Sakladığın Bir Şeyler Var

Tek Bildiğim Bana İlaç Gibi Geldiğin Bölüm 31

Ay ay hemen devam edelimmmm

Oy sınırı 70

Yorum sınırı 60

Tiktok hesabı= asyatürkoğlu

Medya= Alen Ada Akal

...

"Bizi arayıp haber vermeyi unutmuyorsun tamam mı babacım? Bak aklım zaten sende kalıyor. Bence ben geleyim olmaz mı-"

"Sorun yok baba. Tek gitmiyorum ki zaten. Merak etme her şey çok iyi olacak."

Babam bana tatmin olmayan bakışlarını atsada elindeki montu üzerime giydirmeye devam etti. Sabah erkenden kalkmış ve kahvaltımızı yapmıştık. Tüm abimler bana kahvaltıda trip atsalarda ağızlarını açıp tek kelime dahi etmemişlerdi.

Giray az önce Savaş abimi aramış ve kapıda beklediklerini söylemişti. Aslında daha önceden de gelmişti ama Buğra abim illa ilk önce Mercan'la Nisa'yı alıp gelsin demiş inat etmişti resmen. Giray'da daha fazla uzatmadan ilk önce Mercan ve Nisa'yı almış sonra yeniden bizim evin önüne gelmişti.

Karan abim ve Demir dershaneye geçeceklerinden onlarda üstlerini giyiniyorlardı. Tüm aile benimle vedalaşmak için kapının önünde beklerken sanki askere gönderiyorlarmış gibi bir halleri vardı. Karan abimlerin dışında Buğra abim ve Çağan abimde çıkmak için hazırlanıyorlardı.

Artık yavaş yavaş herkes düzenini oturtuyordu ve ben bundan oldukça memnundum. Benim yüzümden işlerinden veya başka şeylerden eksik kalmalarını, kendi düzenlerini bozmalarını istemiyordum. Babam montumu giydirip fermuarını çektikten sonra yanımıza annem geldi. Elindeki atkı ve bereyi takarken babam gibi nasihatlar veriyordu.

Annem de işini bitirdiğinde artık tamamen kardan adama benzemiştim. Annem atkımı o kadar sıkı bağlamıştı ki sadece gözlerim görünüyordu. Babam ve anneme sarıldıktan sonra abimlere de tek tek sarılmaya başladım.

"Siz ne yapacaksınız bugün?"

Ağzımı kaplayan atkı yüzünden sesim boğuk çıksada hepsi beni duymuş ve cevaplarını vermişlerdi.

Babam şirkete gidecekken annem ve Doruk abim kendi takı şirketlerine gideceklerdi. Karan abiminde dershanede dersi varken Demir'i de kendi peşine takıp dershaneye götürüyordu. Aral abim de ne zamandır gitmediği üniversitesine bugün gidecekti ve daha hazırlanmamıştı. Buğra abim ve Çağan abim hastaneye gidecekken Bora ve Savaş abim dışarda işleri olduklarını söylemişlerdi.

Son olarak Bora'ya sarılıp geri çekilirken abimlerin bana hâlâ trip attıklarının ve fazlasıyla endişeli olduklarını görebiliyordum.

"Ben bugün artık evime geçeyim Alen'im. Zaten babam Türkiye'ye gelmiş şirkete uğramalıyım."

Kafamla Bora'yı onayladım. Gitmesini istemiyordum ama gitmesi gerektiğini bildiğimden sesimi çıkaramıyordum.

Kapıyı açıp çıkarken hazırlanan Buğra abim ve Çağan abim bir arabaya Karan abim ve Demir bir arabaya binip çoktan gözden kaybolmuşlardı. Yavaş adımlarla bahçe kapısına doğru yürürken yanımda olan Savaş abimle hiç konuşmamıştık.

"İlaçların yanında mı?"

Abime dönmeden yavaşça kafamı salladım. Benim için fazlasıyla endişelendiğini biliyordum ama elimden bir şey gelmezdi. Gergin olduğunu fark ettiğim için üzerine daha fazla gitmeden sadece Giray'ın arabasına doğru yürümeye devam ettim. Bahçenin demir kapısından çıkarken Giray'ın arabasına doğru yürüyüp tam önünde durduk.