Rüya

22

Birkan yoğun bakımdan çıkmış odaya alınmıştı. Alin kaç gece onu beklediğini,uyumamak ve uyandığını görmek için kaç kahve içtiğini bilmiyordu. Tek bildiği şey Birkan'ı çok sevdiğiydi. Fakat Birkan'ın duyguları artık bu yönde değildi,Alin hissedebiliyordu.
"Uyanıyor!"
Birkan kendine gelmeye çalışıyordu. Gözlerini yavaş yavaş araladı.
"Neredeyim ben?"
"Hastanedesin canım. Babam getirmiş seni,aranızda.."
"Evet aramızda ne olduğunu gayet iyi hatırlıyorum,ben babanın önünde senin yüzünden küçük düştüm ve bana yalan söylediğini öğrendim! Aah."
"Dikkat et."
"Merak etme,hiç bir yara senin benim canımı yaktığın kadar yakmıyor canımı."
Birkan Alin'in düşündüğünden daha çok kırılmıştı. Alin ilk kez kendini bu kadar çaresiz hissediyordu. Rüyasında görmesine rağmen olayın şokunu atlatamamıştı.
"Kızım,bi gelir misin?"
"Efendim baba?"
"Birkan sana çok kırılmış."
"Farkındayım baba,aramızın düzelmesi için her şeyi yapacağım."
"Aslında biliyor musun,bu olay yaşanmasaydı belki de Birkan'ı hiç sevmeyecektim. Ona karşı içimde hep bi soğukluk olacaktı. Ama bu yaptığından sonra içimdeki soğukluk eridi,kendini sıcaklığa bıraktı."
"Ne? Baba sen ne diyorsun?"
"Artık onu seviyorum kızım."
"Na-nasıl yani? Birkan ölüme sürüklenmeseydi onu hiç sevmeyecek miydin yani?"
"Hep öyle olur ya,bir baba kızının erkek arkadaşıyla anlaşamaz,daha sonra o çocuk kızın babası için veya değil bir şekilde canını tehlikeye atacak bir şey yapar ve araları düzelir."
"Baba onlar filmlerde olur. Beni ilk kez bu kadar kırdın,sana inanmıyorum. Bir insan nasıl canını tehlikeye atarak değer kazanabilir ki? Bak baba,ben o filmlerdeki kız evlatlara benzemem,sen de o babaya benzemezsin. Bu yüzden yaşadıklarımızı sakın filmlere benzetme,onlar sahte."
"Kı-kızım ben.."
"Lütfen bir şey söyleme baba,ben Birkan'ın yanına gidiyorum."
Alin hızlı adımlarla Birkan'ın yanına gitti. Bir şey onu konuşmaya sürüklüyordu,ona babasıyla olanları anlatmalıydı.
"Birkan,konuşmalıyız."
"Seni dinlemek istemiyorum Alin. Çok kırıldım sana." Sesi ilk tanıştıklarındaki gibi soğuk ve öfkeliydi. Bu tavır Alin'i üzüyordu. Ama hak ettiğini düşünüyordu,çünkü o da Birkan'ı çok üzmüştü.
"Biliyorum Birkan. Ne söylersen haklısın,hiç cevap vermeyeceğim,söylediklerine saygı duyacağım. Fakat ne olursa olsun konuş,bana soğuk davranma. İçini dökmezsen sana nasıl davranacağımı,kendimi nasıl affettirebileceğimi bilemem."
"Şuanlık sussak ve konuşmasak? Uyuyacağım."
"P-peki,nasıl istersen."
Alin tuvalete koştu,bağırırcasına ağlamaya başladı. Başka türlü rahatlayamazdı.