Curse of Love [Free Space Series #2]

CHAPTER 43: Assurance

"How did you get here?" Tanong ko kay Lynpen habang diretso ang tingin sa daan.

Nasa loob kami ng sasakyan ngayon dahil ihahatid ko siya pauwi ng bahay nila. 
 
"Nag taxi ako," napatango ako sa sagot niya. Akala ko nagpahatid doon sa isa e.
 
Kinagat ko ang ibabang labi nang magtama ang paningin naming dalawa. Mabilis ko itong iniwas at ibinalik sa daan. Kinikilig ba ako? What for? She's just Lynpen! 
 
Sumulyap ulit ako sa kan'ya. She's comfortably sitting on the passenger seat while biting her lower lips. Namumula ang mga ito dahil sa ginawa namin kanina. Goddamnit, I just kissed her lips for almost three hours!

Nakakatawa siyang turuan. Hindi ako sanay. Siya ang matalino saaming dalawa kaya natatawa ako sa tuwing binibigyan ko siya ng steps na kailangan niyang sundin para makasabay saakin.

"Why?" she asked after she caught me glancing at her.
 
"Nothing." I smiled.

Siya naman ngayon ang nag-iwas ng tingin. Nakatingin na siya sa labas ng bintana kaya ang magulo niyang buhok ang nakaharap saakin ngayon. 
 
"Focus on the road, Sabrina." Here comes her authoritative voice again. 
 
"Okay," I said, still having a playful smile on my lips. I just can't get this smile off of my face! 
 
After an hour of driving, we arrived at her house. Ito ang unang beses kong makakapunta sa bahay niya kaya hindi ko mapigilang pagmasdan at suriin ang kabuoan. It's a modern house, ibang-iba roon sa dati nilang bahay. 
 
"Who are you with?" 
 
"I'm with my papa," sagot niya habang binubuksan ang gate. After successfully opening it, she stood up Infront of me while playing with her fingers.

I thought she was going to say something, but she stayed quiet. Nagtataka ko siyang tinignan. When I noticed that her lips were trembling again, I immediately held her hand. 

"Why-"

"I want you to sleep here." She cut me off. Hindi kaagad ako nakasagot at umuwang lang ang labi. "It's already dark outside. Ayokong maaksidente ka."
 
She's saying all of that with a serious expression on her face. Akala ko naman kung anong sasabihin!

I looked away to hide the fact that I was smiling again. "Okay." 
 
Tumango lang siya tapos pumasok na sa loob. Kaagad naman akong bumalik sa loob ng sasakyan ko para maipasok din ito sa loob. Pagtapos kong ipark sa garage, lumabas na ako at pinuntahan si Lynpen na nakatayo sa harap ng bukas nilang pinto.
 
"Papa," Isang matandang lalaki na nakaupo sa sofa sa harap ng TV ang bumungad saamin. He's wearing a spectacles while watching a basketball game.
 
Nagmano si Lynpen at hinalikan ito sa pisngi habang nanatili naman akong nakatayo. 
 
"I'm here with a friend, papa." Tumingin saakin ang papa niya, tumingin naman ako sa kan'ya. 
 
Friend? We ain't no friend, dude!
 
Ngumiti ako rito tapos nagmano. Hindi ako sigurado kung hahalikan ko rin ba dapat siya sa pisngi kaya ginawa ko nalang din. Mukhang nagulat siya kasi nanlaki ang mata niya.
 
"She's been a friend of mine since elementary." 
 
Lakas mo boi, inulit mo pa talaga.
 
Pilit akong ngumiti dahil pinagmamasdan parin ako ng papa niya. Para niya akong kinikilatis mula ulo hanggang paa. Hindi ko tuloy alam kung ipagpapatuloy ko ba ang pagtayo ko ng tuwid o dapat ba akong gumalaw tapos kamustahin siya tungkol sa pinapanood niya.

I know a lot of things about basketball. Hindi na siya lugi ro'n 'no.
 
Mas lalong naging awkward ang hangin nang magpunta sa kusina si Lynpen dahil kukuha raw siya ng tubig naming dalawa. 
 
"Anong pangalan mo, iha?" 
 
"S-Sabrina po," parang gusto ko agad sapakin ang sarili. Dammit! Really? Stuttering in front of him?! 
 
He nodded. Malaking tao ang isang 'to at mukhang sa kan'ya nakuha ni Lynpen ang height niya. Despite the fact that his hair has turned white, he still appears vigorous and healthy.
 
"You're going to sleep here?" 
 
I nodded. "Yes, sir."
 
"Why?" 
 
"It's already dark outside, papa, and driving at this hour is dangerous." I've been overtaken by Lynpen, who had just returned from their kitchen. Inabutan niya ako ng tubig na kaagad kong tinanggap. 
 
"Mabuti naman kung gano'n. Naayos mo na ba yung guest room natin? Ayusin mo muna bago mo siya patulugin doon." 
 
"She's going to sleep in my room." Bumilis ang tibok ng puso ko nang hawakan niya ako sa braso at hilain kaunti palapit sa kan'ya. 
 
His father began to look at us suspiciously, but 
Lynpen seemed unconcerned about it. Ngumiti lamang siya rito kaya tumango nalang ang papa niya. 
 
"We're going to have a conversation in my room, papa." Sabi pa nito na mas lalong nagpabilis ng puso ko. Is she trying to get us caught?!
 
"I see," was his father's only answer. He gave me one last look before looking back at what he was watching. 
 
"Let's go, Sabrina." Masaya akong hinila ni Lynpen paakyat ng pangalawang palapag. 
 
After getting inside her room, I couldn't help but look around and examine it. Is this a room or a freaking library? Puro mga libro ang nasa paligid! Kulang nalang gawin niya nang pader ang mga ito. 
 
"Nasa'n kama mo?" I asked. Kumunot naman ang noo niya kaya nagtaka ako.