Hiding My Husband's Triplets

Chapter 65

Farah's POV

Hawak hawak ko ang tyan ko. D*mn it! I am nervous. Paano kung may mabuo? I did not had the chance to check kung fertile ako or not.

Sinamaan ko ng tingin ang nakangiting si Phoenix. As usual, nakapasan na naman si Faria sa likod nito.

Nagpigil ako ng tawa ng makita ang nakalagay sa ulo nito. Faria's crown. Nakalagay ito sa ulo ni Phoenix.

"Ang cute ni Daddy, Mommy!" ani ni Faria.

Si Calyx at Pixes naman ay nakatutok sa tablet. Binigay ni Phoenix, meron silang tig iisa.

Tumikhim ako at tumango na lang. Binaba ni Phoenix si Faria.

"Baby, mamaya na ang flight natin." lumuhod ito sa harap ng anak nya.

"I also have to tell you something." nilingon ako nito at tumango lang ako.

We have to tell them about Noah and Sasha. Ipapaintindi ko sa kanila. Masasaktan sila pero kailangan naming gawin.

Noah is still Phoenix's child...

Pumunta si Faria at kinulit ang dalawa nyang kapatid. Lumapit naman sa akin si Phoenix. He has a serious expression plastered on his face.

"Bago tayo umalis, may pupuntahan muna tayo." nagtaka ako.

"Saan naman?"

"Uncle Fredric's tomb." my forehead creased. Who's that?

"It's Santi's father, dito sya nilibing sa Mexico." ngumiti ito pero hindi iyon umabot sa mga mata nya.

"Oh? Yung nakita kong picture sa office mo?" tumango ito.

"He and my grandfather died on the same day, ang pinagkaiba lang, sa Lolo sa Pilipinas, then si Uncle naman, dito sa Mexico."

"I'm sorry." nasabi ko na lang. Hinawakan nya ang kamay ko at marahang kinurot iyon.

"I still want to stay here— No, I want us to stay like this. Dahil pagbalik natin sa Pilipinas, alam ko na may magbabago." aniya na ikinayuko ko.

"Please, keep your promise this time, Phoenix. I want us to be friends. Just friends."

Natigilan ito ngunit kalauna'y tumango rin. He pinched my cheeks that widened my eyes.

"I will keep my promise, Half Aussie." nagulat ako sa tawag nya sakin. It made me smile. Just like back in the college.

"Do that, Salvatorre." he just smiled at me.

Nagpunta kami doon. For the first time, I saw a pure sadness on Phoenix's eyes. Hinawakan ko ang kamay nya.

"He's in a great place. Watching over you." ani ko. Humarap sya sakin at niyakap ako ng mahigput. He buried his face on my shoulder.

"We were very close. Mas close pa nga ata kami kesa sa anak nyang Santi. It just...hurts so much." hinaplos ko ang likod nya.

Natahimik naman ang mga anak namin na nasa likod ko.

"Group hug tayo, Daddy and Mommy!" aya ni Faria. Sumunod naman ang dalawa nyang kapatid at yumakap na rin samin.

Habang nasa private plane nya ay pansin ko ang pagod sa mga mata nya. Inangat ko ang kamay para hawakan sana ulit sya kaso nga lang ay natigilan ako. I feel like...I am becoming closer to him. Mali, that's so wrong. Napag usapan na namin ang bagay na 'yun.

"Phoenix, anong paboritong pagkain ni Noah?" tanong ko.

"He likes sinigang."

"I am thinking of cooking it for him."

Lumingon ito sa akin at ngumiti. Nakita ko ang pagningning ng mata nya.

"Ahm, can I ask something?" wala namang masama kung itatanong ko ang bagay na 'yun.

"What is it?"

"Maureen said something. Totoo bang may relasyon si Santi at Sasha?"

His lips parted. Mukhang di nya inaasahan ang tanong ko.

"Yes."

Napatango tango ako. I just need a confirmation, yes, a confirmation, I just need a yes or no response— But, I can't help myself from asking...

"Kelan pa naging sila? Maybe...five years ago?" humina ang boses kami. D*mn it, Farah! No, hindi pwede yang iniisip mo!

But, a part of me that is still hoping na sana...na sana...

"Are you thinking that maybe Santi was the one who got her pregnant?" marahan ang pagbigkas nya ng mga salitang iyon.

"Yes...I'm sorry! Please, forget what I just said—"

"Noah is my son, Farah. Please, don't think of him as anyone else's child."

(A/N: The end is getting near, plano kong mas maunang matapos ang DAMTB bago 'tong story)

(Don't forget to vote after you read this chapter, thank youuu)