Hiding My Husband's Triplets

Chapter 35

Farah's POV

"Mommy, pasok tayo sa loob. Ang init." napakamot ng sentido si Pixes.

"Get in my house." nilagpasan kami nito at dire diretsong pumasok sa loob.

"Who's that man, Mommy? He kinda looks like Kuya Santi." Calyx asked.

Napalunok ako. Hindi ko sila sinagot at iginaya ko na lang sila sa loob.

I told them to play sa may sala.

"Pero, wala namang laruan dito, Mommy." Pixes said.

Napakamot ako ng ulo. Oo nga pala.

"Langit lupa na lang!" Faria suggested. Tumango lang si Calyx.

"Okay, yung sofa yung langit. The floor will be lupa! And Kuya Calyx, ikaw ang taya!"

"Why me?"

"Kasi ikaw yung panganay. Game na!"

Iniwan ko silang tatlo sa loob. Pumunta ako sa kusina ngunit wala sya doon. Huminga ako ng malalim.

Kinatok ko ang isang pinto. Master's bedroom. Ito lang ang may naiibang kulay ng pinto. Ang iba siguro ay guestroon.

"Get in." agad kong binuksan iyon at naabutan ko sya na nakaupo sa kama. Nakatukod ang isang kamay nito sa kama at ang isa naman ay hawak ang isang kopita ng alak. Sumimsim ito bago bigyan ako ng isang nakakamatay na tingin.

"Tell me everything."

"Phoenix—"

"And do not f*cking tell me that they are Zidrew's children because I am not going to believe that bullsh*t, Farah. I only want the truth."

"They are yours. Anak natin sila, Phoenix." pinigil ko ang mga luha sa mga mata ko. Natatakot ako.

"You hid it from me."

"I was going to tell you five years ago pero— pero sinabi mo sakin na nabuntis mo si Sasha—"

"You should have told me! Dapat sinabi mo pa rin sakin, Farah!" dumagundong ang galit na boses nito.

Nag uunahang pumatak ang mga luha ko. Umiling iling ako.

"I can't! Hindi ko kaya! Pinapirma mo sakin yung divorce papers kaya wala na kong nagawa! I was too hurt."

Napapitlag ako ng ibato nya ang baso ng alak sa gilid nya.

"You f*cking selfish woman." parang tinarakan ng libo libong kutsilyo ang puso ko.

"Sorry, Phoenix. I am sorry."

"Kukunin ko sila mula sayo." I gasped.

"No, no, please no! They are my life. Don't take them away from me." lumapit ako sa kanya. Mahigpit nyang hinawakan ang braso ko at pilit ipinahiga sa kama.

"Phoenix—" inatake nya ako ng marahas nyang mga halik. Nagpumiglas ako.

"D*mn you, Farah. D*mn you." naramdaman ko ang pagpatak ng mainit na likido sa pisngi ko. Tears? It's not mine...

It's Phoenix's. He's crying.

"F*ck it!" humiwalay sya sa akin at napahilamos ng mukha.

"How can you do that? Taking away them from me? You are so selfish. You had time to tell me— but you didn't. Oh, f*ck!" tumayo ito at sinuntok paulit ulit ang pader.

Napapikit na lang ako ng makitang umaagos ang dugo sa kamao nya.

"Stop, Phoenix. You are hurting yourself!" ani ko at nilapitan sya. Mahigpit ko syang niyakap sa likod habang humihikbi.

"Stop, please, hon. Stop." matapos ang ilang minuto ay kumalma ito.

"I hate you, Farah." naani nito matapos ang ilang minutong pananahimik.

"I know. I'm sorry." I sincerely said.

Nilingon nya ako at muling hinalikan. I was shocked to see how gentle his lips. Ibang iba sa kanina.

"If you don't want me to take them away from you, you need to be with me." hinawakan nya ang leeg ko at pinagpantay ang mga mata namin.

"Warm my bed, Farah." napaawang ang mga labi ko.

"You are not my wife, you are just simply the mother of my children. Use your body and satisfy me so that you can be with your children, Farah."

"Phoenix..." umiling ako. So, this is what I get?

"Don't worry, I will not do it while you are carrying that bastard's child. I am not that f*cking heartless, Farah." binigyan nya ako ng marahang halik at iniwan ako sa loob.

May tumulong luha sa mga mata ko. Hanggang naging sunod sunod ito. Pinahid ko ang mga iyon.

Inayos ko ang sarili ko. Nilinis ko rin ang mga basag na baso na itinapon nya. Napangiwi ako ng masugatan ang hintuturo ko.

Lumabas ako ng kwarto at naabutan kong nakaindian sit ang triplets habang nakaharap sa nakaupong si Phoenix.

(Don't forget to vote after you read this chapter, thank youuu)