Curse of Love [Free Space Series #2]

CHAPTER 12: Annoyed

"I'll let this pass this time, pero kapag inulit mo pa, let's just see each other in the detention office."

Tumango ako kay Lynpen. Sanay na ako sa kaniya, ganito naman talaga siya kung magsalita e. Sa tuwing magkakasama kaming anim, siya rin ang madalas na nagpapagalit kay Linken at Tamg. Lalong-lalo na sa'kin kapag may hindi siya nagustuhang ginawa ko.

Nagbaba ako ng tingin doon sa phone ko na malapit sa kaniya. "P'wede ko na ba 'tong makuha?"

She raised a brow. "Your phone?"

"Yes,"

"No. You still have to stay here for an hour-"

"Isang oras?!" Kumunot ang noo niya sa naging reaksyon ko habang napatakip naman ako rito. "S-Sorry, may laro pa kasi akong pupuntahan. Bakit ko kailangang mag stay ng isang oras dito? Anong gagawin ko rito?"

"Nothing. I just want to."

"What? Hindi naman pup'wede yun."

"At bakit?" Parang teacher na tanong niya. Pakiramdam ko tuloy prof ko siya at pinapagalitan niya ako. "Remember? Hindi kita binigyan ng violation slip. Dapat nga magpasalamat ka pa sa'kin."

I sighed. "Fine, but can you please give me back my phone?"

"Na uh, you're not allowed too." Kinuha niya ito at ipinasok sa cabinet tsaka inilock gamit ang susing hawak.

Umawang ang labi ko. Grabe! Kakaiba trip mo!

"Help me clean these papers on the table. Hindi ka naman siguro mamamatay kung mahihiwalay sa'yo ang phone mo ng isang oras diba?" 

Binigyan ko siya ng isang napakalaking ngiti. Feel ko masisiraan ako ng bait sa mga ginagawa ng babaeng 'to.

"I know it's fake so stop doing it. It's just creeping me out." Tinuro niya ang mga papel. "May date sa taas bawat isa niyan, pagsunod-sunurin mo habang pinapalipas yung oras."

"Hanep, ginawa pa talaga akong secretary niya.." I whispered to the air.

"Hmm? Are you saying something?"

"Wala, sabi ko aayusin ko na agad para matuwa ka."

She hummed in response. Nagpunta siya sa kabilang table habang sinimulan ko namang gawin ang inuutos niya. Weird because I could feel her secretly glancing at me while I was working on her papers. Pero hindi na ako nag-abalang silipin pa siya dahil alam kong namamalikmata lang ako. Imposible namang gagawin niya yun.

"Where did you get your hairstyle?"

"Huh?" I looked up.

She's sitting on the swivel chair, arms crossed, and looking directly at me as if she's the boss and I'm just a worker.

"I said where did you get your hairstyle?"

"Ah.." I chuckled. "Bakit? Papaganito ka rin?"

Her left eye twitched, so I laughed. 

"Biro lang e-"

"Do you think you're some kind of a joker? Clown sa circus na kailangan akong patawanin?"

"Grabe, ang pikon mo naman po Ms. CEO." I laughed even more.

"Sabrina!"

"Yes po? May iuutos po kayo?"

"Stop! Stop it! It's not funny." Tumayo siya at nilapitan ako. Instead of getting nervous, a playful smirk formed on my lips as I watched her approach me. "Your hair," she whispered slowly while looking at it. 

"Hmm? What about my hair?" Namamaos na tanong ko. Hindi ko mapigilang mapalunok dahil sa kakaibang tensyon na nararamdaman ngayon sa pagitan naming dalawa.