Królowa Lodu

22

Minął miesiąc, odkąd byliśmy małżeństwem i tydzień, odkąd mieszkamy razem. Nie było łatwo być dla siebie obojętnym, ale praktycznie się mijaliśmy dzięki pracy.

Wyszedłem jak zawsze spod prysznica owinięty ręcznikiem w pasie i zszedłem do kuchni po kawę. Zatrzymałem się w progu, gdy Hana stała przede mną w piżamie. Nasze oczy się skrzyżowały, po czym mimowolnie ją zmierzyłem.

Miała na sobie krótkie satynowe spodenki oraz koszulkę na ramiączkach. Pierwszy raz miałem okazję widzieć ją tak odkrytą.

– Myślałam, że już wyszedłeś…

JK-Myślałem to samo o Tobie…

Staliśmy wciąż patrząc na siebie, a powietrze robiło się coraz cięższe. To było dziwne, bo wciąż czułem między nami chemię. Jestem pewny, że gdybym tylko zainicjował zbliżenie ta nie mogłaby się oprzeć.

– Przepraszam…

Hana w końcu przeszła obok z kubkiem kawy i usiadła przy stole. Dziwiłem się co robi w domu o tej porze, bo zwykle była pierwsza w biurze.

Obserwowałem ją, gdy siedziała bokiem. Wydawało mi się, że schudła i bardzo pobladła, więc postanowiłem podzielić się swoimi obowami.

JK-Hana?

Kobieta obróciłam głowę, obserwując, jak siadam naprzeciwko niej.

– Mógłbyś się ubrać ?

JK-Źle wyglądasz…

Spojrzała na mnie uważnie, ale nic nie odpowiedziała, po czym jej wzrok wrócił na okno za mną.

JK-Hana ?

– Nie przejmuj się…

Uśmiechnęła się lekko i wzięła łyk kawy.

JK-Zrób badania…

– Znowu chcesz się kłócić Jeongguk ?

Wstała z krzesła i poszła do kuchni odłożyć kubek.

JK-Kłócić ? Martwię się o Ciebie. Jestem twoim mężem…

– Nie musisz się o mnie martwić, bo nie jestem dzieckiem. Przeżyłam dwadzieścia osiem lat, zajmując się sobą, więc proszę Cię i nie, nie nadużywaj swojej funkcji. Jesteś moim mężem tylko na papierze.

JK-Dlaczego jesteś tak zgorzkniała, kto Cię tak skrzywdził, że nienawidzisz facetów tak bardzo ?

Patrzyła na mnie i już widziałem, że złość się w niej wzbiera.

– Mówiłam, żebyś dał mi spokój ! Dlaczego musisz ciągle powodować konflikty miedzy nami ?

JK-Ja powoduję konflikty !? To Ty cały czas na mnie warczysz…

– Bo wtrącasz się w moje życie i bawisz się w bycie dla mnie kimś bliskim, kim nie jesteś !

Zamilkłem po jej wybuchu. Nie robiłem nic złego, a ona wciąż mnie atakowała.

– Jeżeli masz silną potrzebę opieki nad kimś, to kup sobie psa…

JK-Wolałbym normalną kobietę u boku…

-Więc ją sobie znajdź, a mi daj święty spokój panie idealny !

Po chwili zniknęła na schodach, zostawiając mnie w jadalni. Usiadłem, chowając twarz w dłoniach. Nie miałem już siły nad nią czuwać i byłem gotowy całkowicie odpuścić.

…

Weszłam zła do sypialni i sięgnęłam po tabletki, które kompletnie mi nie pomagały. Miałam wrażenie, że ból głowy nasila się z dnia na dzień coraz bardziej. Poza tym zauważyłam jeszcze inne objawy jak częste zawieszanie się i robienie kilka razy tego samego. Dochodziło już do momentów, gdzie w trakcie danej czynności zapominałam co miałam zrobić.

Postanowiłam, że dzisiaj umowie się na wizytę do jakiegoś psychologa. Przestałam sobie radzić ze stresem co powoduję nadmierne konflikty z Jeonggukiem. Nie chcę, żeby mężczyzna przyszedł do mnie za miesiąc z papierami rozwodowymi.

…

Po niecałej godzinie spotkaliśmy się na korytarzu, gdzie oboje wychodziliśmy do pracy. Przystanęliśmy, obserwując siebie nawzajem. Nie wiem, dlaczego miałem nadzieję, że Hana przeprosi za swoje zachowanie jednak nic z tego. Kobieta pierwsza ruszyła, by zejść ze schodów.

Na parkingu wsiadła do samochodu prowadzonego przez szofera, a ja usiadłem za kółkiem swojego sportowego BMW.

W pracy wjechaliśmy wspólnie windą z przyklejonymi uśmiechami, żegnając się na korytarzu dla niepoznaki, po czym każde z nas poszło do swojego biura.