කොල්ල මං එක්ක හිනාවුණේ අවුරැදු ගාණක් දන්න කෙනෙක් වගේ..මමත් හිනාවුණාට ඔලුවෙ තිබ්බෙ මං අදුරන කෙනෙක් , මට අමතක වෙලාද කියන ප්‍රශ්නෙ. කලින් දැකලත් නෑ වගේ..කොල්ල ඉස්සරහට ඇවිත් මට අතට අත දුන්නෙ ගොඩක් වැදගත් විදියට..
"අහස් මල්ලි .."
"...ඔයා?...මට මතකයක් නෑනෙ කවුද කියල?"
"ඔව්... ඔයාට මතක තියෙන්න විදියක් නෑ..මං ඔයාව දැකල තිබ්බට ඔයා මාව ඉස්සෙල්ලම දකින්නෙ අද "
"අහ්..එහෙමද?.. මාව හම්බවෙන්න ආවෙ..?"
"ම්...ඉස්සෙල්ලම කියන්න ඕන මල්ලි .....ඔයා හොද ඇක්ටර් කෙනෙක්..මං වැඩිය ඩ්‍රාම බැලුවෙ නැති වුණත් මගෙ ෆේවරිට් ගොඩේ ඔයා ඉන්නව "
මිනිහ එහෙම කියද්දි මට හිතුණෙ මගෙ ෆෑන් කෙනෙක් කියල..
"තැන්ක් යූ අයියෙ "
"මට පුලුවන්ද මල්ලි එක්ක ටිකක් කතා කරන්න?..පොඩි වෙලාවක් ගන්න.."
"කියන්න අයියෙ.."
"මෙතන නැතුව අපි ටිකක් ඈතට යමුද?..නිදහසේ කතා කරන්න "
"අහ්..ඒ තරම් දෙයක් මං එක්ක කතාකරන්න තියනවද ?"
"ඔව් ..ගොඩක් වැදගත් දෙයක්.."
"පොඩ්ඩක් ඉන්න .මං අපේ ඩිරෙක්ටර් ට කියල එන්නම්.."
මං ආපහු ගියෙ උදේශ් සර් ලගට..මගෙ සීන් දෙක තුනක්ම කරල ඉවරයි..දැන් යන ඒවට මං සම්බන්ධ නැති හින්දම උදේෂ් සර් ගෙන් පොඩි වෙලාවක් ඉල්ලන්න පුලුවන් වුණා...
අපි ගියෙ ගල් වැටිය කෙලවරට. ටිකක් සෙනග අඩු පැත්තට..කොල්ල එතන බිම ඉදගද්දි මාත් ඉදගත්තෙ හිතට ආපු ප්‍රශ්න පත්තරේට උත්තර හොයා ගන්න අරමුණෙන්...මුහුදු හුලගත් එක්ක ඇගට දැනුණෙ හරි සනීපයක්..මං කොල්ල දිහා බැලුවෙ ඉස්සෙල්ලම කතා කරන්න පටන් ගනියි කියල.ඌ මං දිහා ඇසිපිය නොහෙල බලාගෙන ඉන්නව දැක්කම මගෙ හිතේ තිබුණ චකිතය තවත් වැඩි වුණා....
"මොකක්ද අයියෙ කියන්න තියෙන්නෙ?"
" ඒක දිග කතාවක් මල්ලි..මං දන්නෙ නෑ ඔයා හරිද වැරදිද කියල..ඒත් මට ඔයා එක්ක මේ ගැන කතා කරන්න ඕනෙ "
YOU ARE READING
දෑස නිසා
Non-Fictionප්‍රතික්ශේපවීම් ගොඩක් මැද එකම එක ආදරණීය පිළිගැනීමක් ඇති ජීවිතේ හිනිපෙත්තටම යන්න..
