Rüya

23

Alinlerin planladığı yılbaşı programına 3 gün kalmıştı. Fakat Alin ve Birkan hala konuşmuyordu. Bir an önce barışmalılardı,Alin Birkan'ı çok özlemişti.
Birkan fiziksel olarak düzelmişti,bu yüzden doktor hastaneden çıkmasına izin vermişti. Defne hanım,Sinan bey ve Peyker hanım Birkan'ı eve kadar götürdüler,içeri taşıdılar. Defne hanım çabucak yatağını hazırladı,bir güzel tavuk suyu çorba pişirdi. Birkan koltuğuna yerleşip çorbasını içmeye koyuldu.
"Çok teşekkürler,bu kadar zahmet etmenize gerek yoktu. Ben gelirdim eve."
"Saçmalama oğlum,zahmet ne demek,tabiki yapacağız. Hem doktor ne dedi,yorulmamalıymışsın,iyice dinlenmeliymişsin."
Oğlum.. Bu laf Alin'in yüreğine mıh gibi oturmuştu. Çünkü babasıyla uzun zamandır konuşmuyordu. Ve Birkan'a oğlum demesi onu etkilemişti.
Bu gördüğü tabloyu kendisi yapmıştı aslında. Yalan söylemişti,bir zamanlar gerçeğe hiç yakın olmayan bir yalan. Sonra bu farkedildi ve kaza yaşandı. Şimdiyse Birkan'ın evindeydiler. Belkide yaşanan her şeyin bir anlamı vardı,belkide bu kaza o kadar kötü sonuçlanmayabilirdi.
Defne hanım fısıldayarak "Kızım Birkan'ın üstünü ört,aman dikkat et uyanmasın çocuk,zar zor uykuya daldı zaten."
Alin de fısıldayarak "Tamam anne."
'Uyurken ne kadar yakışıklı,masum. Evet,ben bu çocuğa vuruldum. Hemde hayatımda kimseye vurulmadığım kadar vuruldum. Beni affet sevgilim,çünkü her şeyi senin iyiliğin için yaptım.' diye iç geçirirken sevgilisinin üstünü örttü. Daha sonra eve doğru yola koyuldular.
"Anne,yine gider miyiz Birkan'ın evine? Bize ihtiyacı olabilir."
"Tabiki kızım,yarın uğrayacağız. Çocuğun evi toz içinde,dip köşe girilmesi lazım. Yarın 3 kadın tertemiz yapacağız evi."
Alin temizlik yapmaktan nefret ederdi. Fakat işin ucunda Birkan'ı görmek varsa seve seve yapabilirdi.
"Tamam anne,ben markete gidip temizlik malzemelerini alırım."
"Hayret,sen temizlik yapmayı sever miydin?"
Alin yuvarlak gözlerini kocaman açtı "Tabiki anne,ne sandın." dedi sinirle.
"Tamam kızım kızma,babandan çekinmene gerek yok artık. Baban Birkan'ı seviyor."
Alin belli etmesede dudağının ucu hafif kıvrılmıştı. Hemen ciddi suratını yerleştirdi.
"Ben onunla konuşmuyorum,çok kırgınım ona."
"Kızım çocuk musun allah aşkına? Kaç yaşına geldin ettiğin laflara bak. Babaya küsülür mü hiç?"
"O nedenini biliyor. Tekrar konuşup ağzımızın tadını bozmayalım."
Sohbete dalmışlardı,eve vardıklarını farketmemişlerdi. Alin hemen markete gidip temizlik malzemelerini aldı,eve koştu. Beren'i arayıp her şeyi anlattı. Beren şaşırmış bir şekilde dinliyordu onu.
"İnanamıyorum Alin,ne ara oldu bütün bunlar? Biz ne zamandır konuşmuyoruz seninle?"
"Okuldan izin aldığımdan beri."
"Ah canım benim,neler yaşamışsın böyle. Peki neden son raddeye gelince anlatıyorsun,ruh halin ne durumdadır şimdi."
"Öyle valla. Nasıl barışacağım Birkan'la,bana bir akıl ver."
"Dur bak Demir yanımda,o daha iyi tanıyor Birkan'ı. O akıl versin sana."
"Alo,Demir? Merhaba,naber?"
"İyiyim Alin ne olsun,Berenleyiz. Sizi düşünüyorduk tam da,nerede bunlar sesleri solukları çıkmıyor diye. Nerelerdesiniz?"
"Sorma" deyip bir posta da ona anlattı Alin. "Böyle işte Demir. Sen erkeksin ve Birkan'ı iyi tanıyorsun,sence beni nasıl affeder?"
"Birkan soğuk ve değişik bir çocuk biliyorsun. Her erkeğin hoşlanacağı türden şeylerden hoşlanmaz,o yüzden ekstra bir şey yapmana gerek yok. Ona kendini affettirmek için uğraştığını hissettirdiğin an Birkan seni affedecektir zaten. Kabul,biraz zaman alabilir,ama denemeye değer bence."
"Çok teşekkürler Demir.Ben ne yapıp ne edeceğimi planlamalıyım. Konuşuruz sonra."
"Duur,bir şey soracağım. Siz böyleyken yılbaşı programını iptal edeceğiz herhalde,gidemeyiz."
"Orası hiç belli olmaz Demir. Daha 3 günümüz var. Ben ne yapıp edip Birkan'a kendimi affettireceğim,hem ayrıca o kadar planladık,sizi yüz üstü bırakamam." Alin kendinden çok emin bir tavırla konuşmuştu.
"Yok canım ne yüz üstü bırakması, siz mutlu olun,bize her gün yılbaşı." Demir güldü. 😄
Telefonu kapatır kapatmaz yatağına oturdu ve düşünmeye başladı Alin. Ne yapıp edip kendini affettirecekti. Öyle ya da böyle. 😈