Hiding My Husband's Triplets

Chapter 39

Farah's POV

"Farah! Is that you?!" napalingon ako. I was busy taking pictures. Nasa Leyte ako ngayon. Kasama ko si Seira pero agad din itong umuwi kaya ako na lang ang mag isa dito.

"Drew?" ang tagal na rin mula nang di ko sya makita. We lost contact for almost a year, lalo na noong ikinasal ako kay Phoenix.

"What are you doing here?" tanong nito. Napalingon ako sa sasakyang nilabasan nya. A fair skinned man is there, looking at us.

"Sinamahan ko si Seira sa three days vacation nya. Nauna syang umuwi, nagpaiwan lang ako kasi may gusto pa akong puntahan." I smiled at him. Muli akong napalingon sa lalaking nasa sasakyan. He's taking pictures. Maybe, pinipicturan nya yung simbahan sa likod namin ni Drew.

"I am here for vacation too. Unwinding— oh, that's my friend, Tariq. Aalis na rin sya ngayon, manunuyo pa ng girlfriend nya na taga dito." parehas kaming natawa.

Niyaya ako ni Drew na mamasyal. Pumayag ako. I was smiling the whole time we are together. Inilabas ko ang cellphone ko at napakunot noo. It was turned off, sinubukan kong buhayin iyon pero di bumukas. Wala pa akong powerbank.

"Lumalakas ang ulan, Farah. Ang malas naman." rinig kong bulong nya sa tabi ko.

"Pumunta na tayo sa may terminal— Ayy!" napaatras ako. Agad naman akong nahawakan ni Drew sa bewang. May dumaan kasing sasakyan at natalsikan ako ng putik.

"Mag check in na lang tayo. Malakas din ang ulan, Farah. Delikado bumyahe."

Tumango na lang ako.

"Goodnight, Zidrew." I smiled at him. Magkatapat lang ang kwarto naming dalawa.

"Yeah, goodnight, Farah."

Agad kong chinarge ang cellphone ko. Puro mga missed calls at tadtad ng messages ang nasa notif ko.

Halos mapapitlag ako ng tumunog at lumabas sa screen ang pangalan ni Phoenix sa screen ko. Natulala ako hanggang sa mawala iyon.

Muli itong tumunog kaya sinagot ko ito agad.

"Phoenix—"

"Where the f*ck are you?! Abram told me na nasa bahay nya na si Seira— you told me she was with you. Then, where the f*ck are you, Farah?!"

Sa motel— agad akong umiling.

"Sa bahay ng kaibigan ko dito. Uuwi rin ako buaks ng umaga, wag kang mag alala."

"Friend? Is it a woman or a man?"

"Babae." napalunok ako.

"You are not lying?"

"No, of course not." baka mas lalo itong magalit kapag sinabi ko sa kanya na kasama ko si Drew.

"Mommy, wake up!" tinig ni Faria ang nagpagising sakin.

Hmm, dream? No, it happened five years ago.

"Pinapagising ka na po ni Tito Phoenix."

Oo nga pala, ngayon ang alis namin. Bumukas ang pinto at sumilip si Phoenix.

"I am not able to come with you. May emergency sa company." lihim akong napangiti.

"And don't ever thing of doing what's on your mind, Farah." tipid itong ngumiti kay Faria at umalis na.

"Nagbreakfast na kami. He cooked for us, Mommy. Hindi ka na nya daw ginising dahil ang sarap daw ng tulog mo." nangunot ang noo ko. Pumunta sya dito...

Agad akong napatakip sa dibdib. Wala akong bra!

"Binili nya lahat ng 'yan?" isa isa kong tinignan ang mga anak ko nakabath robe. Sabay sabay silamg tumango.

May mga paper bags na puro damit ang laman. Halos malula pa nga ako sa isa dahil six digits ang isa don.

"I want to wear that, Mommy! The dress is so pretty!" ani ni Farah habang hawako ang isang dress. Napangiwi ako ng makita ang presyo. Mukhang barya lang ito sa kanya.

"Mommy, my hair is getting longer." ani ni Pixes.

"Yeah, me too. Few months after we can ponytail it." ani naman ni Calyx.

Agad akong natawa at humagikgik si Faria.

"Don't get a haircut, dapat mahaba rin ang hair nyo just like me. Also, kamukha kaya kayo ni Tito Phoenix." agad akong nagulat sa sinabi ni Faria.

"Ha? Do we really look like him?" napalunok ako.

Agad kong kinuha ko ang cellphone ko dahil bigla itong nag ring.

"Hello?" ani ko.

"Ate, si Felicity 'to. Si Mama— inatake sya sa puso! Please, Ate. Pumunta ka dito!"

(Don't forget to vote after you read this chapter, thank youuu)