Yaşamak İçin Ne Gerekiyorsa O

Ceza

Size yemin ederim ben acayip gazla çalışıyorum. Az önce yorumlarınızı okuyordum. Böyle bir anda yüzümde güller açınca bir bölüm daha paylaşma isteği geldi ve sonuç...

Satır arası yorumlarınıza aşığım. En bolundan atarsanız çok sevinirim👉👈

Hatırlatma...

Kerim cidden sinirleniyordu ve bu işin sonu iyi bitecek gibi değildi. Ama tahmin ettiğim gibi olmadı. Kerim, Furkan ın dediğinden sonra sadece "Kocakarı oldum madem süt veriyim size" diyip hepimize süt verdi ve içmemiz için kocakarılar böyle yapar diyerek bizi zorladı.

Biraz sonra her yer bulanıklaşmaya ve etraf dönmeye başladığında neye uğradığımı şaşırdım.

Hatırlatma bitti...

(Yazardan dinlemeniz gereken kısımlar var)

Melis ve Samet hariç herkesin sütüne uyuşturucu katmıştı Kerim. Onunla dalga geçmelerine cidden sinirlenmişti. Aslında Berfin e vermemeyi düşünmüştü ama sonradan doğruyu söylememesine olan siniri daha ağır basmıştı.

Samet in zaafını bildiği için ona vermemişti. Tabi Berfin in o halinin ona ceza olacağının bilincindeydi. Melis e vermemesinin sebebi ise daha önce hiç içmediğine emin olmasıydı. Tabi ona da kurduğu küçük bir ceza vardı.

İlk tepki Berfin den gelmişti. Vücudu terlemeye ve etraf dönmeye başlamıştı. Kendini çok kötü hissetmesi gerekiyordu. Ama vücudunun istemsiz hareketlerine engel olamıyordu. Hiçbir şey onun kontrolünde değildi. Korkuyordu ama bir yandan da umrunda değil gibi hissediyordu.

Samet bu halini görünce panikledi. Berfin in iyi olup olmadığını kontrol etti. Ama aklına gelen şeyle sütün tadına bakmaya çalıştı. Ama Kerim "tavsiye etmem" dediğinde aklındaki şey doğrulanmış oldu.

"Nasıl yaparsın bunu!"
Samet sinirlenmişti. Hemde haddinden fazla sinirlenmişti. Berfin e hamile kalmaması için verdiği ilaçları biliyordu. Ama o ilaçların hiçbiri şu an olduğu gibi yapmamıştı onu.

Kerim doz ayarlama işinde iyiydi. İstediği kişiyi istediği kıvama getirmeyi iyi bilirdi. Zaten çok uzun sürmeden herkes Berfin ile aynı kıvama gelmişti.

Kerim in hedefi de bundan başka bir şey değildi. Biraz koma etkisinin hepsini korkutacağını biliyordu. Bunun için Berfin e vermesi gerekenin beş katını diğerlerine vermişti. Ama onun için önemli olan tek şey istediğinin olmasıydı. Ve ortamın haline bakılırsa olmuştu.

Samet Berfin ile ilgilenirken Kerim in gözleri son hedefinin üstündeydi. Melis bunun farkındaydı ve korkudan titriyordu. Berfin bu haldeyken Samet in onu düşünmeyeceğini biliyordu. Aslında o da Berfin e yardım etmek istiyordu ama Kerim in korkunç bakışları buna engel oluyordu.

Kerim son hedefiyle ilgilenmek istiyordu artık. Ama ilk önce Samet e ufak bir uyarı yapması gerekiyordu.

"Ne yaparsa yapsın su verme, başka bir şey yedirme yada içirme. Bırak kendi kendine atlatsın. Sadece yanında durup terini silmen yeterli olur"

"Nasıl yaparsın bunu"
"Kaşındınız bende kaşıdım. Ayrıca korkma, daha önce içtikleri sayesinde sandığından daha hafif atlatır"

Samet korkuyordu. Berfin e bir şey olmasından çok korkuyordu. Ama Kerim i de tanıyordu, dediklerini yapacaktı. Zaten bunun tek taraflı bir ceza olmadığını da anlamıştı.

Kerim son hedefine yaklaştı. Ayaz a bakıp gülümseyerek "Seni koruyacak durumda olmaması ne kötü" dedi.

Melis çok korkuyordu. Ama Kerim e karşı gelmeyecek kadar akıllıydı. Onu sinirlendirmek istemiyordu. Sırf biraz dalga geçtiler diye bunu yaptıysa kim bilir sinirlendirse ne yapardı!?

Samet son kez Kerim den medet umdu.
"Abi Melis e zarar verme. Bu sadece Melis için değil. Berfin ve Ayaz için de ceza olur"
Kerim bunu zaten biliyordu. Samet e hiçbir şey demeden Melis i alıp dışarı çıkardı.

(Melis in ağzından dinlemeye devam edelim)

Korkuyordum, ama Kerim bunu gram umursamıyordu. Herkes dalga geçiyordu, bende biraz uyum sağladım diye başıma gelecekleri hak etmiyorum. İstemiyorum, bunu istemiyorum. Çok korkuyorum, haddinden fazla korkuyorum ama bu hiçbir işe yaramıyor.

"Şu korkunu dışarı çıktığımızda sakla. Benim saklamamı istemezsin" dediğinde şaşkınca ona baktım. Korktuğumu anlamış bir de üstüme mi geliyor!? Bu nasıl bir sakinleştirme yöntemi be!?

Dışarı çıktığımızda elimden geldiğince korkumu saklamaya çalıştım. Ama pek de becerebildiğim söylenemez. Berfin in önceden yaptığı aramalara göre evi buralarda bir yerde. Ama tam olarak nerede olduğunu bilmiyorum.

Beni bir binaya sokup asansörün tuşuna bastı. O sırada yanımıza bir adam geldi. Beni baştan aşağı süzüp Kerim e "güzel yem, işin bitince kullanabilir miyim" dedi.

Kerim düşünmeden sert bir yumruk attı ona. O ise yere düştüğü an ayağa bile kalkmadan kaçmaya çalıştı. Başarılı da oldu, bir süre süründükten sonra kalkıp koşarak apartmandan çıktı.

"Başkalarına karşı beni savunuyorsun ama dediği doğruydu, senin için yemden başka bir şey değilim"
"Yem ne demek bilmeden boş yapma"
"Maksimum ne demek olabil-"
"Orospu demek Melis, kes sesini"

Dediği ile sustum. Asansöre bindiğimizde 10.kata bastı. Asansör hareket etmeye başladığında sona yaklaştığımı hissediyordum.

"Ne yapacaksın bana"
"Merak etme, bu kadar korkacağın bir şey yapmayacağım. Küçük bir çocuğa büyük bir zarar vermem"
"Küçük değilim ben"
"Berfin ne demişti, 500 yaşında mısın"
"Reşit oldum en azından. Hayatın boyunca küçük görülmüş olsaydın biri seni küçük gördüğünde sinirlenmek ne demek anlardın"
"Sence ben şu an bunları neden yapıyorum"
"Nasıl yani"

Soruma cevap vermeden beni bir eve soktu. Bende öylece ona uyum sağladım. İçinde bir sandalye ve bir dolap hariç hiçbir şey olmayan bir odaya girdiğimizde beni sandalyeye oturtup dolaptan aldığı ipler ile ellerimi ve ayaklarımı bağladı.

Yalvararak çırpınmaya başladım. Bana Berfin e yaptıkları şeyin aynını yapacaktı. Salak değilim ben, anlıyorum. Bunu yaşamak istemiyorum.

Yediğim tokatla kendime geldim.
"Sakinleş, seni tecavüz edicek kadar aciz değilim ben. Tokat ağır geldiyse de pardon"
Söyledikleri attığı tokattan daha sertti. Ama o bunu umursamadan odadan çıkıp kapıyı kilitledi. Beni yalnız başıma bırakmıştı.

...

(Ayaz)

Kendime geldiğimde bir süre etrafıma bakındım. Furkan çoktan kendine gelmiş ve duş almış bir şekilde oturuyordu. Aras ın ise benden farkı yoktu. Samet e baktığımda Berfin ile uğraştığını fark ettim. Kız halada kendine gelememiş. İyi de Melis ve Kerim nerede!? Bir dk ikisinin de aynanda yok olması hayra alamet değil.

"Samet, Melis nerede"
"Götürdü onu, evdedirler"
"Lan nasıl izin verirsin buna!?"
"Berfin ile uğraşıyordum"
"Aklını sikiyim"

Aras a bir tokat atıp iyi olup olmadığına baktım. İyi olduğunu fark ettiğimde ise halimi umursamadan evden çıktım. Samet bir konuda haklıydı. Melis i evden başka bir yere götürmezdi.

Eve girdiğimde Kerim i su içerken buldum.
"Ne yaptın ona!?"
"Bağırmanı tavsiye etmem"
"Abi ne yaptın kıza"
"Bilmem"
"Abi yalvarırım, özür dilerim, yemin ederim çok pişmanım. Nolur Melis i alma benden"

Korkuyordum, ona yapabileceklerinden çok korkuyordum. Kerim ile dalga geçmeyi herkes bıraktığında bile ben bırakmamıştım. Konuyu uzatmıştım, bu ceza Melis e değil bana verilmişti. O masum taraftı.

Kerim halime gülerek kafasıyla ceza odasını işaret ettiğinde korkarak içeri girdim. Kim bilir ne yaptı orada ona!?

...

Kerim in cezasını nasıl buldunuz!?

Berfin konusunda ileri mi gitti!?

Melis e sizce ne yapmıştır!?

Asansörde demek istediği neydi!?

Vote ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar😋