အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အားလုံးလည်းအိပ်ကုန်ကြပြီထင်သည်။တစ်အိမ်လုံးလည်း ငြိမ်သက်နေတာမို့ လွှမ်းလည်းသော့အပိုနဲ့တံခါးဖွင့်ကာ ရှေးကို ပွေ့ပြီးအိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ရသည်။
ရှေးရဲ့အခန်းတံခါးရှေ့ရောက်ပြီးနေမှ စိတ်ပြောင်းကာသူ့အခန်းထဲကိုဘဲခေါ်ခဲ့လိုက်သည်။မွှေ့ယာပေါ်အသာလေးချပြီး သိပ်ထားတာအိပ်နေတာများ သိုးလို့ ဒီအချိန်သူ့ကိုတက်လုပ်သွားတောင်သိမယ့်ပုံမပေါ်ပေ။
"ရှေး မင်းကိုလေ ကိုယ်ဘယ်လိုသိမ်းထားရမလည်း။"
"အင်း"
မျက်လုံးတွေက ပွင့်မလာဘဲ'အင်း'ဆိုကာ သူ့ဘက်လှည့်ပြီးဖက်လိုက်သောကြောင့် လူကရှေးနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားကိုရောက်သွားသည်။
"ရှေး မင်းကသိပ်လှတယ်သိလား။ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပါရဲ့ဘာကြောင့်ဒီလောက်နုဖက်နေတာလည်း။"
"...."
အခန်းမီးရောင် မှိန်ဖျဖျလေးအောက်မှာ ယာမကာအရှိန်ကြောင့်ပါးလေးတွေရဲနေပြီး အညိုရောင်မျက်ခုံးတန်းလေးအောက်က မျက်တောင်မွှေးခပ်ပါးပါးတို့ကအဖျားတို့ကော့ကာ ယှက်ဖြာနေသေးသည်။ချယ်ရီရောင်နှုတ်ခမ်းပါးလေးက အနည်းငယ်ဟနေကာ သူ့အားနမ်းလှည့်ပါဆိုကာ ဆွဲဆောင်လွန်းလိုက်တာ။
တစ်ယောက်ရဲ့ဝင်သက်ထွက်သက်လေထုတွေက နီးစပ်နေကာ နှာခေါင်းထိပ်ဖျားလေးနှစ်ခုကိုလည်းထိစပ်စေလိုက်သည်။မျက်လွှာတွေကို အောက်ဘက်ကချယ်ရီရောင်နှုတ်ခမ်းလေးဆီ ပို့ပြီးထိစပ်မယ်အလုပ်...
"အွန်း...အော့...ဝေါ။"
"ဟာ ရှေး။"
သူ့ဘက်လှည့်နေတဲ့ကိုယ်လုံးလေးက ပက်လက်အနေအထားကိုပြောင်းလိုက်ပြီး အန်ချပစ်လိုက်တာသူ့အိပ်ယာပေါ်နဲ့ ရှေးခန္ဓာကိုယ်လေးပေါ်သို့ပင်။
"ရှေး ရှေး သတိထားဦးလေ။"
"အင်း အွန်း။"
"ဟာ နေဦး အရမ်းမလုပ်နဲ့အကုန်ပေပွကုန်တော့မှာဘဲ။"
အိပ်ယာထဲမှာ လူးလိမ့်နေပြီး တအင်းအင်းနဲ့ညည်းကာ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေလည်းအတင်းဆွဲဖြုတ်နေတဲ့ ရှေးကိုယ်လုံးလေးကို မနည်းထိန်းချုပ်ပြီး ဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီကို ကိုယ်တိုင်ချွတ်ပေးရတော့သည်။
YOU ARE READING
I will always be here for you(Completed)
Romanceတစ်ခါတလေ အချစ်ကသိပ်ဆန်းကြယ်တယ်။ကိုယ်မထင်မှတ်ထားတာတွေ ဖြစ်လာတတ်တယ်။
