Academia Soul (CTR series #3)

chapter 25

August twenty two. Kasalukuyan akong nandito ngayon sa loob ng court kung saan gaganapin ang laro ng HU basketball team.

Nasa may VIP seat ako since easy access lang kaming mga varsity player para sa VIP seat.

I'm sitting with my girlfriend beside me. Namamaga pa ang mata ko dahil sa ginawa kong pag-iyak kagabi.

I cried the whole day and night after we got beaten by YU sa volleyball. Three wins and one lose na kami, and one or three lose, laglag na kami sa semi finals.

We still need to compete with other three universities and we need to be part of the rank four so we can enter the semi finals, or final four.

I can't blame my teammates dahil magaling talaga ang YU volleyball players nila. Unexpected ang mga galawan nila at talagang may connection kada players.

We did our best, ilang beses na rin kaming nag rotation sa court pero we still lose. I even caught Martha secretly crying inside the court after our game.

Umabot ng fifth set 'yung game. YU 'yung naka three wins ng set, at kami ang two wins ng set. Now YU is the current rank one sa standing, while HU is rank two.

Napatakip ako sa mukha ko nang biglang tinapat sa'min ang camera tapos nakita ko na lang ang mukha namin sa monitor!

My girlfriend just see the monitor but didn't change her poker face. Hinanap ko 'yung camera tapos kumaway,  rason ng pagtili ng mga tao dito sa loob.

Tinutok din naman agad ng camera man 'yung camera sa mga players ng HU. Tinutunok niya iyon kay Lyric na abala mag warm up, mukhang hindi napansin 'yung camera.

'Yung jersey nila ay parehas lang din sa jersey namin na kulay black at white.

Lyric just tie her hair into half one.

"SHUTEK LYRIC NAKAKABADING KA!!"

Napapikit agad ako nang marinig ko ang sumigaw non sa may bandang pinaka likod namin.

Ang tinis ng boses!

Napatingin ako sa katabi ko na parang walang pakealam sa pagilid, naka poker face pa rin siya!

"Water?" I offered. Inabot ko sakanya 'yung tumbler ko pero umiling din naman siya agad.

After five minutes, the commenter announced that the game will start soon. Ang mga players na kaninang nagwa-warm up pumunta na sa kanya-kanya nilang bench.

Most of the people in here are cheering for HU team. Iilan lang sa kalaban.

Kinakabahan nga ako dahil YU ang kalaban ng HU, unang-una.

"Do you think we will win?" I suddenly asked out of nowhere.

Nakita ko sa peripheral vision ko ang pagsulyap sa'kin ni Calliope sabay balik ng tingin sa court.

"They will. Trust them." Sagot niya kaya tumango-tango ako.

Pinaglaruan ko ang daliri ko nang kanya-kanya na sila ng puwesto sa court.

Nasa right side ng court ang HU while the other side is YU.

Hindi naman ako ang maglalaro pero grabe ang kaba ko!

Pumito na ang referee. Lumapit ang dalawang team captain sa isa't isa dahil sa jump ball.

Nakita kong gumalaw ang labi ni Lyric as if may sinabi sa kabilang team while they are waiting for the referee to toss the ball into the air.

And when the referee did it, nakuha ni Lyric ang bola at agad naman iyon nasalo ng isang teammates niya.

Agad nagsigawan ang mga tao dahil doon.