_මනෝහර_

35 : මූදු කෑම

කමෙන්ට් ගෝල් 50

" උඹ උඹ කියන්නේ.. උඹ කියන්නෙ මට මේ මගුල පිලි ගන්න කියලා ද? උඹ කිඳුරෙක් විත්තිය. මේ මොන ඉලව් සමයමක්ද? උඹ කිඳුරෙක්? ඒත් ... ඒත් මම ඒක හැබැහින්ම දැක්කා. මගෙ මේ දෑහට දැක්කා උඹෙ කකුල් දෙක තියන තැන මළ ඉලව් පෙන්දක් හයි වෙලා තියනවා. එතකොට... මේ ලෝකෙ? කිඳුරො කියලා ජාතියක් ඉන්නවා? පොඩි උන්ට බත් ගිල්ලවා ගන්න බැරි වෙනකොට හදපු වැඩකට නැති මෝඩ පහේ කතාවක් විතරක් නෙවෙයිද ඒක? කිඳුරො කියලා ජාතියක් මේ ලෝකෙ ඉන්නවා!!"

සෙනේෂ් කොන්ඩෙ අතින් ඇද ගන්නකොට මනෝහර කවිච්චියෙ වාඩි වෙලා කකුල් දෙක පපුවට තද කරාන සෙනේෂ් දිහා බලාන , ඒකාගෙ කරච්චලෙ අහගෙන උන්නා.

සෙනේෂ් පිස්සු තද වෙලා කියවනවා. මුන් දෙන්නා යාන්තමට තෙමිච්ච ඇඳුම් මාරු කර ගත්තා විතරයි. තාම උදේටවත් කාලා නෑ එකෙක්වත්.

"මයෙ මහත්තයා... පොඩි ළමයින්ට දොඩෝන  සුරංගනා කතාවල කවදාවත් බොරු තිවුනෙ නෑ මයෙ  මහත්තයෝ. එකම දේ බොහොමයක් සුරංගනා චරිතවල ජිවිත වල අඳුරුම කොටහ පැත්තකට කරලා දාලා , ජීවිතවල ලස්සනම කොටහ උලුප්පලා පෙන්නුව විතරයි ඕන්. ගින්නක් නැතිව දුමක් නගින්නෙ නෑ කිව්වලුනෙ මයෙ මහත්තයො"

මනෝහර හිමීට මුමුණන කොට සෙනේෂ් මනෝහර දිහා කට ඇරාන බලන් ඉන්නවා. මොකක්දෝ හේතුවකට මෙන්න මේකා දොඩන්නෙ ඇත්තය වගක් සෙනේෂ්ට හිතෙන්න අරගෙන. ඇරත් මේකා කිඳුරෙක්ය කියන විත්තියෙ අමුතු ඉලව්වක් නෑය කියලා සෙනේෂ්ගෙ යටි හිත සෙනේෂ්ට කියන්ඩ අරගත්තෙ සෙනේෂ් ගෙ බය සැක දෙගුණ වෙනකොට. සෙනේෂ් තව ඩිංගිත්තක් පුටුව එහාට කරාන ඉඳ ගන්නකොට අඩු පාඩුව පාත් උනා.

"අයියේ ඔයාගෙ වීරයා ආවා ඔන්න. මම දවල්ට කෑමත් ගෙනාවා"

කල්පනාවට වැටිච්ච සෙනේෂ් ගෙ ධාන්‍යය කඩලා දාලා අහර්ශ සාලෙට පාත් උනාට සෙනේෂ් ඔලුව උස්සලා අහර්ශ දිහා බැලුවාම අහර්ශ දෙව්ර ඇකිලුවා.

"තරහ වෙච්චි නාකි කපල් එක නුවර වැව රවුමෙ වාඩි වෙලා ඉන්නවා වගේ ඔය දෙන්නා මොනවද ඔහොම වාඩි වෙලා කරන්නේ..? එන්න කන්න. හැමෝටම ගෙනාවා ලතා අක්කත් නැති එකෙ කෑම"