Bakit parang nagsi punta na rin mga kakilala ko dito sa Ilocos?
"Nash"
Yes, it was her, and I'm not expecting to also see her here. At kung puwede lang ay 'wag na 'wag na siyang magpapakita.
"Hi." Bati niya at ngumiti, pero irap lang ang sinagot ko.
"Sira na kaagad ang araw ko." Bulong ko pero sinigurado kong narinig niya.
Call me rude, harsh or what, I don't care as long as it was Nash whom I talking, hindi ako magsasawang birahin 'to.
I was about to turn my back on her and walk away when I felt a warm hand embrace my arm before sliding it on my hand and intertwined it with hers.
Hindi ko na kailangan tignan kung sino eto, amoy pa lang at sa balat ay kilala ko na. Lihim akong napangiti dahil sa inasta niya, I even saw Nash's reaction.
"Who is she, love?"
Kung kanina ay tumitibok ang puso ko dahil sa kaba, ngayon ay dahil sa hindi na maipaliwanag na kilig.
"Nobody" I answered while straightly looking on Nash's eyes.
I removed my hands on Eve's hand at nilipat iyon sa bewang niya bago hinila nang mas papalapit sa'kin.
I saw how Nash nodded like she's saying she understand what she's currently watching.
"We have to go, Ms. Gonzalez. Nice to meet you here." Pagpa-plastik ko.
She raised her one brow. "Care to introduce her to me? Babe?"
My hand turn into fist but I gulped to compose my self. "I'm sorry–"
"I'm Evelien Tafi, Doc Cenatar's girlfriend... and you are?"
Napalingon ako sa katabi ko nang marinig iyon. Napahigpit pa ang hawak ko sa bewang niya when I saw she's offering her hand to Nash for a handshake.
"Oh..."
Bumalik ang atensyon ko kay Nash, and she gladly accepted my pumpkin's hand.
Malagyan nga ng alcohol 'yang kamay ng baby ko mamaya, baka may maiwang germs.
"Nash Gonzalez, your girlfriend's ex-girlfriend." She introduced like she's not scared at all.
Pero ako dito, pinaghalong kilig, kaba at panlalamig na 'yung nararamdaman ko. Kilig dahil sa sinabi ng pumpkin ko, kaba dahil sa tono niya, at panlalamig dahil sa paraan ng pagtingin niya kay Nash.
"Nice to meet you, Ms. Nash."
Her voice is so dark like sooner or later, you'll face death– or should I say, pinapatay ka na niya sa isip niya.
"Alright. I'll leave you two now. Enjoy your vacation." Paalam nung gunggong at tinalikuran na kami.
Nakita kong may lumapit sakanyang dalawang babae na sa tingin ko ay hindi niya kilala.
Oh, Nash is famous singer nga pala dito sa Pilipinas, kaya hindi na nakakagulat.
Tsaka lang nawala ang atensyon ko sakanya nang lumipat ang pumpkin ko sa harap ko at tinitigan ako nang mata sa mata– with her death glare.
A nervous smile flashed on my lips. "L-let's go?"
Bakit ba pagdating sakanya ay tumitiklop ako? Lalo na kapag galit siya o kaya nagseselos.
"Wala na akong gana."
Sinasabi ko na nga ba.
Nauna na siyang naglakad paalis. I bit my lower lip and even blinked multiple times like I'm processing what just happened.
