Μόλις διαπίστωσα ότι τον Ian τον έλεγα Αχιλλέα στην αρχή και μετά Αχιλλέα και μετά πάλι Ian... Θα είναι Ian! Βσκα μπερδεύτηκα από ένα άλλο βιβλίο που έγραφα πριν από αυτό γοαυτο σορρυ...
Σε μια ώρα το μαγαζί ήταν γεμάτο και ερχόταν ακόμα κόσμος, το ποτό έραιε και η μουσική Έπαιζε δυνατά!
Κάποια στιγμή ο Johny με κέρασε και ένα σφηνακι,μου χαμογέλασε και μετά γύρισε στην δουλειά του!
"Μια βότκα " έγραψα στο μπλοκάκι μου μια βότκα, σήκωσα τα μάτια μου "τι γεύση?" και είδα τον Νίκο με τον Λούκα στο τραπέζι "θέλω πορτοκαλί " είπε ο Νίκος "και εγώ καραμέλα! " συμπληρωσε ο Λούκας
"εντάξει!" πήγα να φύγω αλλά ο Νίκος με κράτησε από το χέρι "δουλεύεις εδώ Ε??" με ρώτησε "ναι..εδώ..." είπα και κοίταξα γύρω γύρω, ήλπιζα να μην πεταχτεί από πουθενά ο Ian..
"μόνοι σας ήρθατε?" ρώτησα και πείραξα τα μαλλιά μου κάποιος ήρθε πίσω μου και με έπιασε από την πλάτη, γύρισα δίπλα και είδα τον Ian "με Εμένα! "
Ήταν τόσο κοντά μου, η καρδιά μου κοντευε να πηδησει από το στήθος μου και να πάει στα χέρια του... Έκλεισα για λίγο τα μάτια μου και μυρίσα την κολωνια του... Αχ...τόσο ωραία αίσθηση!"εσύ τι θα πάρεις ?να σου φέρω και εσένα βότκα?" τον ρώτησα για να σπάσει η σιωπή "ένα διπλό ουίσκι θέλω..."
Το έγραψα και έφυγα σχεδόν τρέχοντας από δίπλα του...
Έβαλα μια άλλη κοπέλα να πάει να τους δώσει την παραγγελία γτ δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να ξανά πάω εκεί, δεν νιώθω καλά όταν είναι γύρω μου...Τον απέφευγα όλο το βράδυ, γύρω στις τέσσερις έφυγε μαζί με τους άλλους... Πρέπει να κάτσω και να σκεφτώ το γίνεται με όλο αυτό, εγώ θέλω μια σχέση και αυτός θέλει μια ξεπετα που και που... Χρειάζομαι κάποιον να μπορώ να στυριχθω και νμζω ότι ο
Τζοννυ είναι ο κατάλληλος, φαίνεται καλό παιδί και τώρα που αρχίζουμε δεν θέλω να τον πληγωσω...Το κλαμπ έκλεισε επιτέλους γύρω στις εφτά, ήμουν πτώμα... Νύσταζα πάρα πολύ και τα πόδια μου δεν με κρατούσαν...
"χέι, να σε πάω σπίτι?" Γύρισα και είδα τον Τζοννυ με ένα κράνος "όχι μωρέ, είναι κοντά, σε πέντε λεπτά θα είμαι εκεί...πήγαινε για ύπνο, φαίνεσαι κουρασμένος..."
"όχι θα σε πάω..."
"καλά..." απάντησα, βγήκαμε έξω, είχε μια πάρα πολύ ωραία μαύρη μηχανή, ανεβηκαμε και σε δύο λεπτά με είχε πάει σπίτι "ευχαριστώ! " του έδωσα το κράνος, έπιασε το κράνος καο με τράβηξε πάνω του, με κοίταξε στα μάτια και ήρθε κοντά, τον έσπρωξα ελαφρά πίσω "περίμενε! " έκανα δύο βήματα πίσω "είναι...είναι νωρίς..." του απάντησα...
Μου χαμογέλασε,φόρεσε το κράνος και έφυγε....
Είμαι ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΑ! Έπρεπε να τον φιλησω, με έφερε μέχρι εδώ...
Όμως το θέμα είναι ότι δεν θέλω να φιλησω άλλον εκτός από τον Ian, αν ήταν εδώ θα τον αγκάλιαζα σίγουρα!!!
Μπήκα στο σπίτι, είπα καλημέρα στο Paul που ήταν στο μπαλκόνι και πήγα γραμμή για ύπνο... ξεραθηκα με τα ρούχα!