နိဒါန္းပ်ိဳ သူ႕လက္ထဲက ေၾကးနန္းစာအား ေလးေလးနက္နက္စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အခန္းထဲတြင္ ေခါက္တုန့္ေခါက္ျပန္လမ္းေလွ်ာက္ရင္းက သူ စိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္။ ေနာက္ဆုံး သူေမွ်ာ္ေနေသာလူဆီမွစာသည္ သူ႕ေက်ာင္းတက္ဖို႔ တစ္ရက္အလိုတြင္ေရာက္လာခဲ့သည္။စာအိတ္အျပင္ဘက္တြင္ေရးထားေသာ ရင္ခြင္ရိပ္ၿမဳံ၏တည္ေနရာအား အဂၤလိပ္လိုေဖာ္ျပထားခဲ့ၿပီး စာတိုက္တံဆိပ္တုံးတစ္ခုလည္းရိုက္ႏွိပ္ထားခဲ့ေလသည္။
နိဒါန္းပ်ိဳ ထိုခပ္ေသာ့ေသာ့လက္ေရးမ်ားအား လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးျဖင့္အသာထိေတြ႕ရင္း တစ္နယ္ေျမျခားက ဦးတည္အား လြမ္းစိတ္ေၾကာင့္မ်က္ရည္ဝဲမိသည္အထိပင္။ တံဆိပ္တုံးဖိႏွိပ္ထားေသာေအာက္တြင္ စာေရးသည့္ရက္စြဲအားေရးထားၿပီး နိဒါန္းပ်ိဳရက္တြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ထံစာေရာက္ဖို႔ၾကားတြင္ အခ်ိန္ကိုးရက္ခန့္ ၾကာခဲ့ပုံပင္။သို႔ေသာ္ မေရာက္တာထက္စာရင္ ေတာ္ပါေသးသည္ဟုသာျဖည့္ေတြးရင္း စာအိတ္အားဖြင့္ေဖာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သည္။
စာသည္သူထင္ထားခဲ့သလို အဂၤလိပ္စာႏွင့္မဟုတ္ခဲ့ေခ်။ေတာ္ေသးသည္ဟုသာေျပာရေပမည္။သူ၏ အဂၤလိပ္စာအေပၚနားလည္နိုင္စြမ္းသည္ အသင့္အတင့္သာပင္ျဖစ္သည္။ စာထဲတြင္ေရးထားေသာလက္ေရးမ်ားသည္ ညီညာ၍ လူႀကီးဆန္လွသည္ဟုေျပာရမည္။ ဝိုင္းစက္ေနသည္လည္းမဟုတ္ လွပေနသည္ဟုလည္းတင္စားလို႔မရသည့္လက္ေရးလက္သားက ဦးတည္ရဲ႕ေအးစက္စက္ပုံရိပ္ႏွင့္ထပ္တူညီေနခဲ့သည္။
Myanmar
Rangon Region
၁၉၈၂ျပည့္ႏွစ္၊ ေမလ ၂၉ရက္။
သို႔ခ်စ္ရတဲ့ခ်ာတိတ္
အလုပ္ေတြခဏၿပီးတုန္းေလး ကိုယ္ မင္းအတြက္စာတန္းေရးတာပဲခ်ာတိတ္။မင္း ေမွ်ာ္ေနမွာကိုသိေတာ့ ကိုယ္ဒီအလုပ္ေတြကို မုန္းလာမိတယ္။ ဒါေပမယ့္မင္းေလးဆီစာေရာက္မယ့္အခ်ိန္ေတြကေတာ့လင့္သြားေကာင္း လင့္သြားနိုင္လိမ့္မယ္ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ကိုယ္ကေတာ့မင္းကိုအစဥ္သတိရေနပါတယ္ကြာ။
ၿပီးေတာ့ ခုလိုေဝးေနရတာႀကီးကို ကိုယ္တကယ္မုန္းလိုက္တာ ခ်ာတိတ္ရာ။ အင္း... ဒါေတြထားပါ။ ခ်ာတိတ္ ခုေလာက္ဆိုေက်ာင္းတတ္ရေတာ့မယ္မလား။ အစစအရာရာ ဂ႐ုစိုက္ပါေလ။ လြမ္းတယ္ ခ်ာတိတ္ ကိုယ္ မင္းကို လြမ္းတယ္။ ကိုယ့္ေမတၱာတရားငယ္နဲ႕တစ္နိုင္ငံျခားေနတာေလ ကိုယ္တစ္ကယ္မေပ်ာ္ဘူးခ်ာတိတ္ရယ္။
YOU ARE READING
ရင်ခွင်ရိပ်မြုံ ( Ongoing )
Romance" မင်းကို ဘယ်တော့မှလက်မလွတ်ဖို့က ကိုယ့်ရဲ့ကံကြမ္မာပဲချာတိတ်... " စောလွန်းတည် " မင္းကို ဘယ္ေတာ့မွလက္မလြတ္ဖို႔က ကိုယ့္ရဲ႕ကံၾကမၼာပဲခ်ာတိတ္... " ေစာလြန္းတည္ START DATE: 2023.14.November END DATE : pc/crd
