Bölüm 13

4.8K 254 140
                                    


Ben geldimmmmm. Merhaba aşklarım. Size kıyamayıp yeniden yeni bölüm atıyorum. İnanın sanki bu konuşmayı duvara yapıyormuş gibi hissediyorum. Aranızdan birkaç okuyucu dışında kalan herkes hayalet okuyucu. Böyle yapmayın lütfen... 

Yeni bölüme geçmeden önce yıldızlarımı yakıp yolumu aydınlatınnnnn🌠🌠🌠

Medya= Alen Ada Akal

... 

"Benden kurtulabileceğini mi zannettin?" 

Alen duyduğu sesle inanamayarak karşısındaki adama bakıyordu. Neredeydi? Hiçbir şey hatırlamıyordu. Bu adam o günkü adamdı. Ama bir sorun vardı. Adamın tüm yüzü kanla kaplıydı. 

Alen'in dili lal olmuşken adam kahkaha attı. Bu ses Alen'de kulaklarını kapatma hissi uyandırmıştı. Kendini zorlasa da en son konuşabildi. 

"S-sen birini mi öldürdün?" 

Alen'in titreyen sesiyle adam tekrardan kahkaha attı. 

"Birini öldüren kişi ben değilim sensin." 

Alen anlamayarak korkuyla karşısındaki adama baktı. 

"Ben kimseye zarar vermem." dedi kendinden emin ses tonuyla. 

"Bu kadar emin olma. Yoksa o günü hatırlamıyor musun?" 

Alen adamdan duyduklarıyla kasılsada cevap vermedi. 

"Yoksa sen beni bıçakladığını da hatırlamıyor musun?" 

Alen kafasını hızla iki yana salladı. 

"Ben seni bıçaklamadım. Yalan söylüyorsun." dedi ama içine bir şüphe düşmüştü artık. 

"Bu üzerimdeki kanlar senin yüzünden döküldü Alen Ada. Sen beni bıçakladın. Beni sen öldürdün." 

Alen ağlamaya başladı. O kimsenin canını acıtamazdı ki. 

"Hayır ben kimseyi öldürmedim." 

Adam yeniden kahkaha atarken Alen'e yaklaşmaya başladı. Alen geri geri gitsede başarılı olamamıştı. Adam ona yakalamış ve omuzlarından tutarak sarsmaya başlamıştı. 

"Canavarın sen." 

"DEĞİLİM!!!"

"Sen canavar dediklerinden bile betersin. Katilsin sen." 

Alen kafasını sallamaya başladığında nefes alamadığını hissederek ellerini boynuna götürdü. 

"Sen birini öldürdün." 

"BEN YAPMADIM." 

... 

(Doruk'un anlatımıyla devammmmmm) 

Uykumdan Alen'in kısık sesle inlemeleriyle uyandım. Kabus görüyordu. Sayıklamaya devam ederken boynunu çizmeye çalışmasıyla ellerini tutarak engel oldum. 

"Alen kendine gel." 

Ne kadar uğraşsamda kendine gelmediği için bağırmak zorunda kalmıştım. 

"ALEN KENDİNE GEL ARTIK." 

diyerek bağırdığımda sonunda gözlerini açmıştı. Kızaran gözlerini gördüğümde içimde bir şey kopmuştu sanki. Anında onu kendime çekip sarıldım. Kabus gördüğünü oda fark ettiğinde şaşkınlık halinden kurtulup hıçkırıklarını serbest bıraktı. 

Sakladığın Bir Şeyler VarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin