Yaşamak İçin Ne Gerekiyorsa O

Herkesin Bir İzi Vardır

Hatırlatma...

Samet kapımı açıp "Berfin ne oluyor, niye arabaya bindin" dediğinde salak gibi kaldım. Ama bu çok uzun sürmedi.
"Sana ne be, gideceğim yer onun yolunun üstünde. Sen evine git hadi"
"Berfin nereye gideceksin bu saatte"
"Sevgili yaptım, onun evine gidiyorum"

Hatırlatma bitti...

"Lan delirtme beni!"
"Ya salak mısın, sevgili yapacak sürem mi oldu benim, ayrıca yapsam Aras ile mi giderim"

Samet tam bir şey diyecekken Aras arabayı çalıştırıp "Samet evine git. Ben sana ne yaparsa derim, korkma. Hem bu şekilde yaparsan yapmasını engellemiş olacaksın. Sonra da hiç öğrenemeyeceksin" dedi.
"İyi de olum, ne yapacaksınız"
"Açıkçası şimdilik bende bilmiyorum. Ama öğrendiğimde derim"
"İyi, güveniyorum" diyip kapımı kapattığında Aras sürmeye başladı.

Bir süre gittikten sonra Aras iki de bir aynalara baktığımı fark edip "korkma, takip etmiyor" dedi. Bende rahatlayıp arkama yaslandım.

"Derdin ne, söyle artık"
"Beni Ayça ve Cihan ın yanına getir"
"Orada bir dur, o kadar uzun boylu değil"
"Aras yaşadıklarını sen söyledin, kanıtla"
"Öyle bir şeye ihtiyacım var mı sence"
"Ya tamam yok ama görmek istiyorum onları"
"Şimdilik olmaz Berfin"

"Cihan ın işi ne"
"Öncelikle artık Cihan değil"
"Ne ya"
"Cenk, Ayça da Açelya ismini tercih etti"
"Normal isim koyabiliyorlar mı"
"Ne alaka"
"Ya Şaps diye bir kızla tanışmıştım da, yani sonuçta adını Şapş koyduysa bunun sebebi normal isim koyamamaktır diye düşünmüştüm"

"Şapş güzel kızdır. Hatta baya iyidir. İyi hatırlattın"
Telefonunu çıkarıp birini aradığında salak gibi kaldım. Ama telefonu açan sesin tanıdıklığı aydınlanmama sebep oldu.

"Buyrun"
"Evime gel"
"Efendim, gelemem"
"Karşı mı geliyorsun sen bana"
"Hayır, asla öyle bir şey yapmak istemem. Ama vücudumda rahatsız olduğum bir şey var. Bu halde karşınıza çıkmak istemem"
"Yarım saatin var"
"Efend-"
"Duydun!"

Telefonu kapattığında şaşkınca ona baktım.
"Lan ben sana kardeşlerim diyorum. Sen şeyinin keyfini düşüyorsun"
"O keyifsiz olursa hayatım kayar"
"Salaksın yemin ederim. Ayrıca kız benim yüzümden gelmek istemiyor"
"Senin yüzünden mi gelmek istemiyor. O ne demek"
"Kolunu yaktım"
"Ne"
"Daha doğrusunu Samet kesti"
"Doğru düzgün anlat şunu"

Konuyu baştan sona anlattığımda Aras gülmekten başka bir şey yapmadı.
"Ya komik mi bu"
"Haklısın komik değil. Benim hakkımda ne dedi"
"İyidir ama sinirlenirse tam deli olur"
"Deli mi... neyse, eve gidince dersini veriririm"
"Ya Aras"
"Kızım salak mısın, bunu yaparken aklın neredeydi. Parasını vücuduyla kazanan kızı resmen 4.derece yakmışsın"
"Abartma, 2 olur da 4 olmaz"

Aras iyice güldüğünde kendimi bok gibi hissettim.
"Ya gülme"
"Tamam ama o yanık kafasına takılmış. Anlattığına göre başta umursamamış. Çünkü teşekkür etmiş sana. Biri bir şey mi dedi acaba"
"Öyle bir şey olduğunda size demez mi"
"Normalde der, yani kızlarımızı koruruz. Gururları incinecek bir şey olursa inciten kişiyi ölmekten beter ederiz. Ama onu bu hale Samet getirdiği için susmuş olabilir. Ve bu hiç hoş olmaz"

"Şu an kendi namınızı mı yoksa kızın psikolojisini mi düşünüyorsun, emin olamıyorum"
"İkisini de düşünüyorum. Kızın psikolojisine bir şey olursa işimize yaramayı bırakır. Ayrıca namımız da önemli çünkü bu herhangi birinin kızlarımızdan birini tehdit etmiş olduğunu gösterir. Ve kimse bizim olanı tehdit edemez"
"Aynen bende öyle diyordum"

Eve geldiğimizde beni cidden kardeşlerime getirmeyeceğini anladım. Bende arabadan inmeden lafa girdim. Nasıl olsa burada başka işim yok.
"Ben eve gidebilir miyim, nasıl olsa kardeşlerim burada değil"
"Hayır, konuşacağız. Kardeşlerin hakkında bilmen gereken birkaç şey daha var"
Başımı tamam anlamında sallayıp onu takip ettim.