Σηκώθηκα όρθια και πήρα το τηλέφωνο, τα χέρια μου ετρεμαν και μου έπεσε από το χέρι... Οχι...οχι...έπεσα κάτω και το πήρα στα χέρια μου, κάλεσα την αστυνομία και μετά άφησα το τηλέφωνο δίπλα μου, ήμουν ακόμα κάτω είχα τυλιχτει και εκλαιγα...
Η αστυνομία ευτυχώς ήρθε γρήγορα και τον πήραν, ο Ian τους μίλησε και αύριο θα πάμε από το τμήμα, η αστυνομία έφυγε αλλά εγώ είχα μείνει όπως πριν... Τυλιγμενη στην άκρη να κλαίω!
Ο Ian μου έφερε λίγο νερό "πιες.! " ήπια λίγο και συνέχισα να κλαίω "συγνώμη που δεν ήρθα πιο πριν..." Μου ειπε και μου χαϊδεψε τα μαλλιά "εντάξει.. Αφού ήρθες είναι εντάξει! " με αγκάλιασε και εγώ τον Εσφυξα "άμα δεν ήσουν εδώ.."
Σταμάτησε να με αγκαλιάζει και με κοίταξε, σκούπισε τα μάτια μου και κράτησε το πρόσωπο μου στα χέρια του...
"αλήθεια συγνώμη! " μου ειπε "γιατί?"
Τον ρώτησα "απλά...Ξερς γιαυτό! "
Σηκώθηκα όρθια "θα.. Θα πάω για ύπνο!"
"σίγουρα ?" με ρώτησε "ναι..θα... Κοιμηθώ!όλα καλά"
Πήγα στο δωμάτιο μου, ο Ian έβαλε μέσα τον Max και ο Max έμεινε στο σαλόνι, ο Ian δεν ξέρω τι έκανε, ξαπλωσα και κουκουλωθηκα,ο ύπνος με πήρε γρήγορα "ΟΟΟΧΙΙΙΙΙ! "
Άνοιξα τα μάτια μου και ειδα τον Ian δίπλα μου "είσαι καλά ?" ξύπνησε και ετριψε τα μάτια του "ναι..καλά είμαι.."
Δεν είχα όρεξη να του πω να φύγει ή να τον ρωτήσω τι κάνει εδώ... Μάλλον χαίρομαι που τον βλέπω εδώ...
Ξανά έπεσα στο κρεβάτι, έβαλε το χέρι του κάτω από το κεφάλι μου και με τράβηξε πάνω του, τον αγκάλιασα χωρίς δυσταγμό και προσπάθησα να κοιμηθώ!
