ငါ့တပည့်တွေက ဘုရင်တွေ

အပိုင်း 162

အခန်း ၁၆၂ : ဖုတ်ကောင်များလှုပ်ရှားလာခြင်း

အချိန်ကား ညအချိန်ပင်တည်း။

မြေရိုင်းလွင်ပြင်ကြီးမှာ ကောင်းကင်ဘုံအမျက်ဒေါသချိုင့်ဝှမ်း၏အပြင်ဘက်၌ တည်ရှိလေသည်။ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပါက ကမ္ဘာကြီးကို မျဉ်းတစ်ကြောင်းဖြင့်ဆက်ထားသည့်အလားပင်။

မိုးတိမ်မည်းများက ကောင်းကင်ကိုဖုံးအုပ်ထားပြီး လမင်းကြီးကလည်း ထိုမိုးတိမ်မည်းများအကြား ပုန်းအောင်းနေပေသည်။ လရောင်ကား လုံးဝဖြာကျလာခြင်းမရှိဘဲ လုံလုံခြုံခြုံကွယ်ဝှက်ခံထားရသည်။

ထိုအချိန်မှာ လူသူမဲ့မြေရိုင်းလွင်ပြင်ထဲတွင် စွမ်းအားကြီးသော ဝိညာဉ်ရေးရာချီစွမ်းအင်အတက်အကျကြီးတစ်ခု ပေါ်ထွက်လာလေသည်။ ထိတ်လန့်ဖွယ်လက်ဝါးရာကြီးများကလည်း လာရောက်ပေါင်းဆုံကြလေသည်။ လှိုင်းတဝုန်းဝုန်းထန်နေသော ကြောက်မက်ဖွယ်ဓားပင်လယ်ကြီးထဲကို ဓားဆန္ဒများလည်းပေါင်းဆုံလာလေသည်။

ချင်းထျန်းနျန်နှင့်အခြားလူများလည်း ထိုမြင်ကွင်းကိုမြင်သောအခါ မျက်ဝန်းများအနည်းငယ်အေးစက်သွားရလေသည်။ ထိုဓားဆန္ဒမြစ်ပြင်ကြီးကို ယဲ့ချိုးပိုင်ဖန်တီးလိုက်ခြင်းဖြစ်ကြောင်း သူသိသည်။

ကျန်းချောင်မြန်ကတော့ လက်သီးတင်းတင်းဆုပ်ထားလိုက်မိသည်။ အကယ်၍ သူသာ ဓားဆန္ဒမြစ်ပြင်ကြီးကို ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ရပါက ခုခံကာကွယ်ဖို့ပင်မဖြစ်နိုင်ချေ။ သူ့အား ဓားဆန္ဒမြစ်ပြင်ကြီးက ချက်ချင်းတိုက်စားသွားပြီး သတ်ဖြတ်သွားလိမ့်မည်သာ။

တိုက်ပွဲဖြစ်ပွားရာနေရာတွင်မူ ယဲ့ချိုးပိုင်က လေထဲဝဲပျံလျက် နောက်ပြန်ဆုတ်လိုဟန်အလျဉ်းမရှိဘဲ ချန်းယွမ်အထွတ်အထိပ်အဆင့်ပညာရှင်များကို ရင်ဆိုင်လိုက်ပေသည်။ သူဟာ မှော်နက်မိစ္ဆာဓားသွားကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်စွဲ၍ ရုတ်ခြည်းလွှဲယမ်းလိုက်၏။

ကောင်းကင်ဘုံမိစ္ဆာကိုးသွယ်ဓားသွား သတ္တမမြောက်သိုင်းကွက်..

မိစ္ဆာဆင်းသက်လာခြင်း…။

မှော်နက်ဓားချက်တစ်ချက်ကို သူထုတ်လွှတ်လိုက်ချေသည်။ ခြိမ်းခြောက်နိုင်စွမ်းကြီးမားပြီး လေထုကိုအေးခဲသွားစေနိုင်လောက်သည်။ သူ ခွန်အားထိန်ချန်ထားခြင်းလုံးဝမရှိ။