Her Şey Mümkün

Bölüm 38 " doğum lekesi ya da sadece leke."

Selamlar herkese! Hoş geldiniz yeni bölüme... Biraz geç yayımlanan bir bölüm oldu maalesef.
Sizlerden ricam oy atmanız, okumanıza rağmen oy atmayan kişiler var ve bu yazma motivemi aşırı düşüyor.
Beni tiktok hesabımından takip edebilirsiniz. (Link profilde mevcut.)
TikTok: user.melodyy

İyi okumalar♥️.

Benden bir cevap bekliyorlardı, ikisinin bakışları da oldukça ciddiydi ve dikkatlice beni izliyorlardı. Derin bir nefes aldım ve kendimi toparladım, biliyorum bana kızacaklardı çünkü ikisi de büyük bir ihtimalle onlara bunu söylemem gerektiğini savunucaklardı ki işin kötü kısmı bu konuda haklı olacaklardı.
-" Bana ayın belirli günleri bazı resimler geliyor." Dememle birlikte Alper'in kaşları çatıldı.
-" Taciz mi ediliyorsun yani seni rahatsız mı ediyorlar?"
Hemen ardından Safa da araya katıldı.
-" Ne tür resimlerden bahsediyorsun?"
Merak ediyorlardı çünkü ucu açık bir şekilde tek bir cümle kurmuştum ve açıklamam gerekiyordu.
-" Hayır taciz gibi bir durum yok aslında evet rahatsız ediliyorum ama konu ben değilim. Resimler... Ceyda ile ilgili."
Safa'nın gözleri dehşetle büyüdü.
-" O ne demek?"
-" Bekleyin getireceğim. Anlarsınız o zaman."
Ayağı kalktım ve eve girdim, odama girdiğimde çekmeceyi açıp resimleri sakladığım kutuyu da yanıma alarak dışarı çıktım.
Masaya geri geldiğimde bütün resimleri masaya döktüm.
-" Kaç tane var burada?"
-" Yaklaşık 12 -13 tane."
-" Dahası yok değil mi? Sadece bunlar."
-" Evet bu kadar."
Alper bir tanesini eline alarak bakmaya başladı. Safa sadece masadan bakmayla yetindi, bana döndüğü sırada konuşmaya başladı.
-" Neden bana söylemedin?" Sesinde sanki kırgınlık vardı ve aynı şekilde sözüne devam ederek,
" Senin yüz yüze görüşemesek bile haftada kaç kere görüşüyorduk ve sen benden bunu sakladın."
-" Önem vermedim sadece Safa, zaten kimin yaptığını tahmin etmek güç değil..."
-" Hayır Devin yanılıyorsun. Önem vermeliydin çünkü kapının önüne kadar yaklaşmış...Önem vermeliydin çünkü senin fark etmediğin anda bu ev dikizleniyor olabilir hatta şu an bile." Sesi sakin dediği şeyler de bunun aksine biraz korkutucuydu.
Alper hala dikkatlice resme bakıyordu, bu âna kadar hiç konuşmaya dahil olmamıştı. Ona döndüm.
-" Ne oldu?"
-" Hiç... Bakıyorum sadece."
Safa da sonunda bir tanesini eline aldı ve bakmaya başladı.
-" Bunlar Ceydanın eski resimleri değil mi?"
-" Evet öyle."
Safa elindeki resmi kendine yaklaştırarak yakından bakmaya başladı, gözlerini iyice kısmıştı.
-" Devin?"
Başımı Alper'den onun olduğu tarafa çevirerek ona bakmaya başladım.
-" Ne oldu?"
Fotoğrafı bana çevirdi ve bir noktayı işaret etti, burası fotoğrafta Ceyda'nın sol yukarı göğüs kısmına denk geliyordu.
-"Ceyda'nın burasında bir leke olduğunu hatırlıyor musun?"
Fotoğrafı kendi elime aldım ve dikkatlice bakmaya başladım.
-"Doğum lekesi olabilir mi?"
Safa kafasını salladı.
- "Hayır Ceyda da böyle bir leke olduğunu ben hiç hatırlamıyorum."
Bende kafamı salladım.
-"Ben de hatırlamıyorum aslında... Belki fotoğraf kalitesinden böyle bir görüntü oluşmuştur."
Bu sefer Alper başka bir fotoğrafı gösterdi.
-" Bunda yok."
Elime başka bir tanesini aldım. Bunda vardı. Birinde var birinde yok 13 tane fotoğraf vardı elimizde.
-" Hayır abi bu fotoğraf kalitesiyle alakalı değil... Ceyda'nın göğüs kısmında bildiğin leke var ve normalde yoktu eminim..."
Alper şüpheli gözlerle Safa'ya bakarak,
-" Neden şüpheleniyorsun Safa? Ceyda'nın yaşıyor olmasından mı?"
Hemen araya atladım ve kafamı sağa sola salladım.
-" Hayır, bunun imkanı yok."
-" Ceyda nereden vurulmuştu Devin?" Dedi bana bakara Safa.
-" Bu imkansız Safa kendi gözlerimizle gördük. Gözümün önünde yüzündeki kanın çekilmesini seyrettim."
-" Devin Ceyda tam buradan vuruldu."
- " Safa Ceyda bizim kollarımızda can verdi."
Alper derin bir nefes çekti ve konuşmaya başladı.
-" İkiniz de öncelikle bir sakin olun... Bizim dışımızda orada bir sürü adam vardı Serter'in adamları ve bizim adamlarımız. Yani Ceyda'nın oradan vurulduğu bir sır değildi, bilinebilecek bir şey ayrıca... Vuran kişi nereden vurduğunu da gayet iyi biliyordur."
-" Ne demek istiyorsun?"
-" Biri belki de Ceyda'yı bize yaşıyor olarak göstermek istiyor ve bu yüzden üzerinde oynama yaptıkları fotoğrafları Devin'e yolluyor."
-" Amaç ne olabilir ki?"
-" Ne olamaz ki güzelim. Serter gibi bir psikopat insana psikolojik şiddet oynamaya bayılıyor olabilir ki bu çok mümkün."
Safa bize bakarak bir umut,
-" Ceyda yaşıyor olamaz mı?"
-" Kardeşim... Sen götürdün onu kendi ellerinle... Devin'nin de dediği gibi bu imkansız."
-" O zaman gönderim sebebi ne bunların Alper?"
-" Dedim ya, piç kafayı sıyırmış bizi de sıyırtmaya çalışıyor."
-" Burası güvenli değil."
Safa'nın bu dediğiyle hemen atıldım.
-" Ne demek güvenli değil?!"
-" Değil işte Devin, gideceğiz buradan."
Gülümsedim.
-" Öyle bir şey yok Safa."
Safa da yüzünde takındığı saçma bir ifadeyle gülümsedi.
-"Burada neyi bekleyeceksin Devin? Serter'in kapıdan seni selamlamasını mı?"
Alper elimi tuttu.
-" Safa haklı Devin... Benim de düşüncem bu şekildeydi ama bu fotoğrafları da gördükten sonra senin burada kalman imkansız. Biz İstanbul'a döndüğümüzde seni arkamda öylece bırakamam."
-"Ben hayatımı Serter korkusuyla yaşamayacağım. Olmaz, kabul etmiyorum."
-"Devin beni anlamaya çalış..."
-" Ben burada iyiyim Alper."
-" Değilsin."
-" Aylardır olan bir şey bu ayrıca aylardır bir şey olmamış şimdi mi olacak?"
-" Burada senin güvenliğini kontrol altında tutamam Devin. Bu çok zor."
-" Tutma o zaman."