Rüya

16

Son birkaç haftadır Demir,Beren,Alin ve Birkan 4 kişilik grup halinde takılmaya başlamışlardı. Demir'le Beren sevgili olmuşlardı. Fakat Alin ve Birkan şu anda ne olduklarını bilmiyorlardı. İki kişinin sevgili olabilmesi için sırların yavaş yavaş açıklanması gerekiyordu. Yani Birkan'ın Alin'e anlatmadığı şeyleri artık anlatması gerekiyordu. Alin Tugay'ı annesine bile anlatmamışken 2-3 gündür tanıdığı Birkan'a anlatmıştı. Bu durumda bazı şeylerin eşitlenmesi gerekiyordu.
Demir'le Beren önde kol kola yürürken arkalarından Birkan ve Alin iki arkadaş gibi yürüyorlardı. Alin dayanamadı.
"Birkan."
"Efendim canım?"
Alin bir anda durdu. "Birkan,biz şuanda neyiz?"
Birkan cevap vermedi.
"Birkan!"
"Bilmiyorum Alin."
"Nasıl bilmiyorsun ya? Demin canım dedin,kaç gündür yanımdasın sevgiyle bakıyorsun gözlerime. Sence bunun açıklaması arkadaşlık mı?"
"Ne arkadaşız ne de sevgili. 0 noktasını hatırla,sen söylemiştin."
"Evet,ama işler bu kadar ilerlemeden önce söylemiştim. Bence çoktan artıladık. Ama sana göre hala bir şeyler eksik,hep bir sorun var. Yanlış mı düşünüyorum?"
"Bunun senle ilgisi yok. Benimle ilgisi var. O anlatmadığım şeyl..."
"Yeter Birkan! Sıkıldım artık. Ya anlat,yada başlamadan bitsin bu ilişki. Ben gelemem böyle gizli saklı şeylere,bana her zaman açık olman gerek. Bana ne olduğunu,ne bittiğini anlatman gerek artık. Başlarda üstelemedim,çünkü bu olayların hiç biri yaşanmamıştı. Ama artık vakti geldi."
Birkan uzunca bir süre sustu,yakınlarda bir bank bulup oturdu.
"Ne oldu abi ya? Niye kavga ediyorsunuz şimdi?"
"Birkan'ın bazı şeyleri anlatması gerek artık Demir. Siz ilerleyin biz yetişiriz."
"Tamam. Canım gel dondurma alalım biz."
"Olur canım."
Demir'le Beren uzaklaştıktan sonra Alin Birkan'ın yanına oturdu.
"Birkan" dedi sessizce. "Bağırmak istemedim,özür dilerim."
"Biliyorum. Senin bir suçun yok,anlatmam gerekirdi. Ve şimdi anlatacağım."
Alin cevap vermedi,konuşmayı tamamiyle Birkan'a bırakmıştı.
"13 yaşındayım,ailemle İzmir'de yaşıyoruz. Tek çocuğum,kardeşim yok. Ailemler o yaz tatile gideceklerdi,yurtdışına. İçime bir sıkıntı yerleşti,bu yüzden gitmek istemedim. Konuştum onlarla 'İçimde bir sıkıntı var,ben gelmeyeceğim. Ne olur siz de gitmeyin.' dedim. Çok ısrar ettim,dinlemediler. Çocukluk yaptığımı,saçmaladığımı düşündüler. Evden çıktıklarında onları son görüşümmüş meğer." Birkan'ın gözleri doldu. "Bindikleri uçak kaza yaptı. Ama öyle düşme falan değil,karşıdan gelen uçakla çarpıştı. Uçakta yaşayan tek bir insan bile kalmadı. Hepsi önce komalık,sonra morgluk oldular. Daha sonra bana babaannem bakmaya başladı. O da yaşlıydı zaten,16 yaşıma kadar bakabildi. Nur içinde yatsın,çok iyi baktı bana. Hem annem,hem babam oldu. Onun hakkını ödeyemem. Sonra sokaklarda yaşamaya başladım. Banklarda uyudum hep,dışarda ne bulduysam onu yedim. O yüzden böyle asi,soğuk,ters biriyim. Ve Alin,kimi çok sevdiysem gitti. Bu yüzden seninle sevgili olmuyorum. Eğer olursam sana da bir şey olacakmış gibi hissediyorum."
Alin ağlıyordu. "Birkan,böyle düşünme lütfen. Ben aramızda gerçekten bir şeyler olabileceğini hissettim,hissetmeye de devam ediyorum. Seni kaybetmek istemiyorum. Birkan,seni seviyorum." Dedikten sonra öpüşmeye başladılar. Çok tutkulu,aşk dolu bir öpüşmeydi. 2 dakika boyunca öpüştüler,ayrıldıklarında ikisi de nefes nefeseydi.
"Merak etme Birkan,sana ne annenin ne babanın ne de babaannenin yokluğunu hissettirmeyeceğim. Seni hiç bırakmayacağım,seni hep seveceğim."
"Ben de seni Alin,ben de seni hiç bırakmayacağım. Hep böyle olalım olur mu? Hayat beni çok yıprattı."
"Hep böyle olacağız sevgilim,merak etme. Hep böyle olacağız."
Banktan kalktılar,yürümeye başladılar. Birkan Alin'e sıkı sıkı sarıldı.
"Biliyor musun Alin,bunca yıl sonra senin sayende gülümsedim. Gerçekten gülümsedim. O ilk tanışmamız,tartışmalarımız,kavgamız,tam öpüşecekken geri çekilmen." Bunu söylerken gülüyordu. "Hepsi bizi birbirimize bağladı,iyi ki girdin hayatıma,iyi ki varsın."
"Sen de iyi ki varsın Birkan."