"τι κάνουμε εδώ?" τον ρώτησα "καλα είμαστε! " με ειρωνευτικε, προσπάθησα να πάω στο μέρος του αλλά σταυρωπατησα, με έπιασε και με ακούμπησε στον καναπε... "αν δεν ήμουν εκεί ποιος ξέρει τι θα γινόταν.. " το ύφος του ήταν σοβαρό... Άκουγα κεραυνός,κοίταξα έξω από το παράθυρο και είδα ότι έβρεχε...
"ξέρεις... Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα ήμουν μεθυσμενη!" του απάντησα, με κοίταξε και έπιασε τα χέρια μου "ξέρω ότι έγιναν πολλά.. Αλλά... Τώρα δεν γίνεται να μιλήσουμε, είσαι μεθυσμενη, αύριο. " μπυ έφτιαξε έναν καφέ σκέτο και το ήπια όλο αν και δν ήθελα..
Μου έφερε ένα μπλουζάκι από τα δικά του και ένα μαύρο μποξέρ του.. με άφησε στο δωμάτιο του μόνη και εκείνος πήγε στο σαλόνι...
Τα φόρεσα και ξαπλωσα.. Ήμουν μεθυσμενη αλλά ακόμα ένιωθα σκατα!
Έπρεπε να νιώθω καλά...
Σηκώθηκα για να πιω νερό και τον είδα όρθιο με το μποξερακι του να στρώνει τον καναπέ,με κοίταξε και συνέχισε να στρώνει...
Ήπια νερό καο γύρισα στο κρεβάτι, ξαπλωσα και έκλεισα τα μάτια μου, ήθελα τόσο πολύ να ήταν εδώ τώρα... Δίπλα μου!
[...]
Πεταχτηκα όρθια φωνάζοντας... "ΟΟΟΟΟΟΟΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙ!"
Παντα όταν βρέχει και μπουμπουνιζει δεν κοιμάμαι καλά...είδα ότι ένας κεραυνός έπεσε πάνω μου...
"είσαι καλά?" η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Ian.. "όχι...δλδ...ν... ναι.. Μια χαρά είμαι...."
Ο Ian έκλεισε την πόρτα και ήρθε στο κρεβάτι, έκανα πιο κει και ξαπλωσε δίπλα μπυ, με τράβηξε πάνω του και με πήρε αγκαλιά...
Έκλεισα τα μάτια μου και αποκοιμηθηκα, έπεφταν ακόμα κεραυνοι και η βροχή είχε δυναμώσει αλλά δν με φοβιζε, είχα κάποιον δίπλα μου...
[...]
Ωχ...Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα το ρολόι... Οχι ρε γαμωτο έντεκα!
Ξέχασα την Μαρία....
