_මනෝහර_

10: පැණි පුහුල්

කමෙන්ට් ගෝල් 50

මනෝහර වැලි පාර දිගෙ දුවන් ගියේ තවේෂ්ව හොයාන. ඊයෙ පෙරේදා දෙකේම ගෙදර නොහිටි එකා අද උදේ පාන්දර ඇවිදින් දවල් වෙන්නත් කලියෙන් එලියට බැහැලා. මනෝහර ට ඒකගෙ යාලුවා නැතිව දැණුනෙ තනිකමක්. ශ්වේදත් ගෙදර නොහිඳ කොහෙදො මන්දා අඩව්වක් අල්ලන්න ගිහින් නිසා මනෝහර තනිවම. මනෝහර තවේෂ්ව හොයාන ගෙදරින් එලියට බැස්සා.

වැලි පාර දිගෙ ඇහැකුත් පොඩි කර කර මනෝහර ඇවිදගෙන යනකොට අඩි දෙක තුනක් යන්න කලින් මෙන්න බොල තවේෂ් ඉන්නවා. නිකන්නම් මදෑ. තව මොකෙක්ද නැට්ටිච්චියක් එක්ක කයිවාරුවට වැටිලා. මේකි එහෙට ඇඹෙරෙනවා. මෙහෙට ඇඹරෙනවා. මනෝහර පැත්තක උන්නු දාර පලු ගහකට මුවා උනා.

"දෙයියොම බලා ගන්න එපායෑ මේකි අල්ලන අඩව්ව. එක විදියකට නොයිඳ මොන කෝලමක් නටනවාද මන්දා මේකි. මොකියක්ද මේ? පණු ගාය නම් පලයන්කො වෙද රාලලෑ දිහා"

මනෝහර ගෙ යාලු තවේෂ් ගැටිස්සියක් එක්ක ඉන්නවා දැක්කම හිත මෙච්චර අමනාපෙන් හූල්ලන්නෙ මොකො කියලා මනෝහර ට හිතා ගන්න බැරුව ගියා.  සූර්යය දෙයියො වැහුනා වගේ ඊර්ෂ්‍යාවෙන් ගිනි ගන්න ගමන් මනෝහර පලු ගහ මෙහා පැත්තේ ඉදන් රඟන නාඩගම දිහා බලාන උන්නා.

"අයියණ්ඩි... අයියණ්ඩිට මම වණ්ඩු ආප්ප වගයක් හදාන ආවේ"

නැට්ටිච් තවේෂ්ට මොකක්ද පොට්ටනියක් දික් කරනකොට තවේෂ් හිනාවක් පාලා පොට්ටනිය ගන්න තනනකොටම ඊර්ෂියාකාර , යක්ෂාරූඩ වෙච්චි කිඳුරාට පලු ගහ අස්සට මුවා වෙලා ඉන්න බැරි උනා.

"තවේෂ් යාලු. තවේෂ් යාලු"

මනෝහර කඩාන දුවගෙන ආවේ රෙද්දත් අතින් අල්ලගෙන. තවේෂ්ගෙ මූණෙ හිනාවක් ඇඳෙනකොට මනෝහර බරපතල මූණක් හදාගෙන නැට්ටිච්චියි තවේෂුයි අතර තිබ්බ පරතරෙ මැදට පැන්නම නැට්ටිච්චි විසි වෙච්චි.

"මනෝහර මොකද මේ..?"

"කුළු හරකා.. කුළු හරකා. කඹේ කඩාන පැන්නා.. ඔන්න ඔන්න කුළු හරකා. යාලු බේරෙන්න දුවමු..!!"

මනෝහර කෑ ගහනකොට තවේෂ් උඩ බිම බැලුවා. තවේෂ් දන්න තරමින් තමන් වෙසිච්ච ගම්මානෙ කුළු හරකෙක් නෑ. හිටියත් කඹේක බැඳන් ගැට ගහපු එකෙක් උන්නෙ නැහැ. තවේෂ් කෙසේ වෙතත් නැට්ටිච්චි ලණුව ගිලපි.