"ναι σε ευχαριστώ πάρα πολύ Paul... Είσαι πολύ καλός " του είπα και φυσικά τον ειρωνευτικα...
"πάω τώρα! " φόρεσε την ζακέτα του και έφυγε τρέχοντας "ΜΗΝ ΣΚΟΤΩΝΕΣΑΙ! "
Φώναξα, η Sia με άγγιξε στον ώμο "σε συμπαθεί καταβαθος..."
"μα το ξέρω...τα αισθήματα είναι αμοιβαία '' Χαμογέλασα "έλα..θα φάμε?" με ρώτησε "δν θα περιμένουμε ?" την ρώτησα και κατευθεινθηκα στην κουζίνα "χαχχα είναι που ήθελες να περιμένουμε.." είπε και με ακολούθησε "τι θα φάμε?" ρώτησα και κάθισα στο ψηλό σκαμπό στον πάγκο της κουζίνας και ετριψα τα χέρια μου "εμ..μακαρόνια?"
"α..καλά μωρέ θα τα φάω... Δωσμου και λίγο ζαμπόν να δώσω στον Max "
"ναι... Σχετικά με αυτό.. Ρε συ θυμάσαι ότι ενοχλεί τον Paul γενικά τα σκυλιά.."
"ναι και?" "Ε..θα πρέπει να κοιμηθεί έξω.."
"Τι????στο μπαλκόνι?ΜΟΝΟ ΤΟΥ?"
"ν..ναι.."
"αποκλείεται..." απάντησα, η Sia άνοιξε το ψυγείο και έδωσε δύο φέτες ζαμπόν στον Max..
"καλά θα δούμε.." προσπάθησε να με καθησυχασει..
"ΗΡΘΑΑΑΑ!" Γύρισα και είδα τον Paul με μια εφημερίδα και ένα μαρκαδορο "όσο ερχόμουν σημειωσα μερικά για να μην χάνουμε χρόνο..."
Ήρθε δίπλα μου και μου ανακατεψε τα μαλλία "κάτι θα σου βρω!" μου ειπε.. Ααααααααααααααααααα μου χαλάει τα μαλλιαααα... Είμαι έτοιμη να τον χτυπήσω...
Φάγαμε και μετά άρχισε να περνει τηλέφωνα και να σημειώνει και να σβήνει διαμέρισματα...
