Yaşamak İçin Ne Gerekiyorsa O

Helva

Uyandığımda Melis le yatakta yatıyorduk. Melis ilk bende kaldığında ben salonda yatmıştım ama ondan sonra ki kalışlarında birlikte yatmak istediğini söylemişti. Açıkçası bende reddetmemiştim.

Ancak garip olan kısım yatmamız değil, yatağa nasıl geldiğimiz. Tamam düşün Berfin, dün ne oldu!?

Başım aşırı ağrıyorken beynimi düşünmeye zorlamak mantıklı gelmedi. Zaten bu duruma da alışkınım. İçtiğim günlerde ilk uyandığımda beynim uyumadan önceki birkaç saati hatırlamamı istemez. Ama sonrasında tüm anılar yavaş yavaş yüklenir.

Mutfağa gidip limonlu soda aldım. Biliyorum normal gazoza limon sıkmak daha doğru ama ben üşengeç bir insanım. Sodayı içtikten sonra biraz kapının girişine baktım. Hayır hiç bir yer dağılmamış. Eve girerken birinin yardım ettiği kesin.

Üstüme baktığımda dün giydiklerimin olmadığını fark ettim. Bir dk bana kim yardım etti!? Üstümü kim değişti!? Hemen koşup Melis e baktım. Ama onun üstü aynıydı.

Hatırlarım az sonra düşüncesi ile ara yere gidip yere oturdum. Az sonra cidden anılarım gelmeye başladı.

Bir adam bizle sohbet etti. Hatta sonra hesabı da o ödedi. Bir dk o bizi eve getirmedi dimi!? Yok canım o kadar da değil, yani herhalde.

Hayır ya, sonra biz tek çıktık. Taksi çağırıyordum hatta ben. Ama dur adam taksi çağırmama izin vermedi ki. Hatta bizi arabasına bindirmeye çalıştı.

Ama bindiremedi. Biri kafa atmıştı ona. Kim kafa attı!? Oha, Samet tabiki. İyi de Samet in orda ne işi vardı ki!? Zaten sonra Samet benle Melis i arabasına bindirdi. Sonra da yola çıktık. Ama adama ne oldu!? Anılarımın devamında neden adam yok!? Üff çokta umrumda değil şimdi adam.

Sanırım arabada Samet le kavga ettik. Zaten sürekli kavga ediyoruz. Çokta tuhaf bişey değil bu. Ama gariptir ki, son zamanlarda ki kavgalarımız da bana eskisi kadar kızmıyor. Hatta çoğunlukla kırılıyor. Tabi bu durum çokta umrumda değil.

Arabada ki kavgamız da ben ona yine nefret kustum sanırım. Ama dur bir dk o da bana nefret kustu. Oha bana ondan nefret etmemden nefret ettiğini söyledi. Dur bir dk sonra ne oldu!? Ben ne dedim ona!?

Hayır ya, onu sevdiğimi mi söyledim. Yok canım, söylemedim dimi öyle bişey. Zaten sevmiyorum ki ben onu. Hayır, sevdiğimi söylemedim. Sarıldım ben ona, sadece sarıldım. Hatta gerizekalı saçma sapan triplere girdi.

Bir dk bana yine her zaman ki o boktan aşk itiraflarında bulundu. Ama ben ona bişey için yanlış biliyorsun dedim. Ne için dedim onu!? Off hatırlamıyorum işte.

Sanırım o eve getirdi bizi. Ama yatağa koyuşu falan yok. Üstümü değişmiş bir de salak. Bir dk hayır, üstümü o değişmedi. Gece ben kalkıp değiştim.

Sanırım anılarım bu kadar. İnşallah hatırlamadığım başka bişey yoktur. Gerçi hatırlamadığım bişey var. Ne için yanlış biliyorsun dediğimi hatırlamıyorum. Ama şimdilik hatırlamamaya okeyim. Zaten bu kadar şeyi hatırladığıma şükretmem lazım.

Melis in yanıma gelip "ne yapıyorsun" demesiyle ona döndüm. Ellerimi hiç der gibi havaya kaldırdığım da yanıma oturdu.
"Karnım ve başım müthiş ağrıyor. İlaç var mı" dediğinde ciddi misin der gibi yüzüne baktım.
"Nee, ilaç işte"
"Ya off, ilaç içilmez. Git dolaptan soda al iç, iyi gelir" dedim. O da sorgulamadan gitti.

Elinde soda ile yanıma oturduktan sonra "ben hiç bişey hatırlamıyorum" dedi. Bende ona hatırladığım her şeyi anlattım.

"Üff ben bir daha içmem" dediğinde gülme krizine girdim. Neden derseniz, her sonra ki gün olayı yaşadığımda aynı şekilde bir daha içmeyeceğime  yeminler ederdim. Ama sonra arkadaşlarımın hadi içelim demesi ile direkt içerdim.