Δεν ακουγόταν τπτ οπότε εκείνη θα έφυγε, σιγά μην έμενε... Την χτύπησα για τα καλά...Δεν μπορώ να πιστέψω ότι από την πρώτη μέρα πλακωθηκα με μια κοπέλα αρκετά άγρια για μένα για κάποιον που δν ξέρω καν και γνώρισα πριν λίγη ώρα...Δηλαδή τι θα γινόταν σε ένα μήνα από τώρα ?
Άνοιξα την κασετινα μου και διάλεξα μερικά χρώματα για την εργασία μου, μας είπε την λέξη δάσος και εμείς έπρεπε να κάνουμε μια ζωγραφια...
Απλό...δέντρα, ριακια, πουλιά,ζώα... Τοχω Τοχω...
Είμαι εδώ μια ώρα και δεν έχω σκεφτεί τίποτα, Πφ...έπεσα στο κρεβάτι με την μούρη στο μαξιλάρι...
Άκουσα την πόρτα και σκέφτηκα ότι θα ήταν αυτός..Ωταια βαριωμουν!Σηκώθηκα πάνω και πήρα ύφος, θα τα ακούσει για τα καλά!
Μπήκα στο σαλόνι φορτσατη και έτοιμη να φωναξω αλλά σταμάτησα λίγο γιατί είχε έρθει με ένα αγόρι , λογικά φίλος του...
Αλλά εγώ δεν πτοουμαι!
"ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ!" Φώναξα και τον έδειξα με το δάχτυλο, γύρισε και με κοίταξε ανέκφραστος... "ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ...ΕΙΜΑΞ ΜΟΝΟ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΕΔΩ!!" εγώ συνέχισα να φωνάζω
"Εεε Λούκας, έλα εδώ είναι η συγκατοικος του που πλακωσε την Ελένα..! "
Ένα άλλο αγόρι ήρθε από την κουζίνα και με κοίταξε περίεργα "μπράβο και δεν σου φαίνεται!! " ο.. Λούκας και το αλλι παιδί κάθισαν στον καναπε και ο ηλιθιος ο Αχιλλέας δεν είχε βγάλει λέξη και ήταν ακόμα με το ύφος της αγελάδας...
"Ε?" είπα και σήκωσα το φρυδι μου
"μα της εριξες μπουνιά??" μου ειπε ο Αχιλλέας και όλοι ξεσπασαν στα γέλια...
"αλλά και αυτή...Κάτι έκανε!" μου ειπε και άγγιξε το μάγουλο μου "αουτσ! " ξεφωνησα
