30.ʙᴏ̈ʟᴜ̈ᴍ-ʀᴜᴛɪɴ-

52 4 2
                                    

5 yıl sonra..

Kapının açılmasıyla sungbinin içeriye girip ıslak saçları ve elindeki tarağı sallamasıyla ne istediğini anlamıştım.

Aynanın önündeki sandalyeye oturmuş simsiyah saçlarının altına havlusunun yerleştirip dizime oturması için ona yardım ettim.

"Baba?"

Gözlerini aynadan yüzüme doğru diktiğinde gözlerinin içine bakıp saçlarını öpmüştüm.

"Efendim?"

"Bu gün okulda kavga ettim."

Kaşlarımı kaldırarak saçlarını taramaya devam ederken ince sesiyle bana olayı anlatışını dinledim.

"Jake benim oyuncağımı almak istedi bende onu ittim."

"Sungbin?"

"Normalde yapmazdım ama çileklerimi yedi!"

"Aman tanrım kim senin çileklerini yer? Onlar ne kadar seviyorsun herkes bilir bunu."

Sakince saç kurutma makinesini alıp saçlarında elimi gezdirerek kurutmuştum saçlarını.

Adeta annesinin küçük haliydi. Beline kadar dümdüz saçları vardı ama huyları adeta bendim.

Çoraplarını da giydikten sonra kucağımda onunla birlikte aşağıya inmiştim. Çocukların yanına.

"Hyunjin!"

"Abisi nerde bakiyim prenses?"

Kucağımdan hyunjinin kucağına doğru atılmasına mı üzüleyim yoksa ondan hoşlanmasına mı bilememiştim.

"Fıstığım?"

Gözlerimi hyunjine diktikten sonra kafamı bu sefer televizyona döndürmüştüm.

Birkaç dakika kadar sonra chanın sungbini dürtmesiyle hepimiz onlara odaklandık.

"Sungbin?"

"Efendim chan amca??"

"Baban mı hyunjin mi?"

"Saçma sapan sorular sorma tabii ki ben."

"Hyunjin!"

Sungbinin koşarak yanıma gelip kollarımın arasına girmesiyle cevabını almıştı chan.

Saatin geç olduğunu farkedince kollarımda uyuyan kızımı odasına çıkartmıştım.

Yatağına yatırırken mırıldanarak söylediklerini dinledim.

"Anne nerdesin?"

Yapma kızım. Yapma bunu.

"Sungbin."

"Anne seni özledim.."

Ellerimle yüzünü kavrayıp yanağını öptükten sonra minik ve uykulu gözleriyle bana baktı.

"Annem nerde baba?"

"Bunu sonra konuşsak olur mu prensesim?"

Üzerini örtüp gece lambasını yakmış çantasını da askısına takmış ve kapıdan çıkarken bana söylediği şeyle gülmüştüm.

"Öğle yemeğinde krep ve çilek istiyorum."

"Tamamdır prensesim."

Çok zordu. Tek başına bir çocuk büyütmek ve onca olan şeye rağmen dik durmak.

Aşağıya inip kendimi kanepeye bıraktığımda hyunjin ve seungmin kavga ediyordu.

"bağırmayın çocuk uyuyor."

İris Çiçeği~•skz-minho•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin