Sakladığın Bir Şeyler Var

Film Gecesi Bölüm 30

Ben geldimmmmmmm.
Beyaz çiçekleri ve Altüst olmuşum kurgularımı yayından kaldırdım. Bu kitabı final yaptıktan sonra onların ilk 15 bölümünü aynı anda atacağım yeni kurgumla beraber. Bu arada söylemeyi de unutmayalım Sakladığın Bir Şeyler Var kitabım en fazla 50. bölüme kadar uzar. Bölümler artık daha sık gelicek o yüzden haberdar olmak için beni takip edebilirsiniz canlarım. 
Tiktok hesabı= asyatürkoğlu

Ayyy tiktok'a çok güzel vidolar attım girip bakın lütfen. Beğenip beğenmediğinizi de söyleyinnnnnnnn.

Oy sınır= 70
Yorum sınırı= 60

Hadi başlayalımmmmm.

...

"Ya Ada versene bana da bir tane. Bak valla çok canım çekti."

Kucağımdaki çilek kasesinden bir tane daha çilek alıp ballandıra ballandıra yedim. Aral abim çileklerimi almak istesede vermeyecektim. Zaten bir sürü yemişti ama hâlâ benim çileklerimi istiyordu.

"Ya abi git mutfaktan al, kendikilerimi vermicem sana. Zaten yedin bir sürü hâlâ canım çekti diyors- Ya abiii."

Abim ben konuşurken elini atıp en az 10 tane çileğimi aldığında üzerine atlamamak için kendimi zor tuttum. Herkes bize gülerken bunun neresinin komik olduğunu düşünüyordum. Abim zafer gülümsemesiyle gidip karşımdaki koltuğa otururken Çağan abime döndüm.

"Abi baksana yedi hepsini. Ben abimin yedikleriyle 3 gün idare ederd-"

"Oha yani Alen. Ben senin yediğinin yarısını yemedim. O tabak 4. tabağın."

Doğru olduğunu fark etsemde kabul eder miydim? Asla. Hemen elimle yanımda oturup telefonuyla oynayan Yağız abiyi gösterdim. Arada bir iki tane çilek alıp geri yerine yaslanıyordu. Benim yediğimin çeyreğini bile yememişti.

"Biz iki kişiyiz iki. Sen tek başına yiyorsun hepsini."

Yağız abi şaşkınlıkla kafasını kaldırınca herkes kahkaha attı.

"Ben mi yedim 4 tabağı?"

Ona masum olduğunu düşündüğüm şekilde gülümserken konuştum.

"Yok Yağız abi beraber. Beraber yedik ya onu söylüyordum. Kimin daha çok yediğinin ne önemi var."

Yağız abi yaptığım açıklamaya gülüp Aral'a baktı.

"Alen haklı biz iki kişiyiz sen teksin. Hâlâ gelmiş bizim çileklerimize göz dikiyorsun."

Yağız abi elini yumruk yapıp çakmam için uzattığında anında ona karşılık verdim.

"Yok canım aslında siz 4 kişisiniz. Çünkü Alen 3 kişilik yiyor."

Tam ağzımı açıp bir şey diyecekken annem araya girdi.

"Aral uğraşma kızımla. İstersen çikolata yemekten komaya girdiğin günü anlatmıyım değil mi annecim?"

Aral abim anında susarken bu sefer araya Bora girdi.

"Valla Tuğba yenge Aral'ı bilmiyorum ama Alen'i öyle hastaneye götürdüğüm gün çok var. Her ay en az 1 kere ya mantıyı çok yemekten ya çilekten ya sarmadan. Her ay yemeğimiz değişiyordu böylede seçenekli bir insandır kendileri."

Herkes gülerken ben ayağımdaki pandifi çıkarıp Bora'ya attım.

"Sen benim lokmalarımı mı sayıyorsun Bora?"

"Yok be, ben o kadar saymayı bilmiyorum ki."

"Malsın çünk-"

Annemin bakışlarıyla anında susarken Bora bana dil çıkardı. Kim görse bu adamın 28 yaşında olduğuna inanırdı ki. Bende aynı onun gibi dil çıkarırken kapı çaldı.