_මනෝහර_

14 : ප්‍රාර්ථනා

කමෙන්ට් ගෝල් 50

" පිස්සා නම් ඔලුව වනයි
ඔලුව වනයි වනයි වනයි
පිස්සා නම් ඔලුව වනයි
ඔලුව වනයි වනයි වනයි "

මනෝහර ඇස් ඇරියෙ ඇහුනු මහ විකාර ඝෝෂාවට. සෙනේෂ් මනෝහරව දාලා ගියා කියලා දැන ගත්ත මොහොතෙ පටන් මනෝහර ඉකි ගහ ගහ ඇඩුවේ උන්නු දොස්තර මහත්වරුන්ගෙත් හිත පෑරෙන විදියට.

'මයෙ මහත්තයා නැතිව මනෝහර ට ඉන්න බෑ දෙයියෝ'

මනෝහර ගොඩක් වෙලාවට ඒ වාක්‍ය දෙසාබබා විලාප තිවුවා. මනෝහර සන්සුන් කරන්න ක්‍රමයක් හිතා ගන්න බැරිව ඔලුව ගැට ගහාන කල්පනා කරපු වාට්ටුව බාර ඇත්තො එහා වාට්ටුව දෙතුන් දෙනෙක් ගෙන් පිරිලා තිවුන නිසා ඒ වාට්ටුවෙ උන්නු තරමක් සන්සුන් මනෝහර ගානටම වගේ වයසෙ උන්නු කොලු ගැටයෙක් මනෝහර ට නින්ද ගිය ඩිංගට මේ වාට්ටුවට මාරු කලෙ මනෝහර සන්සුන් කරවන්න හිතාන. අඩුම තරමෙ ඔය කියන මහත්තයා නොවුනත් මනෝහර ගෙ තනිකම් දෝසෙ මකන්න මේකට පුලුවන් වෙයි කියන අදහස හැම එකාලගෙම හිතෙ තිවුනා.

නින්දෙන් ඇහැරුණු මනෝහර ඇස් ඇරලා කඳුලු වැටෙන්න නොදී වලක්වා ගත්තා. පිට එකෙක් ඉස්සරහ කඳුලු වැටෙන්න නොදී වලක්වා ගන්න කියලා එදා දවසෙ ඉඳන්ම කිඳුරො හැම එකාම කීවෙ. මිනිස්සු කිඳුරු කඳුලු වලට ආසාලු. මනෝහරට ගැටලුව තිබ්බෙ මොන එකාද ඒ හැටියට කිඳුරු කඳුලු වලට ආසා කියලා. මනෝහර ඇස් පිල්ලම් දෙකක් ගහලා එහා පැත්තෙ උන්නු කොල්ලා දිහා බැලුවා.

ඒකා තඩි කොට්ටයක් බදාන සින්දු කියනවා. ඔළුවත් තාලෙට දෙපැත්තටම හොලෝනවා. මනෝහර ටිකක් වෙලා බලාන ඉන්නකොට ඒකට තේරුනා මනෝහර තමන් දිහා බලාන ඉන්නෙ කියලා. ඒකා මනෝහර එක්ක හිනා උනා.

"හායි.. කොහොමද? ඔයා තනියම අඬනවා කියලා මේකට මාව දැම්මේ.."

කොල්ලා දොඩනකොට මනෝහර කොල්ලා දිහා ඇස් පිය නොහෙළා බලාන උන්නා. මේකගෙ හුරුපුරුදු ගතියක් වගේම නුපුරුදු ගතියක් මනෝහරට දැණුනෙ නොදැනීමයි. මේකව මොන ඉලව්වක හරි මනෝහර දැකලා තිවුන කියල මනෝහර ට තිතටම කියතෑකි. ඒත් මනෝහර ඒ කොයිද කියල දැනන් උන්නෙ නැහැ.