30

263 14 0
                                    

Keyifli okumalar♥️ beğeni ve yorum yapmayı unutmayın♥️

Media: Matteo Romano

🍃



Gözlerime değen ışıkla yatakta istemsizce gerinmeye çalıştım. Karnımın ve göğsümün üzerinde hissettiğim ağırlık kaşlarımı çatmama neden olurken zorlukla gözlerimi araladım. Denizden yükselen Güneş adeta ışıldarken yanağımı gıdıklayan saçlara sakin bir bakış attım.

Matteo adeta göğsümün üzerinde uyuyordu. Annesine sımsıkı sarılan ve kaçmasından korkan küçük bir çocuk gibi bana sığınmış gibiydi. Huzurla gülümseyerek yanağımı başına yasladım ve başının olduğu taraftaki elimle saçlarını oynamaya başladım.

Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım. Şu an... Dünyanın en huzurlu insanı olabilirdim.

Diğer elimi de karnımı saran kolunun üzerine koydum. Dün geceki yakınlaşmamızdan sonra birbirimize sarılıp uyumuştuk. Yorgundu. Bunu görebiliyordum.

Bunu biliyordum.

~

Gözlerimin içine bakarken karanlığa rağmen onu görebiliyordum. Elimi yanağına koymamla başını yastıkta kaydırıp bana daha da yaklaştı. Yüzlerimiz arasında santimler vardı. "Ben yanındayım. Tek başına mücadele etmek zorunda değilsin."

İkimiz de yatakta olsak da ruhlarımız çok başka yerlerdeymiş gibi hissediyordum. Koca evrende sanki sadece biz vardık. Yüzündeki elimin üzerine elini koydu ve hafifçe sıktı. Göz kapakları ela gözlerini örttüğünde fısıldadı. "Korkuyorum."

"Korkmaman garip olurdu." Baş parmağım yeni çıkmış sakallarını hafifçe okşarken devam etti. "Kendim için değil. Sen... Isabella... Diego... Morena... Size bir şey olursa... İşte o zaman ölürüm."

"Bize bir şey olmayacak. Olursa bile..." Son cümlemle gözlerini açtı. Gözlerindeki tedirginliği görebiliyordum. Lafını etmek bile onu geriyordu. Güven verici bir sesle fısıldadım. "Bu senin suçun değil."

"Böyle bir şey olmayacak. Ama olursa..." Bakışları gittikçe karanlıklaşırken nefesimi tuttum. "İşte o zamandan sonra görecekleri ben çok farklı olur."

~

"Hm... Anne...?" Matteo'nun mırıldanışı beni ana tekrar getirirken duraksadım. Ne demişti? Rüya mı görüyordu?

"O... Güzel..." Matteo derin bir nefes aldı. Saçlarındaki elimin hareketini istemsizce kestiğimde kaşlarımı çattım.

Güzel olan kimdi?

"Seviyorum..."

Pekala şu an saçlarını çekmemek için zor duruyordum.

Düşündüğüm şeyle gözlerimi kırpıştırdım.

Resmen rüyasında gördüğü ya da bahsettiği birini kıskanıyordun. İpin ucu gerçekten kaçmıştı.

Bununla tekrar yüzleşmek gözlerimin istemsizce dolmasına neden olurken saçlarıyla oynamaya devam ettim. Matteo biraz daha kıpırdanıp yüzünü boynuma doğru biraz daha çevirdi. Kirpiklerinin gölgesi, burnu, dudakları... Çok güzeldi.

Dudaklarımı alnına şefkatle bastırdım. Aynı anda odunsu kokusunu burnuma çektim. Bu kadar yoğun hissetmem normal miydi? Derin bir iç çekerek tekrar yanağımı alnına yasladım.

"Sonsuza kadar böyle durabilirim." Fısıltısı gözlerimi şokla aralamama neden olurken gözlerini açmadan devam etti. "Dünyanın en rahat yeri."

Roma'daki SözHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin