Rüya

26

Yılbaşı günü gelip çatmıştı. Alin odasında hala ne giyeceğini planlıyordu.
"Hadi kızım,geç kalacaksın."
"Anne ne giyeceğimi bir türlü karar veremedim. Hangisi sence? Kot etekle bluz mu,yoksa mavi elbise mi?"
"Kot etekle bluz giy bence,elbise biraz abartı olabilir."
"Peki saçlarım? Fön mü maşa mı?"
"Doğal haline bırak." Defne hanım kızının bu heyecanlı haline gülmüştü.
"Peki ya ruj? Allığa gerek var mı?"
"Allığa gerek yok kızım,yeterince kızardın zaten." Defne hanım gülmekten kırılmıştı.
"Ya anne ciddi bir şey soruyorum sana burda,neden gülüyorsun?"
"Kızım biraz abartmıyor musun?" Defne hanım hala gülüyordu. Fakat Alin çok ciddi gözüküyordu.
"Belki öyle. Ama Birkan'la geçireceğim ilk yılbaşı gecesi. Okul ve okul dışı olsun hep kotla,tişörtle gördü beni. Bu gece özel olsun istiyorum,anlıyor musun anne?"
Defne hanım da ciddileşti. "Haklısın kızım,belki bu elbise o kadar da abartı olmayabilir."
Alin rahatlamıştı.
Bu elbise mavi straplez her yere uyabilecek bir elbiseydi. Alin hemen giyinip makyajını yaptı. Saçlarını hafif dalgalandırdıktan sonra hazırdı. Gitmeden önce son bir kez aynaya baktı.
"Bu gece güzel ve özel olacak. Hissediyorum."
Alin dışarı çıktığında Demir,Beren,Birkan ve arabası onu bekliyordu. Hepsi bir ağızdan
"Sonunda!"
"Ne yapayım,kendime özendim bu gece. O yüzden uzun sürdü."
Birkan Alin'e doğru yaklaştı ve dudağına yumuşak,iç okşayıcı bir öpücük kondurdu. "Çok güzel olmuşsun,sevgilim." Bu sevgilim lafı öylesine bir sevgilim değildi. 'Benimsin ve her zaman benim olacaksın' mesajı veren bir sevgilimdi. Alin mutluluktan neredeyse ağlayacaktı.
Pizzacıya vardıklarında etraf insan kaynıyordu. Yer bulma korkusuna kapılmıştı hepsi. Fakat çok uzun sürmedi,köşede 4 kişilik bir yer buldular. Hemen oturup sipariş verdiler.
"Açlıktan ölüyorum."
"Farkındayız Demir,fakat çok şaşırdım doğrusu. Sen okulda böyle değildin."
"Aa,sen ayakta uyuyorsun resmen. Birkan'ın yanında gör bir de. Avını görmüş aslan gibi oluyorum ben." Gülüştüler. Tam o sırada yemekleri geldi. Afiyetle pizzalarını yerken bir yandan da sohbet ediyorlardı. Hepsi çok mutluydu.
Pizzacıdan kalktıklarında saat 10du. Bara yetişmek için aceleyle çıktılar.
"Ne kadar kalabalık böyle,şansımız varsa burada da bir masa bulabiliriz."
"Çok iyi kalplisin be Beren,baksana ileride boş bir masa var. Şanslı günümüzdeyiz.😋"
Masalarına geçip içki siparişi verirken bir yandan da müziğin temposuna ayak uydurmaya çalışıyorlardı. Sahnede canlı bir müzik grubu vardı ve sesleri çok güzeldi.
"Bu grubun adı ne arkadaşlar?"
"Redd. Söyledikleri şarkı da 'falan filan' Ve buradaki listeye göre birazdan 'nefes bile almadan' çalacak."
Alin hararetle onları dinliyordu. Çok beğenmişti. Grubun sesinin güzelliğine o kadar dalmıştı ki arkasından seslenildiğini duymamış,ancak dürtüldüğünde anlamıştı.
"E-efend.."
"Merhaba Alin. Nasılsın?"
"B-b-betül!"
"Evet benim. Seni burada görmeyi beklemiyordum."
"Sevgilim ve arkadaşlarımla geldim. Oradalar."
"Sevgilin mi?" Betül büyük bir kahkaha attı.
"Evet,neden şaşırdın?"
"Sen ve sevgili lafları bir araya gelemiyorda ondan. Şaşılmayacak gibi değil yani." Hala gülüyordu fakat Alin cevap vermedi.
"Bizde Tugay'la geldik."
Tugayla mı? Barışmışlar mıydı ki? Eğer barıştılarsa Tugay neden ona bir sevgilisi olduğunu anlatmamıştı ki? Bu işte bir şey vardı.
"Tugayla mı?"
"Evet,biz tekrar birlikteyiz. Ayrılmanın büyük bir aptallık olduğunu anladık ve birbirimize geri döndük." Çok imalı konuşuyordu.
"Sevindim. Mutluluklar."
"Hiç sanmıyorum. Daha 4 ay öncesine kadar ayrılmamızı isteyen kız mutluluğumuzu istiyor olamaz."
"Sen ne diyorsun Betül? Neden ayrılmanızı isteyeyim?"
"Ne oluyor burada Alin? Kim bu kız?"
"Betül. Betül buda Birkan."
"Demek bu yakışıklıyla çıkıyorsun. Söylesene Birkan,ne içirdi sana bu?"
"Bana bak ağzını topla seni..!"
"Tamam! Yeter! Kavga etmeyin. Betül sende git artık,uzak dur benden. Hayatımdan çıkardım sizi ben. Tugay'a da söyle,okulda bana selam verme tenezzülünde bulunmasın!"
"Merak etme canım,öyle bir şey olmayacak zaten. Öpüyorum. İyi seneler😉"
Sinir,ukala,gıcık.. Şu anda her türlü sıfatı hakediyordu.
"Tatlım,iyi misin?"
"İyi değilim Birkan,iyi değilim." Alin bir anda kendini Birkan'ın kollarında ağlarken buldu. Betül ve Tugay'a hem kızgın hem kırgındı. İkisinden de nefret ediyordu. Ve bu gece tüm güzelliğini ve özelliğini bırakmıştı.