduğunu anlatacak mısın artık?"
Göksel'in sesine doğru başımı çevirdim. Koltukta bacaklarını altına alarak yanıma oturmuştu. Gözlerindeki endişeyi görünce bakışlarımı kaçırdım. Tekrar ağlamak istemiyordum.
Zaten hala, nefes almak yeterince zordu.
"Sanırım Barbaros ile aramızdakiler..." Bir an durumu nasıl açıklayacağımı şaşırmıştım. "Bitti."
Cümleye döküyor olsam da bir türlü gerçek hissettirmiyordu. Canım öyle yanıyordu ki, bunun artık fiziksel bir acı vermeye başladığına emindim.
"Yemeğin üzerinden sadece birkaç saat geçti. Nasıl?"
Buna nasıl cevap verebileceğimden emin değildim. Hala kendi kafamın içinde bile olayları tam olarak sıralayabilmiş ve her birine anlam verebilmiş değildim.
"Barbaros aramıza hep bir duvar örüyor." Demeyi başarabildim. "Sürekli... Bir şeyleri gizliyormuş gibi, sanki... Asla beni hayatına tam anlamıyla almayacakmış gibi hissettiriyor." Bütün kelimelerimi tek tek, özenle seçiyordum. Yine de asıl hissettiklerimi dile getirmekte yetersiz kalıyordum.
Göksel'in de aklı karışmışa benziyordu. "Anlamaya çalışıyorum ancak... Barbaros hakkında bana hiçbir şey anlatmadın. Ne adamı ne de ilişkinizi biliyorum." Kolunu koltuğun sırtına doğru yaslayıp bana biraz daha eğildi. "Belki ilişkinizin fazla hızlı ilerlediğini düşünüyordur. Bilirsin, belki sadece eğlence peşindedir."
