Ήταν σχεδόν γεμάτη,έπαιζε νησιωτικη μουσική χαμηλά,φαινόταν ωραίο μέρος "Γιαααααννη! " Γύρισαμε και είδαμε έναν ηλικιωμένο κύριο, λογικά ήταν ο θείος του Johny...
"θειιιιε! " Σηκώθηκε και τον αγκάλιασε "από εδώ φίλοι μου.... Η Sia, ο Paul και η...Eya!"
"ααα...χάρηκα, είμαι ο θείος του Γιάννη! Λοιπόν ότι φάτε κερασμενα! " μας είπε, οσο μας μίλαγε χαμογελαγε ταυτόχρονα, φαινόταν πάρα πολύ καλός άνθρωπος...
"εντάξει! Ευχαριστούμε! " είπε ο Paul και έσφυξε ρο χέρι του, ο Johny έκατσε δίπλα μπυ καο σταυρωσε τα χέρια του πάνω στο τραπέζι...
"γειά σας! " Μια μελαχρινή κοπέλα ήρθε, κράταγε το δισκο με τα φαγητά....Μας τα άφησε σιγά σιγά πάνω στο τραπέζι, ανά διαστήματα κοίταγε τον Johny, βσκα τον καρφωνε, εκείνος δεν την πρόσεχε καν... Ήταν σαν να μην ήταν εκείνη εκεί! Μου θύμισε τις εποχές με τον Πέτρο....ούτε εκείνος με πρόσεχε, πότε... Νμζω παίζει να μην με ξέρει καν...Την λυπηθηκα, μου θύμιζε τόσο εμένα.. ΓΑΜΩΤΟ!Πρέπει να την βοηθήσω...
"Eya...ακούς ?" Κούνησα το κεφάλι μου και βγήκα από τις σκέψεις μου "τι?ναι...ναι...Ας φάμε!" είπα και ξεκίνησα να μπουκωνομαι!
Παρακολουθουσα ώρα εκείνη την κοπέλα, κοίταγε αρκετά από εδώ... Και...συγκεκριμένα τον Johny... "ξέρεις αυτήν την κοπέλα ?" τον ρώτησα "ν..ναι.. Είναι η... Μαρία....Νομίζω έτσι την λένε..." Μου απάντησε και έφαγε μια πυρουνια σαλάτα "και...την ξέρεις καλά?"
"όχι.. Καλά...Αλλά έχω δουλέψει εδώ μαζί της."
"και σου φάνηκε συμπαθητική?" συνέχισα να τον βομβαρδιζω με ερωτήσεις "ναι συμπαθητική είναι...!" μου απάντησε "έγινε κάτι?" με Ρώτησε "όχι...απλά ρωτάω..θα πεταχτω μέχρι το μπάνιο! " Σηκώθηκα από το Τραπέζι και πήγα μέσα στο μαγαζί "ΜΑΡΙΑΑΑΑ, Μαριααααα! " της έκανα νόημα, εκείνη στην αρχή κοίταξε γύρω της και μετά κατάλαβε ότι την φωνάζω, ήταν πολύ μαζεμενη κοπέλα...Καφέ μαλλιά, κοτσιδα χαμηλή σχεδόν,με φόρμα φαρδιά,αβαφτη, κοντουλα, όχι αδύνατη,ούτε χοντρή.. θα έλεγα κανονική!
"ναι?" με ρώτησε, πήγα κοντά της "κατάλαβα ότι σου αρέσει ο Johny και θέλω παααααρα πολύ να σε βοηθήσω μαζί του..! " της είπα "εεεε... Δεν ξέρω τι εννοείς... " τραυλισε
"Κοίτα ξέρω πως νιώθεις, ήμουν και εγώ στην θέση σου... Άσε με να σε βοηθήσω! " προσπάθησα να την πείσω....
"μα.." "έλα αύριο σε αυτήν την διεύθυνση το πρωί να μιλήσουμε...Μην ανησυχείς! Θέλω απλά να βοηθήσω! " της χαμογέλασα, της έδωσα το χαρτάκι με την διεύθυνση μπυ και έφυγα, γύρισα στο τραπέζι και κάθισα με τα παιδιά.. .
Καθίσαμε άλλο λίγο και μετά φύγαμε, γύρισα σπίτι και έπεσα για ύπνο ...
