BIG and SMALL (GL) [UNEDITED VERSION]

Chapter 10

VAST

"WHAT THE HECK?!"
IYON agad ang unang lumabas sa bibig ko pagpasok ko sa unit ni Molly.

Tirahan pa ba ng matinong babae 'to?

NAPAKA KALAT!
Sa paligid ng buong living room ay makikita ang iba't-ibang uri ng kalat — my papel, plastik, damit, mga basyo ng alak at junk foods.

YUCK!

Laglag-pangang nakatingin lang ako sa paligid ng unit niya. Paano niya nagawang matulog sa ganito kakalat na lugar?
At saka akala ko ba nandito din yung si Amanda, eh anong nangyare?

'Bakit ganito? Bakit ang kalat? Nasaan yung chicks mong si Amy?'
Tanong ko sa isipan dahil sa kalituhan, ang alam ko ay hindi lang siya ang tao sa bahay na ito.

The first thing that hit me as I stepped into the house wasn't the pungent smell of burnt popcorn, though that was definitely a contender. It was the overwhelming chaos. Empty pizza boxes lay strategically scattered on the coffee table, like fallen soldiers in a war zone. Laundry, like a forgotten battlefield, spilled out of the hamper and onto the floor. And, to top it all off, a lone sock, inexplicably perched atop the chandelier, stared down at her with a silent, accusing stare.

DISGUSTING is an understatement.

Maganda lang 'tong babaeng to pero balahura!

"Molly? Where are you?''
Ni hindi ko naramdaman na umalis para ang babae dahil naabala ko ang sarili sa pagtingin sa magulo at makalat na unit — pucha! ilang araw lang ako nawala ganito na agad ang nangyari?

Hindi sumagot ang babae kaya dumiretso na lang ako sa kusina, baka kasi nandun siya.
Kahit pa parang ayaw humakbang ng mga paa ko ay pinilit kong pumunta sa kusina pero wala doon ang dalaga bagkus ang bumulaga sa akin ay nakakadiring paligid!

SHIT!

Walang pinagkaiba sa sala ang itsura ng kusina, parang dinaanan ng matinding bagyo ang itsura ng lugar.

Dishes piled precariously in the sink, their contents threatening to spill over, a half-eaten bowl of cereal, abandoned on the counter like a forgotten battlefield casualty, and a toaster, its toaster-ness seemingly extinct, lay face down on the floor. And on top of it all there's cockroaches everywhere! YUCK!!!!!

Kaagad na bumaliktad ang sikmura ko sa nakita! pamilyar na pamilyar ang eksenang ito na animo'y nakita ko na sa pelikula. Kumuha din kaya ako ng Kaldero at doon sumigaw kagaya ng ginawa nung babaeng artista sa pelikula.

"Molly?"

Moments later, Narinig ko ang paglapit ng yapak ng kung sino kaya alam kong si Molly iyon, bahagyang nanlaki ang mata ko sa nakitang estado ng dalaga — sporting a pair of mismatched pajamas and a tousled mane of hair, emerged from somewhere.