Farah's POV
"Mommy!" tawag sa akin ng isang batang babae. I smiled at her.
"Sabi ni Kuya Calyx, dolls are boring."
"Calyx." warning tone ko sa batang naglalaro ng robot. Katapat pa nito ang isa sa triplets na lalaki.
Calyx, Pixes and Faria Asunsion, they are my triplets. Ang ama nila ay si Phoenix Salvatorre, he was my husband five years ago. Matapos nyang makipaghiwalay at pagpirma ko ng divorced papers ay sa tingin ko'y pumunta ito ng ibang bansa kasama si Sasha.
Maybe, masaya na sya sa bagong pamilya nya.
"Oh my gosh, Prixes! What are you doing?!" nakita ko ang red na panty ko na pinupunas nya sa tren nya.
"My toy is dirty, Mommy." nginitian nya ako.
Calyx, the eldest, is too quiet. Si Pixes naman ay masyadong pilyo, then si Faria naman ang pinakaiyakin sa tatlo.
"I hate my Kuyas. Dapat kasi pare parehas na lang kaming girls." lumabi si Faria.
Magreklamo kayo sa tatay nyo. I sighed. Sa side namin ay lahi kaming kambal. So, I guess, it's my fault too, namana nila iyon.
"It's okay, Faria."
"Gawa na lang kayo ni Daddy." nanlaki ang mata ko at umiling iling.
"Daddy is gone, Faria. Sabi ni Mommy nasa heaven na sya." ani ni Calyx. Lumapit ito sa akin at sumunod naman si Pixes.
"Too bad we didn't met him." Pixes said.
I lied to them. Yes, I did. Wala rin naman kasi akong madahilan na paniniwalaan nila. Masyadong matalino ang tatlo. It's not normal for their age. But then, sinabi naman sakin ng doctor na okay lang daw yun. Humanga pa nga sya dito.
"Tapos wala ring picture." Faria pouted.
"Just look at the mirrors, kids. Hawig nyo naman si Daddy nyo."
Malakas ang dugo ng Salvatorre. I am half Aussie and half Filipina, pero tanging kulay ko lang ang naman nila. They have Mexican features, just like their father.
"Kids, how about...Ahm, punta tayong Enchanted Kingdom sa birthday nyo?" I smiled at them. Naghiyawan naman sila.
"Really, Mommy? I love you!" Faria said.
I am a coffee shop owner, maliit lang iyon pero napupunan noon ang pangangailangan naming apat.
"Hi, kids!" I smiled at the person who entered my house.
"Ninang Seira!" lumapit dito ang tatlo.
"Hi kids, did you missed me?"
Seira is my bestfriend. Sya rin ang tumulong sa akin noong walang wala ako noong panahong iniwan ako ni Phoenix.
"Kababalik lang namin ni Abram galing Spain. Kasama namin bumalik si Jaxon. You can play with him sa bahay."
Kinuha ko ang inaabot nyang Jollibee. It was a chicken joy bucket.
"Sabi ni Mommy, mag e enchanted kingdom daw kami sa birthday namin." Calyx said.
The thing about Calyx is the he likes Seira so much. Binibiro ko pa nga noon ang kaibigan ko na dapat nagkaanak sya ng babae. Too bad, Jaxon is only child at lalaki pa ito.
"That's good, baby. Bumili rin kami ng birthday gifts nyo. Wait, if I am not mistaken, sa Sabado na yun, right? Next Saturday!" tumango lang ako.
"But that's... Wait!" kinuha nito ang cellphone at nagtipa.
"The Enchanted Kingdom will be closed on next Saturday. May nagpa reserved atang mayaman na tao."
"Ha? Bakit naman sa Saturday pa?!" nanlulumo kong tanong.
"Ewan. Baka may anak din na same birthday ng triplets." nangunot ang noo ko.
It is not Phoenix Salvatorre, right? I mean... he's not a kid anymore. This coming Saturday din kasi ang birthday nito, parehas sila ng triplets. Maybe, his child? Kung ganoon, nandito rin sya sa Pilipinas?
"Mas maganda pa na pumunta na lang tayo sa EK. Iwan muna natin ang triplets sa bahay ko. They can play with Jaxon there. Kilala ko rin naman ang owner, maybe we can ask them, like kahit mga 8 pm onwards na lang. Sigurado naman ako na hindi yun buong araw magsi celebrate kung sino mang pontio pilato ang nagpareserved na yon."
Tumango na lang ako. Maybe, we can ask them. First time na makakapunta ng triplets sa EK, and it's also their birthday, gusto kong gawing memorable iyon.
(Don't forget to vote after you read this chapter, thank youuu)

BINABASA MO ANG
Hiding My Husband's Triplets
Romance"Leave, Farah." he coldly said to me. "Ha? Why? Did I do something wrong?" naiiyak kong tanong. "Did you thought that I will not know? I knew you were with Drew last month! Magkasama kayo!" "I'm sorry, but I did not expect that we will meet-" Isan...