Rüya

24

"Anne dur,siz taşımayın. Ben taşırım."
"Kızım yemekler çok sıcak,yanarsın."
"Yanmam anne,hem sizin gelmenize gerek yok. Birkan'la ben ilgilenmek istiyorum. Hem babamda döndü zaten,bırakacak kimse yok."
"Peki kızım,dikkatli ol yolda."
"Tamam anne,görüşürüz." dedikten sonra yola çıktı Alin. Çok heyecanlıydı,her günün aksine bugün kendini affettirmek için gidiyordu Birkan'ın yanına. Ve bir o kadarda endişeliydi. 'Ya Birkan affetmezse?' 'Ya bir daha hiç birlikte olamazsak?' gibi sorular Alin'in beyninden hiç çıkmıyordu. Korkuyordu,onu kaybetmekten ölesiye korkuyordu.
Sonunda otobüs durmuştu ve sağ salim yemekleri getirebilmişti. Kapının önüne geldikten sonra derin bir nefes aldı,kapıyı çaldı.
"Alin." Sesi buz gibiydi.
"Merhaba Birkan. İçeri girebilir miyim?"
"Gir."
Alin yemekleri tahta sehpanın üzerine koydu ve etrafı incelemeye başladı. Her yer toz içindeydi ve bazı yerleri örümcek bağlamıştı. Alin örümceklerden ne kadar nefret etse de Birkan'a çaktırmadı. Şu şartlarda uygun olmazdı.
"Kendini nasıl hissediyorsun?"
"Daha iyiyim. Sen neden geldin buraya?"
"Eliyle tencereleri göstererek "Yemek getirdim!" dedi mutlu bir edayla.
"Teşekkür ederim,zahmet etmene gerek yoktu."
Alin ne kadar sakin bir insan olsada böyle durumlarda kendini tutamıyor,hemen patlamaya geçiyordu. "Birkan! Yeter artık bu kadar küslük. Çocuk muyuz biz,neden bazı şeyleri konuşmuyoruz da kaçıyoruz?"
"Ben değilim,fakat senin olup olmadığından şüpheliyim artık. Şu tavırlarına bakılırsa 10 yaşındaki çocuktan bir farkın yok."
"Tamam haklısın,hatalıyım. Ve sende şimdi canımı yakmak için elinden geleni yapıyorsun,tamam yap. Ama daha sonra neden sana yalan söylediğimi de göz önünde bulundurmayı unutma."
"Bunun bir affı olamaz. En hassas konumdan vurdun beni."
"Biliyorum sevgilim biliyorum,özür dilerim. Ama bir dinle,ne olur." dedi ve anlatmaya koyuldu. Anlatmayı bitirdikten sonra Birkan'ın etkilendiğini hissetmişti,fakat belli etmedi.
"Bir şey söyleyecek misin yoksa ayaklarına mı kapanayım?"
"Beni üzmemek için yalan söyledin,ama gerçeği sonradan öğrenince daha çok üzüldüğümü farkettin.." 'Sonradan' kelimesini özellikle vurgulamıştı.
"Aynen öyle. Her şeyi senin için yaptım."
Birkan uzun bir süre konuşmadı. Ayağa kalkıp tencereleri mutfağa götürdü,yiyeceği kadarını tabağa boşalttı ve mikrodalgada ısıttı. Yanına biraz yoğurt ve ekmek aldıktan sonra televizyonun karşısına geçip maç özetlerini izlemeye koyuldu.
"Anlaşılan beni zorlu bir yolculuk bekliyor."
"Alin susar mısın lütfen,maç özetlerini izliyorum."
Alin sinirinden köpürmek üzereydi ama bu sinirine yenik düşmeyecekti. Şartlar nasıl olursa olsun Birkan haklıydı. Ve gerekirse Alin Birkan'ın ayaklarına kapanacaktı,yeter ki onu affetsindi.