Ειναι ωραία αυτή η δουλειά, είμαι ήδη εδώ δύο εβδομάδες και είναι τελεια!
Πληγωνομαι καλά και όλοι μου φέρονται ωραία, εκτός από τους πελάτες, μόλις περάσει η ώρα μεθανε και μερικοί το χάνουν λίγο αλλά πάλι καλά έχουμε τους security...Για να πω την αλήθεια τον Ian τον βρήκα τυχαία μια φορά αλλά μόλις τον είδα άλλαξα δρόμο.Δεν ξέρω γιατί απλά ένιωσα περίεργα μόλις τον είδα να περπατάει λίγα μέτρα πιο πέρα, τα πόδια μου κοπηκαν και ξέχασα να ανασανω... Το μεσημέρι τα παιδιά με τραβάνε από εδώ και από εκεί για να φάμε όλοι μαζί κτλ, τις περισσότερες φορές βρμαι αλλά πρέπει να πάω..
Είμαι ήδη στο μαγαζί και βοηθάω στις τελευταίες λεπτομέρειες πριν ανοίξουμε...
"Eya!" Γύρισα και είδα τον Johny μπροστά από την μπάρα αυτήν την φορά.. Τον πλησιασα και τον κοίταξα περίεργα
"ναι?"
"ήθελα να... Εμ...να σε ρωτήσω αν θες να πάμε να φάμε αύριο το μεσημέρι... Αν δεν έχεις κανονίσει κάτι βέβαια! "
"Ε...να σου πω... Κανονικά πρέπει να πάω με την κολλητή μπυ και το αγόρι της... Αλλά.. Ναι...δεν υπάρχει πρόβλημα! βασικά... Γιατί δεν έρχεσαι μαζί?" τον ρώτησα
"Ε..ναι! Εντάξει τότε! Θα μπυ δώσεις ρο νούμερο σου ?" "φυσικά!"
Αλλάξαμε νούμερα και μετά από λίγο άρχισε να έρχεται κόσμος στο μαγαζί...