အပိုင်း - ၄

656 27 0
                                    

အချိန်က ည ၁၁ နာရီပင်ထိုးသွားလေပြီ။

နိဒါန်း ခြံထဲဆင်းတုန်းက ယူသွားခဲ့သည့် မီးအိမ်လေးကို မီးငြိမ်းသတ်လိုက်ရင်း ဧည့်ခန်းက ခုံတစ်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။
ဧည့်ခန်းတွင် ရေနံဆီမီးအိမ်လေးတစ်ခုထွန်းထားသည်။

သူထိုင်နေသည်ကို ဦးရောင်ခြည်က မြင်တော့...

" ဦးကြီးဖြင့် သားကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊
မောင်စောလွန်းတည်က ဦးကြီးရဲ့ စီးပွားရေး မိတ်ဖတ်လည်းဖြစ်သလို ကျေးဇူးရှင်လည်း ဟုတ်တယ် ကွယ့် "

နိဒါန်း ပြုံး၍ ခေါင်းခါသည်။

" မဟုတ်တာ ၊ သားအိပ်မပျော်တဲ့နေ့မှ ဦးကြီးတို့အိမ် ဧည့်သည်လာချိန်က တိုက်ဆိုင်သွားတာပါ "

စောလွန်းတည် က ဝင်မေးလိုက်သည်။

" ဒီက ချာ... အဲ..ကောင်လေး က ဘယ်သူလဲ သိခွင့်ရှိမလား၊ နို့ ဦးရောင်ခြည်ရဲ့သားကို ကိုယ်မြင်ဖူးပါရဲ့။ "

" ဒါက ဦးလေးရဲ့ တူလို့ပြောလို့ရပါတယ်ကွယ်၊ နို့ မောင်ရင် သိမလားတော့ မသိဘူး ၊ပွဲစားကြီး ဦးညီထွန်းရဲ့
သားလေ "

စောလွန်းတည် ခဏ စဥ်းစားလိုက်သည်။

အတန်ကြာမှ.... ။

" လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်က နာမည်ကြီး ပွဲစားဦးညီထွန်းမလား၊ ကျွန်တော် သိပါတယ်၊ ကျွန်တော် နဲ့တောင် အလုပ်တွဲလုပ် မိပါသေးရဲ့ "

နိဒါန်းပျို ဦးကြီးတို့စကားဝိုင်းကို နားထောင်နေမိသည်။ မိမိ အဖေရဲ့ အကြောင်းပြောနေသည်မလို့ အဖေ့ကိုတောင် လွမ်းဆွတ်မိပါသေးသည်။

မျက်နှာချင်းဆိုင်က လူကိုကြည့်မိတော့ သူ့ကိုကြည့်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

သူ အလိုလိုနေရင်း ခေါင်းငုံ့သွားမိသည်။

မြစိမ်းရောင် မျက်ဝန်းတွေက ရေနံဆီမီးရောင်အောက်မှာ စူးစူးရှရှတောက်ပနေ၍။ ချောမောခန့်ထည်သည့်မျက်နှာအစိတ်အပိုင်းတစ်ချို့က အရိပ်ကျနေ၍ သိပ်တော့မသဲကွဲ။ ဒါပေမယ့် ထိုလူက လူချောတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်နိုင်သည်။

ရင်ခွင်ရိပ်မြုံ ( Ongoing ) Where stories live. Discover now