မှန်လေးတစ်ချပ် ခြားထားသလို

ချစ်ခြင်းကိုလက်ကိုင်စွဲ၍ ( အခန်း ၅ )

" ညီမက အစ်ကိုမှိုင်းမြေ့ရဲ့ချစ်သူကောင်မလေးပါ "

ဤအနေခက်ဖွယ်ရာ အခိုက်အတန့်ကြီးအား မည်ကဲ့သို့ဖြေရှင်းရမည်လဲဆိုတာကို မစဉ်းစားနိုင်တော့ဘဲ မှိုင်းမြေ့အံ့ဩ၍သာကြည့်နေမိသည်။ ကျောင်းမှာရှိစဉ်တုန်းက မုန့်ပင်လာမပို့ရဲ၍ လင်းဇော်ဦးကိုပို့ခိုင်းသည့်သက်ထားခင်က ဘယ်ကမ္ဘာဆီရောက်သွားပြီး ယခုလိုပြောရဲဆိုရဲရပ်ကွက်ကသက်ထားခင်က မျက်စိရှေ့ရောက်လာရတာလဲ။

" ဩ...ချစ်သူကောင်မလေးလား "

ကိုဝီက သက်ထားခင်၏စကားကို သံယောင်လိုက်ရင်းပြောလာသည်မို့ မှိုင်းမြေ့မှာ ချွေးစေးတို့ပိုပြန်လာရသည်။ ဒါကဘယ်လိုတောင် ရှင်းပြဖို့ခက်တဲ့အခြေအနေကြီးလဲ။ ငြိမ်ခံနေလျှင်လည်း ကိုဝီက အထင်လွဲဦးမည်ဖြစ်ကာ ပစ်ပစ်ခါခါငြင်းလိုက်ပြန်လျှင်လည်း သက်ထားခင်က စိတ်ဒဏ်ရာရဦးမည်။

" ဒါပေမယ့် ဒီမျက်နှာက ချစ်သူကောင်မလေးကိုတွေ့လိုက်ရလို့ ပျော်သွားတဲ့မျက်နှာမျိုးတော့ မဟုတ်ဘူးထင်တာပဲ "

ကိုဝီက မှိုင်းမြေ့၏မျက်နှာကိုလက်ညှိုးထိုးပြရင်း ပြောလိုက်သည့်အခါ သက်ထားခင်၏အမူအယာက မှုန်ကုပ်သွား၏။ မှိုင်းမြေ့မှာ ကိုဝီ့ကိုလည်းကြည့်ရင်း သက်ထားခင်အနောက်က ဝတ်စုံအနက်နှင့်လူကိုလည်းကြည့်ရသေးသည်။ တောင့်တောင့်တင်းတင်းခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် ထိုလူက မှိုင်းမြေ့တို့ဘက်ကို မျက်မှောင်ကျုတ်၍ကြည့်နေသည်။ သူ့အလုပ်ရှင်မျက်နှာပျက်လျှင် ဒီဘက်ကိုပြေးဝင်လာဖို့အတွက် ရာခိုင်နှုန်းမှာ ၁၀၀ တွင် ၁၀၁ လောက်ရှိနေ၏။

" အခုတော့ မဟုတ်သေးပေမယ့် နောက်ကျရင် ဖြစ်လာမှာပဲလေ "

ထပ်ပြောလာသော သက်ထားခင်၏စကားနောက်တွင် မှိုင်းမြေ့ပြန်ပြောဖို့ပြင်ရတော့သည်။ မပြောလို့လည်းမရ ၊ မဟုတ်လျှင်ပို၍ရှုပ်ကုန်တော့မည်။

" ဒီမှာ ညီမ... "

စကားပင်မဆုံးလိုက်သေးခင် ကိုဝီက မှိုင်းမြေ့၏ လက်ဖဝါးကိုဆွဲကိုင်၍ သူ့အနောက်သို့ပို့ကာ သူက မှိုင်းမြေ့ရှေ့တွင်ရပ်ပြီး သက်ထားခင်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်သည်။ ကိုဝီ့လုပ်ပုံကြောင့် မှိုင်းမြေ့မှာ ပြဿနာဖြေရှင်းဖို့ကြိုးစားနေရင်းကြားထဲကနေ ရင်တဒိတ်ဒိတ်ခုန်လာရသည်။ ပုံမှန်ဆို ကိုဝီက အခုလောက်ထိ အကဲမဆတ်တတ်သော်လည်း ယခုမှဘာလို့များအကဲဆတ်နေရပါသနည်း။