အခ်ိန္ေတြကုန္တာျမန္မွန္း သူသိေပမယ့္ သူမသိလိုက္ခင္မွာပဲ ဦးတည္သြားဖို႔အခ်ိန္ကိုေရာက္လာခဲ့တယ္။ ခြဲခြာျခင္းဆိုတာ ဆုံဆည္းျခင္းရွိခဲ့လို႔တဲ့။ ျပန္ဆုံဆည္းဖို႔ထိုက္တန္တဲ့လူေတြက အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုးထားသင့္သလို ျပန္ဆုံခြင့္မရသူေတြအဖို႔ အခ်ိန္ဟာထိုေနရာမွာပဲရပ္တန့္ေနၿပီးသား။ ဒါက နိယာမတစ္ခုပါပဲ။ ဝမ္းနည္းဖို႔ေရာ၊ေပ်ာ္႐ႊင္ဖို႔ေရာ ထိုက္တန္ပါတယ္ေလ။
ခပ္ျပင္းျပင္းေလထုကိုတစ္ခ်က္ရႉရွိုက္လ်က္ နာက်င္ေတြကိုဖိႏွိပ္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ႏႈတ္ဖ်ားကိုအသာဖြင့္ကာ ....
" ဦးတည္ ေဆးလိပ္ေတြေလ်ာ့ေသာက္ေနာ္ "
ဒါဟာစကားသပ္သပ္မဟုတ္။ တစ္ခါတရံတစ္ေနရာရာကိုေငးရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ့တတ္သည့္ဦးတည္က ႏႈတ္ခမ္းထက္အၿမဲတမ္းေဆးလိပ္ခဲတတ္သည္မွာ အနည္းႏွင့္အမ်ားဆိုသလိုပင္။
ဦးတည္၏ ခရီးေဆာင္အိတ္ကို ကားေပၚတင္ေပးေနသည့္ ကိုသက္ခိုင္အား သူ႕လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုအခါ သူ႕ျမင္ကြင္းထဲေရာက္လာပါသည့္ ရင္ဘတ္တစ္စုံ။ ေနေရာင္ျခည္ကိုေနာက္ခံေပးထား၍ ထိုသူ႕အရိပ္က သူ႕အားအုပ္မိုးလ်က္။ အနက္ေရာင္ အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံက ႀကံ့ခိုင္ေသာခႏၶာကိုယ္အားမဖုံးကြယ္နိုင္ေပ။ သန္မာသည့္ရင္အုပ္။ထို႔ေနာက္ သိမ္ဆင္းသြားသည့္ခါး။ နိဒါန္းပ်ိဳ ထိုခါးပိုင္ရွင္အား ဖက္တြယ္လိုက္သည္။
" ဦးတည္ ဘာလို႔သိပ္ေခ်ာေနရတာလဲဗ်ာ "
မထင္မွတ္ထားပဲ သူ႕အသံကစူေအာင့္ေအာင့္ကေလးျဖစ္ေန၏။
" အဟြန္း... "
ေစာလြန္းတည္ အသံထြက္ရယ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ခ်ာတိတ္ရဲ႕နဖူးေလးအား လက္ျဖင့္အသာေတာက္ရင္း.....
" မင္းရဲ႕သက္ဆိုင္သူက မင္းအျမင္မွာသိပ္ေခ်ာတယ္ဆိုတာကို အခုလိုသိလိုက္ရလို႔ဝမ္းသာပါတယ္ကြာ "
" ဟြန့္.... "
သူ႕အားစူေအာင့္ေအာင့္ျဖင့္ ေမာ့ၾကည့္ေနေသာခ်ာတိတ္ေၾကာင့္ မ်က္ဝန္းအၾကည့္တို႔ႏူးညံံ့သြားရသည္။ထို႔ေနာက္ အညိုဘက္သမ္းေသာ ဆံႏြယ္ေကာက္ေလးတို႔အား အသာထိုးဖြမိ၏။ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမႈက သူ႕လက္ဖဝါးထဲတြင္ေပ်ာ္ဝင္ေနၿပီး ႏွလုံးသားအားယားယံလာေစသည္။
YOU ARE READING
ရင်ခွင်ရိပ်မြုံ ( Ongoing )
Romance" မင်းကို ဘယ်တော့မှလက်မလွတ်ဖို့က ကိုယ့်ရဲ့ကံကြမ္မာပဲချာတိတ်... " စောလွန်းတည် " မင္းကို ဘယ္ေတာ့မွလက္မလြတ္ဖို႔က ကိုယ့္ရဲ႕ကံၾကမၼာပဲခ်ာတိတ္... " ေစာလြန္းတည္ START DATE: 2023.14.November END DATE : pc/crd
