Suyun Altında Nefes Almak Bölüm 24

4.1K 304 225
                                    


Ayayayay ben geldimmmmm.

Bu bölüm için kesinlikle çok ama çok uğraştım o yüzden oy ve yorumlarla bana destek olmayı unutmayın. Birdeee diğer hikayelerime de göz atın lütfen. Siz istiyorsunuz diye bu kurguma yazmaktan onlara yetişemedim:(

Oy sınırı, 95

Yorum sınırı,45

Sınırları biraz yüksek koyuyorum çünkü diğer türlü kimse ne oy yapıyor ne de yorum. Bu sefer sınır geçilmeden asla yeni bölümü atmayacağım haberiniz olsun.

Bölüm Şarkısı= Skopova, Neyse

                                 Skopova, Uyu

                                  Cem adrian, Zincir (Kesinlikle medyadaki şarkıyla beraber bunları da dinleyinnnnn.)

...

Savaş'ın ağzından

Kızımı görmek için hızla kapıyı açtım ama odada Karan'ı tek başına yatakta uyurken bulmuştum. Hızla odaya girdim ve banyonun kapısını açtım. Burda da değildi. Endişe tüm bedenimi sararken hızla uyuyan Karan'ın yanına gittim. Yerde gördüğüm boş şişelerle kaşlarım çatıldı. Neden bu kadar içmişti?

"Karan."

Hafif bedenini sarstığımda gözlerini zorlayarak açtı ve bana baktı. 

"Alen buraya hiç geldi mi Karan?"

Yataktan hızla doğrulduğunda gözlerinin kıpkırmızı olduğunu görmüştüm. Ağlamış mıydı?

"Evet abi Alen burdaydı. Yanımdaydı nereye gitti?"

Ben koşarak odadan çıkarken Karan da hızla arkamdan gelmişti. 

"ALEN!"

Konağın her bir yanında Karan'la beraber aynı anda bağrıyorduk ama Alen'e dair hiçbir şey duymuyorduk. 

"Ne oluyor Savaş? Kızım nerde?"

Babamı gördüğümde herkes uyanmış tek tek bahçeye toplanıyorlardı. Tek eksik olan kişi aldığı sakinleştirici iğnenin etkisiyle uyuyan Doruk'tu. Karan hızla korumaların yanına giderken kızımın burada olmadığından emin olmuştum. Korkudan ellerim titrerken ne yapacağımı bilemiyordum.

"Kızım yok baba. Karan'ın yanından gitmiş hiçbir yerde yok."

Annem anında yere çökerken babamın eli kalbine gitti. Herkes şok olmuş bir şekilde bana bakıyorlardı. Çoğu kişi annem ve babamın yanına giderken dedem ve amcalarım etraftakilere haber vermekteydi. 

"Nerde kardeşim abi? Ne demek gitmiş? Gitmez ki o. Bizi bırakıp gitmez bir yere."

Aral'ın dolu gözlerle söyledikleriyle yumruk yaptığım ellerimi daha çok sıktım. Evet benim kızım bizden gitmezdi. Biri kaçırmıştı benim kızımı. Bunu kim yapmışsa kesinlikle ölmeyi göze almış olmalıydı.

"ARABALARA BİNİN HEMEN. BAKMADIĞIMIZ BİR YER BİLE KALMAYACAK. GEREKİRSE HER TAŞIN ALTINA BAKACAĞIZ YİNE DE BULACAĞIZ ALEN'İ."

Bağırmamla beraber konaktan bir sürü araba ile çıkıp Alen'i aramaya başladık. Çoktan burada olan yer altı liderlerine haber salmıştım. Şu an tüm Urfa bir olmuş kızımı arıyorduk. 

Korkma güzelim seni bulacağım...

...

5 saat sonra

Sakladığın Bir Şeyler VarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin