Hiding My Husband's Triplets

Chapter 31

Farah's POV

"Pwede ka bang sumama sa bahay? My parents really wants to meet you." napakamot ng ulo si Drew.

"Why? Anong sinabi mo sa kanila?"

"Well, you see. You never met them noong tayo pa. Then, my sister just mentioned that I had a girlfriend back then. Tinanong nila kung close pa rin tayo and I said yes. You were my first and last girlfriend so... they really want to meet you."

I bit my lips. Should I go? Wala naman atang masama, right?

"Sige, Zidrew." nanlaki ang mga mata nito at napangiti.

"Ngayon mo na lang ulit ako tinawag sa totoo kong pangalan. Ayun ang tawag mo sakin nung tayo pa." I just shooked my head.

"Zidrew is cool too. Dapat yun ang pakilala mo sa mga tao hindi yung nickname mo." pinitik ko sya sa ilong na syang ikinatawa nya.

Matapos umalis ni Drew sa coffee shop ko ay agad kong tinignan ang mga cable ng wires. Nakauwi na ang lahat ng trabahante ko. Ako na lang ang nandito.

Napapitlag ako ng biglang kumulog ng malakas.

"Oh, great!" ani ko nang biglang mag brown out. Buti na lang at wala ng appliances ang nakasaksak.

Tanging ilaw lang mula sa buwan ang nagsisilbing liwanag sa loob.

Bumukas ang glass door. Agad akong kinabahan.

"Closed na po kami." lumakas ang ulan na kanina'y pa tila tila lang.

"I need to take a sip." nangunot ang noo ko. That voice...

"Phoenix." tawag ko sa kanya nang maaninag ang mukha nya.

"Leave." anas ko sa malamig na boses. Bumuntong hininga sya.

"I am jealous with that motherf*cker. Your coffee shop is made of glass wall so I can see you two. F*ck it!" sinamaan nya ako ng tingin.

"Hindi mo ba talaga ako titigilan, Phoenix?"

"Sinabi ko kay Abram na hawakan muna ang divorced papers. I will pull out all of my stocks kapag pinasa nya yun." I gritted my teeth when I heard him said that.

"We need to get a divorce Phoenix. We don't even love each other for Pete's sake!"

"Hindi ba?" napatigalgal ako.

"Ha?" nag iwas ito bigla ng tingin. Nag igting ang panga nya.

"Pupunta ako bukas dito. Isasama ko si Noah at Sasha—"

"Stop it! Gusto mo bang mas masaktan yung bata sa gagawin mo? You should be happy with him and her! Pamilya kayo, Phoenix!"

"But, I don't love her, Farah! Si Noah lang ang mahal ko sa kanilang dalawa. Sasha and I are f*cking civil for a reason!" umiling iling ako.

"I am getting married with Drew. Para magawa yun, kailangan kong mahiwalay sayo. Just let me go, Phoenix. Mahirap bang gawin yun?"

"Oo. Sobrang hirap, Farah. Kakapit ako hanggang sa may pagkakapitan ako."

"Wala na, Phoenix. Please lang, bitawan mo na ako." lumapit ako sa kanya at hinawakan ang pisngi nya.

"I am begging. For everyone's sake. Let's just divorce." tumulo ang mga luha sa mata ko na agad nyang pinahid.

"No." napapikit ako ng mariin.

"I am two months pregnant." ani ko na nagpatigalgal sa kanya.

"It's not yours. Wala pang isang buwan mula noong may mangyari satin. I am carrying Drew's child. So, stay the f*ck away from us, Phoenix." I saw how his eyes watered. Another lie again. I had to do this. For the sake of his child, Noah.

"No..." itinulak ko sya ng marahan.

"Five years ago, you got Sasha pregnant and now, five years after, I got pregnant by Drew. That's the same reaction I had five years ago. Sobrang sakit." tuloy tuloy na tumulo ang mga luha ko.

Napaluhod ito at napahilamos ng mukha. He's crying. The mighty Phoenix Salvatorre is crying in front of me.

"I want to have a family with Drew, Phoenix. Let's just end this."

"No, Farah. Please. I am begging you. I made a wrong decision back then. I lied—" sinampal ko sya.

"Umalis ka na, Phoenix."

Tumayo ito at bigo akong tinignan. Sumulyap ito sa tyan ko at mapait na ngumiti.

"I hope you'll be happy, Farah."

Dahan dahan itong lumakad papalayo. I silently cried. Ang sakit sakit.

(Don't forget to vote after you read this chapter, thank youuu)