Rüya

13

Alin Birkan'ın ona bu kadar kötü davranmasına alışamamışken şimdi ona bu denli yakınlaşmasını anlayamıyordu. Resmen öpüşeceklerdi ve bu Alin'in ilk öpücüğü olacaktı. 'Ya kenara çekilmeseydim' diye düşünürken annesi içeri girdi.
"Hoşgeldin kızım,geldiğini duymadım. Günün nasıl geçti?"
"İyiydi anne." Şimdilik bugün yaşananları anlatmasa iyi olacaktı.
"Aç mısın? Çorba içer misin?"
"İçerim anne,sen koy ben geliyorum."
Annesini başından savmıştı sonunda. Kendisiyle çelişmek için tamı tamına 5 dakikası vardı. 1 dakikasını giyinmeye ayırmıştı ve yatağına oturduktan sonra günün analizini yapmıştı kafasında. Birkan neden böyleydi? Ne yaşamış olabilirdi? Arkadaşına öyle baktığı için neden bu denli tepki göstermişti? Neden bu kadar dengesizdi? Kafasında milyonlarca soru vardı.
Yemeğini yedikten sonra derslerine göz gezdirdi. Çalışması 2.5 saat sürmüştü ve 1 saatini kafasındaki sorularla harcamıştı. Alin,Tugay da bile böyle olmamıştı. Gece boyunca neden Tugay'da böyle olmayıp Birkan'da böyle olduğunu düşünüp durmuştu. Ve yoğun düşünceler sonunda uyuyakalmıştı. Rüyasında hem Tugay'ı hem Birkan'ı görmüştü. Ama işin garibi, Tugay Koç Üniversitesindeydi ve elinde ders kitapları vardı. Gezmeye gelse kitaplar neden elinde olsun? Bu işte bir gariplik vardı.
"Tugay?"
"Aa Alin. Merhaba."
"Merhaba. Sen burada ne yapıyorsun?"
"Bu üniversiteyi kazandım. Fakat gelmek bir türlü nasip olmadı."
"Okullar açılalı 1 hafta olacak fakat dersler son gaz başladı. Notlarını alsan iyi olacak."
"Biliyorum,teşekkürler. Şey,Betül'le görüşüyor musunuz?"
"Hayır,aramız üniversiteleri farklı yerlerde kazandığımızdan beri açık. Peki siz? Hala birlikte misiniz?"
"Yok,Betül Antalya'dan döndükten sonra ayrıldık. Ben de ondan birkaç gün sonra döndüm İstanbul'a. Buluştuk ve ikimizde ayrılmak istediğimizi söyledik. Çünkü son zamanlarda çok fazla kavga ediyorduk. Zaten çok uzun sürmezdi. Senin yanında çok aşıkmışız gibi duruyorduk fakat baş başa kalınca işler öyle olmuyordu."
"Anladım,hayırlısı olsun."
"Öyle. Sen nasılsın?"
"İyiyim ne olsun,kendimi yine derslere verdim. Buraya girerken lise bursum çok etkiledi,iyi bir mesleğe sahip olabilmek için yine çok çalışmak gerekiyor. Eh,bende işi sağlama aldım şimdiden." Alin gülümsedi.
"Çalışkan kız tipi var sende zaten. Hem çalışkan,hem güzel." Tugay da gülümsedi.
Alin bir değişik oldu. Belli etmemek için gülümsedi.
O arada Birkan ikisini gördü ve meşhur sinirli bakışlarından birini attı. Alin tam olay çıkmasın diye Tugay'ı götürecekken Birkan onları durdurdu.
"Birkan. Ne işin var senin burada?"
"Seni rahatsız ediyor sandım,bi gelip bakayım dedim."
"Yoo,o benim eski okulumdan arkadaşım. Burayı kazanmış."
"Kim bu Alin?"
'Demek ismin Alin.' der gibi bakmıştı Alin'e.
"O Birkan. Birkan,bu da Tugay."
"Memnun oldum." Birkan'ın sesi epey soğuktu,her zamanki gibi.
"Ben de." Tugay her zamanki sıcakkanlılığını koruyordu.
"Neyse,benim gitmem gerekiyor. Sonra görüşürüz Tugay." dedikten sonra Birkan'a ters bakış atıp amfiye doğru yürüdü Alin. Arkasından Birkan koşarak Alin'in yanına geldi.
"Alin,bekle!"
"Ne var?"
"Gizemli olma sırası sende galiba?"
"Diyelim ki öyle,sana ne?"
"Ne oldu yine?"
"Ne mi oldu? Bilmiyor musun yoksa bilmiyormuş gibi mi yapıyorsun?"
"Bilmiyorum. Anlatacak mısın?"
"Sorun sensin Birkan. Tanışalı çok olmuyor ama kendini yeterince belli ediyorsun. Uyuzsun,kabasın,gıcıksın ve en önemlisi dengesizsin. Ben böyle şeylere gelemem,bu yüzden benden uzak dur."
Alin son sözlerini söyledikten sonra hızlı adımlarla yürüyerek amfiye girdi.
"Kim uyuz kızım?"
"Anne?!"
"Kızım rüya mı görüyordun? O kadar ciddiydin ki gerçek sandım. Birkan kim?"
"Kimse değil anne okuldan."
"Korktum yavrum öyle bağırınca. İyisin değil mi?"
"İyiyim anne,sen uyumana bak."
"Peki canım."
Alin diğer rüyaya kıyasla daha çok etkilenmişti. Rüyasında Tugay'ı görmek bile şuanda umrunda değildi. Annesi ne demişti? 'O kadar ciddiydin ki gerçek sandım..' Alin bu çocuktan gerçekten etkilenmişti. Ve ona aşık olmaktan ölesiye korkuyordu.