Dangerous Love [BoyxBoy]

Chapter 45

Carl POV

Nagising ako na medyo masakit ang ulo. Hinilot hilot ko pa ito para medyo mawala ang kirot. Nang idilat ko ang aking mata napagtanto ko na hindi ito ang room sa hotel na pinagdausan ng party. Napabangon agad ako at lumabas ng pinto. Sumalubong naman sakin ang malamig na simoy ng hangin. Mula sa pwesto ko at tanaw ang mapuputing buhangin sa dalampasigan.

"Bakit andito ulit ako?" bulong ko sa aking sarili ng marealize ko na nasa island kami kung saan ako dinala ni Xander.

Inalala ko naman ang nangyari kagabi mula sa paghatid sakin ni Calix sa hagdan hanggang sa umakyat ako sa second floor at nahilo at bumagsak sa.....

Hindi ako pwedeng magkamali, siya ang sumalo sakin kagabi. Hinanap ko siya sa paligid. Nakaramdam nanaman ako ng galit sa kaniya. Pwede naman namin pag-usapan ng maayos pero ganito ang ginawa niya.

Lumabas ako ng bahay at sa may kubo sa dalampasigan ay tanaw ko siya habang naninigarilyo. Kailan pa siya natutong gumamit nun? Bahagi ba yun ng pagiging mafia. Tsss.

"Hello, kayo po ba ang friend ni Sir Xander?" napatingin ako sa batang lalaki na nasa gilid ko. Siguro nasa around 9 years old na siya. Pero mukhang nagulat ito ng tingnan ko.
Ang kaninang galit kung mukha ay pinalitan ko ng ngiti. Mukha kasi siyang natakot.

"Hi, anong pangalan mo?" nakangiting tanong ko sa kaniya. Umaliwalas din naman ang mukha niya at sumilay ang may bungi niyang ngipin pero maputi siya at may dimples din.

"Ako po si Addie, anak po ako ng katiwala dito sa isla" sagot nito sakin ng hindi naalis ang ngiti sa kaniyang labi. Ang cute cute ng bata na ito.

Magsasalita pa sana ako ng bigla itong umalis sa harap ko at nagtatakbo. Sinundan ko ito ng tingin at nakita kong sinalubong ng yakap si Xander na papalapit sa aming pwesto. Mukhang matagal na silang close dahil kitang kita kung gaano ka komportable ang bata sa kaniya. Hindi ko naman alam na may ganito pala siyang side.

Lumapit siya sa pwesto ko kaya nag iwas ako sa kaniya ng tingin. Inutusan niya muna yung bata kaya naiwan kaming dalawa dito.

"The breakfast is ready. Kumain muna tayo" kalmado nitong sambit sakin. Kapal talaga ng mukha ng lalaking to. Kung umakto parang walang ginawang kasalanan. Tiningnan ko siya ng masama.

"Anong pakulo to Xander? Bakit ako nandito?" galit na sambit ko rito at hinarap siya. Pinakita ko talaga na galit ako para makonsensya man lang siya pero ang gago walang reaksiyon ang mukha.

"Mag-usap tayo mamaya pagtapos kumain" pag-iwas nito sa tanong ko.

"Ngayon tayo mag-usap dahil uuwi na ako" inis kong sambit sa kaniya. Talagang inuubos ng lalaking to ang aking pasensya.

"At saan ka uuwi sa lalaki mo?" mula sa kalmado ay nagbago ito sa inis niyang mukha. At anong pakialam niya kung umuwi ako kay Calix.

"Ano bang paki mo kung umuwi ako dun. Matagal na tayong tapos Xander. Please pauwiin mo na ako" pagmamakaawa ko sa kaniya pero wala siyang reaksiyon at umalis sa harap ko at iniwan ako mag-isa sa pwesto ko.

Bumalik na lang ako sa kwarto at natulog ulit. Mukhang wala siyang balak na paalisin ako sa lugar na ito ng hindi kami nag-uusap. Ano pa ba ang dapat naming pag-usapan? Akala ko after 3 years wala na kaming dapat pang balikan sa nakaraan.

Paggising ko ay tiningnan ko ang orasan sa gilid ng kama at tanghali na pala. Napadako naman ang tingin ko sa pagkaing nasa tray. Nakaramdam naman ako ng gutom ng kumulo ang tiyan ko. Kagabi pa ako walang kain.

Nang matapos akong kumain ay hinatid ko naman papunta sa kitchen yung pinagkainan ko. Sinabi pa sakin ng katiwala na wala daw si Xander at may pinuntahan lang. Mas mabuti naman dahil hindi ko siya makikita.