Karakol Bölüm 35

3.5K 296 222
                                    

Ay ay ay yeni bölümmmmmmmmm.

Yaaaaaaaaaaaaaaaaa 89k olmuşuzzzzzzzz 

Nasıl bir anda bu kadar arttı bilmiyorum ama cidden çok mutlu oldum. Birlikte koyduğumuz hedef 35. bölüm için 55k iken 89k görmek o kadar değerli ki benim için. Hepinize çok teşekkür ederim. Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur çünkü ben çok severek yazdım her sahneyi.

Oy Sınırı= 160

Yorum Sınırı= 120

...

"Alen senle biraz konuşabilir miyiz abicim?"

Buğra abimin sesiyle benim gözlerim kocaman açılırken Giray sanki yakalanan biz değilmişiz gibi davranıyordu. Ne yapacağımı bilmeyerek ellerimle ağzımı kapattım.

Bir süre kimse konuşmadığında Giray ağzını konuşmak için açtı. Gözlerim daha çok açılırken hızla bir elimi kendi ağzımdan çekip onun ağzına kapattım.

"Ne yapıyorsun sen? Aklını mı kaçırdın?"

Fısıldarcasına konuştuğumda gözleri kısıldı. Birde gülüyordu manyak. 

"Alen'im, güzelim benim hadi aç şu kapıyı. Yine döktün mü sen incilerini?"

Buğra abim yeniden konuştuğunda yerimden iki kere zıpladım.

"Allah'ım nolur yok olayım Allah'ım nolur yok olayım."

Ben yerimden refleksle iki üç kere zıplarken Giray'ın güldüğünü elimin altında kıvrılan dudaklarından daha rahat bir şekilde anlıyordum. 

"Abicim birkaç saniye içinde daha cevap vermezsen kapıyı kıracağımı biliyorsun değil mi?"

Abimin yavaştan telaşlanan sesini duyunca tekrardan yerimde zıpladım.

"Giray ne yapacağız? Bittik biz bittik. Susmasana bir şey söyle."

Giray konuşmak için ağzını açtığında kendi ağzımın üzerinden çektiğim elimle omzuna yavaşça vurdum.

"Napıyorsun Giray sessiz olsana ya abim duyarsa?"

Benim fısıldayıp konuşmamla kahkaha atmaya çalıştı ama elim yüzünden yapamadı. Birkaç saniye sonra sonunda dayanamayıp kocaman elinin içinde kaybolan bileğimi kavradı. 

Elimi çekip yavaşça parmakları parmaklarıma dolandı. Bu anı hareketiyle heyecandan damağım kururken kulaklarıma yeniden abimin sesi doldu.

"Güzelim yapma böyle nolur. Konuşalım biraz olmaz mı abicim?"

Gözlerimi zorlukla Giray'dan ayırırken boğazımı temizleme ihtiyacı duydum. Sonunda abime cevap vermemin gerektiğini fark edince daha çok beklemeden konuştum.

"Abi konuşmak istemiyorum."

Kendimi zorlayarak olsada konuştuğumda Giray'ın kaşları havalanmıştı.

"Bence de benim sohbetim daha güzeldi. O yüzden istemiyorsun değil mi?"

Dalga geçmesiyle hafifçe bacağına tekme atacakken tutturamayıp ayağımı kapıya vurmuştum. Parmaklarım sızlarken Giray gülüyordu.

"Alen ne oldu? İyi misin?"

"Abi lütfen git. Şimdi konuşmak istemiyorum."

"Hiç zannetmiyorum. Bu kapının önünde sabaha kadar bekleyebilirim biliyorsun değil mi?"

Sakladığın Bir Şeyler VarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin