Rüya

43

Resmen okulda kol kola yürüyorduk. Şu anda bulunduğum duruma inanamıyorum. Ben Birkan'a kör kütük aşıkken,babamın katil olduğu ortaya çıkmasın,ailemizin adı lekelenmesin diye bu duruma giriyordum.Umarım Birkan bizi bu saçma sapan halde görmez.

Karşıdan biri geliyor. Kahretsin,Birkan! Gördü,buraya geliyor!

''Alin! Neler oluyor burda?''

''Ş-şey ben açıklayabilirim..''

''Dur sevgilim,açıklama yapmana gerek yok.'' diye susturup bizi gösterdi. ''Her şey gayet açık bence Birkan. Biz artık sevgiliyiz.''

Birkan dumura uğramıştı. Çocuk haklıydı,ona bunu yaptığım için kendimi asla affetmeyeceğim.

''Sevgili mi!?''

Furkan sakinliğini koruyordu.''Evet,sevgili. Neden şaşırdın?''

''Alin hemen açıklama yapıyorsun,hemen!''

Furkan'ın kolundan ayrılıp Birkanı köşeye çektim.

''Birkan açıklayabilirim..''

''Bırak ya,neyi açıklayacaksın? Her şey ortada işte,düpedüz beni aldatıyorsun. Zaten geçen gün o çocuğa nasıl baktığını gördüm. Sende bana bunu yaptın ya,ben herkesten her şeyi beklerim artık Alin.''

''Canım dinle beni,yanlış anlıyorsun.''

''Yanlış anladığım falan yok benim. Sana kırgın olduğumu biraz olsun anlamanı,gelip benden özür dilemeni bekledim. Saatlerce elim telefondaydı,biliyor musun? Nereden bileceksin ki,sen başka alemlerdeymişsin. Neyse,ben sizin mutluluğunuzu bozmayayım. İnşallah hiç ayrılmazsınız!''

Ve gitmişti işte. Sevdiğim adamı babamın yaptıkları yüzünden kaybetmiştim.

''Sevgilim,gelsene yanıma!''

''Bağırma,geliyoruz işte.''

Tekrar kol kola girmiştik. Bu sefer amfiye çıktık. Bu kafayla nasıl ders dinleyeceksem artık.

''Benim dersim başka amfide. Sana iyi dersler bebeğim.''

Bebeğim mi? İğrenç!

''Sana da.''

İster yakışıklı olsun,ister çekici olsun benim için sadece Birkan vardı. Ne Tugay,ne Furkan ne de bir başkası. Ben Furkan'la birlikte olmayacaktım. Ve sevmediğim bir adam yüzünden bekaretimi kaybetmeyecektim!

Akşam

Kapıyı tıklattım,kimse açmadı. Bende çantamın ön gözünden anahtarımı çıkarıp içeri girdim. Montumu,çantamı bir yere fırlatarak salondaki koltuğa yayıldım. Adım atacak mecalim yoktu,ama duş almalıydım. Ter içinde kalmıştım.

Ooh! Serin ve güzel bir duş! Şu durumda ihtiyacım olan tek şey! 

Dııt,dııt.

Kapı çalıyor. Kahretsin,hep de duştayken buluyorlar beni.

Hemen bornozuma sarınıp duştan çıktım. Islak ayaklarla koştum,kapının gözünden dışarı baktım. İnanmıyorum,Birkan gelmiş!

''Birkan,hoş..''

''Sakın sarılmaya kalkma. Barışmaya gelmedim. Önemli bir şey konuşacağım seninle.''

''Ta-tabi geçsene.''

Koltuğun köşesine oturdu. Rahatsız bir ifade vardı suratında.

''Ne oldu Birkan?''

''Sana çok,çok kırgınım. Ama bunu söylemeye gelmedim tabi. Bildiğini ve artık anladığını varsayıyorum. Alin,ben gidiyorum.''

''Nereye,daha yeni geldin?''

''Öyle değil. Bu ülkeden gidiyorum.''

''Na-nasıl yani Birkan?''

''Bunca olan şeyi kaldıramıyorum artık. Tek sığınağım sendin,sen de beni hayal kırıklığına uğrattın. Artık kimseye güvenemem. Sen de güvenimi kırdıysan herkes kırabilir Alin. Ben bir daha böyle üzülmek istemiyorum. Fransa'ya yerleşiyorum. Bütün kötü anılarımı ve seni burada bırakıp gidiyorum. İdeallerimin,mutluluğumun peşinden gideceğim artık.''

''Birkan ne olur gitme,inan ki isteyerek yapmıyorum hiç bir şeyi.''

''Ne demek o?''

Söyleyemezdim. Ailemiz tehlikeye girerdi.

''Anlatamam Birkan.''

''Ya anlatırsın,ya da giderim Alin.''

''Birkan anlatamam,ne olur üsteleme.''

''İyi tamam sen bilirsin. Ben yine de insanlık yapıp gittiğimi söylemeye gelmiştim. Başkalarından duyup üzülme diye. Bak gördün mü,ben sen değilim. Beni kırsalarda iyiliklerini düşünüyorum.'' Çok kinayeli konuşuyordu. Suçsuz yere bu laflara maruz kalıyordum. 

''Böyle imalı konuşma ne olur.''

''Bunun olması için elinden ne geliyorsa yaptın Alin. Güzel ilişkimizi,hayallerimizi bitirdin sen. Umarım mutlusundur.'' Saatine baktı. ''Haddimden fazla oyalandım,artık gitsem iyi olacak.''

Ve hızlı adımlarla evden çıkıp gitti. Dur bile diyemedim.

Ben ne yapacağım şimdi?